Batalion pancerny (II RP)

Bataliony pancerneoddziały broni pancernych, występujące w organizacji pokojowej Wojska Polskiego II RP, w latach 1935-1939.

Bronie Pancerne Wojska Polskiego w 1939 przed wybuchem II wojny światowej

Bataliony zostały powołane rozkazem Dowództwa Broni Pancernych MSWojsk. z 26 lutego 1935 o przemianowaniu i o organizacji 4 nowych batalionów pancernych.

Była to jednostka wojskowa „czasu P” spełniająca zadania mobilizacyjne wobec oddziałów i pododdziałów broni pancernej „czasu W” w II Rzeczypospolitej. W okresie pokoju spełniała również zadania organizacyjne i szkoleniowe[1].

czołg 7TP
czołg -Vickers E
czołg TK-3

Struktura batalionu pancernego

Typowa organizacja batalionu pancernego do 1937[1]:

  • dowództwo
  • kwatermistrzostwo
  • kompania szkolna
  • kompania pancerna młodszego rocznika (samochody pancerne)
  • kompania pancerna starszego rocznika (czołgi)
  • kompania motorowa
  • kompania gospodarcza
  • pluton łączności
  • park
  • składnica

Etat przewidywał 36 oficerów, 111 podoficerów zawodowych, 75 podoficerów nadterminowych, 409 strzelców i 12 osób personelu cywilnego[1].

Z czasem bataliony zatraciły jedność organizacyjną. W 1939 wyrównany skład: po trzy kompanie czołgów rozpoznawczych i szwadronie samochodów pancernych miały: 1., 4., i 8 batalion pancerny. Pozostałe były batalionami większym, a 2 batalion pancerny osiągnął rozmiary pułku[2]

Możliwości mobilizacyjne batalionu

Bataliony pancerne były jednostkami mobilizującymi pododdziały broni pancernych, przewidziane do sformowania zgodnie z planem operacyjnym „Zachód” lub „Wschód”, na podstawie planu mobilizacyjnego „W”. Po zorganizowaniu wymienionych wyżej pododdziałów oraz przekazaniu nadwyżek ludzi sprzętu do ośrodków zapasowych bataliony były likwidowane.

W zależności od stopnia rozwinięcia (skadrowania) oraz ilości i rodzaju posiadanego sprzętu batalion pancerny mógł sformować:

  • 1 batalion czołgów lekkich 7-TP lub R-35,
  • 1-3 dywizjonów pancernych,
  • 1-3 samodzielne kompanie czołgów rozpoznawczych, kompanię czołgów lekkich lub wolnobieżnych (tylko 2 bpanc.),
  • 1 kolumnę samochodów osobowych dla KG armii,
  • 2-5 kolumn samochodów ciężarowych typu I i II dla armii,
  • 1 krajową kolumnę samochodów ciężarowych dla OK,
  • 1-2 kolumny samochodów sanitarnych dla armii,
  • 1 kolumnę samochodów osobowo-sanitarnych dla OK,
  • 1-2 parki broni pancernych, stałych lub ruchomych,
  • 1 czołówkę reperacyjną (naprawczą).

Bataliony pancerne w 1939

Bataliony pancerneZmobilizowane pododdziały pancerne i rozpoznawcze
1 batalion pancerny71 dywizjon pancerny
71 samodzielna kompanię czołgów rozpoznawczych
72 samodzielna kompanię czołgów rozpoznawczych
2 batalion pancerny2 batalion czołgów lekkich
111 kompania czołgów wolnobieżnych
112 kompania czołgów wolnobieżnych
113 kompania czołgów wolnobieżnych
121 kompania czołgów lekkich
101 kompania czołgów rozpoznawczych
3 batalion pancerny

Przypisy

Bibliografia

  • Krzysztof M. Gaj: Polska broń pancerna w 1939 roku - organizacja wojenna i pokojowa jednostek. Oświęcim: NapoleonV, 2014. ISBN 978-83-7889-122-2.
  • Rajmund Szubański: Polska broń pancerna 1939. Warszawa: Bellona Spółka Akcyjna, 2011. ISBN 978-83-11-12106-5.

Media użyte na tej stronie

Renault-R-35-latrun-2.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Bukvoed (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY 2.5

Description: Renault R-35 tank in Yad la-Shiryon Museum, Israel. 2005.

Source: Photo by me, User:Bukvoed.
7 TP tank.PNG
Polish 7TP light tank.
Bronie Pancerne WP w 1939.jpg
Bronie Pancerne Wojska Polskiego w 1939 przed wybuchem II wojny światowej
Vickers E.jpg
Czołg lekki Vickers E Wojska Polskiego. Zdjęcie publikowane w: Leszek Komuda, "Polski czołg lekki 7TP", TBiU No.21, Warszawa (1973?). Fotografia Wojskowego Instytutu Badań Inżynierii.