Bateria św. Rocha

Bateria św. Rocha
Ilustracja
Mapa baterii św. Rocha w relacji do reduty św. Rocha i pobliskich nadbrzeżnych umocnień (entrenchment)
Państwo Malta
LokalizacjaKalkara
Częśćbaterii blokujących Francuzów
Typbateria artyleryjska
Data budowy~1798-1799
Data eksploatacji~1798-1800
BitwyOblężenie Malty (1798-1800)
Położenie na mapie Malty
Mapa konturowa Malty, po prawej nieco na dole znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Bateria św. Rocha”
Położenie na mapie Morza Śródziemnego
Mapa konturowa Morza Śródziemnego, blisko centrum na dole znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Bateria św. Rocha”
Ziemia35°53′35,1″N 14°32′14,4″E/35,893083 14,537333

Bateria św. Rocha (malt. Batterija ta' San Rokku, ang. San Rocco Battery) była to bateria artyleryjska w Kalkara na Malcie, zbudowana przez powstańców maltańskich podczas blokady Francuzów w latach 1798–1800. Była ona ostatnią częścią łańcucha baterii, redut i umocnień (entrenchments), okrążających francuskie pozycje w Marsamxett i Grand Harbour. Jej celem było kontrolowanie wejścia do portu, a także okupowanego przez Francuzów Fortu Ricasoli. Bateria była pod ciągłym ogniem francuskim z tegoż fortu.

Bateria została zbudowana na niskim pagórze. Posiadała dwa stanowiska działowe, połączone murem z gruzu. Około grudnia 1799 roku na tyłach baterii zbudowany został magazyn. Jego architektem był Michele Cachia, do budowy użyto drewnianych belek ze zburzonych domów w Paola. Bateria była początkowo uzbrojona w dwa żelazne działa 6-funtowe. W czasie trwania oblężenia uzbrojenie wzrosło do pięciu dział 12-funtowych i dwóch 8-funtowych na górnej platformie, na dolnej zaś stały cztery działa 32-funtowe, używane do obrony wybrzeża. Na koniec blokady w baterii znajdowało się dziesięć dział i dwa moździerze. W pewnym czasie stacjonowali tam żołnierze z 30. pułku piechoty(ang.).

W roku 1799 Brytyjczycy opracowali plan ewakuacji na wypadek przybycia francuskich sił pomocniczych. Siły brytyjskie miały się zgrupować w Baterii św. Rocha, a następnie miały wycofać się do Żabbar pod osłonę Reduty św. Rocha. Stamtąd wojsko miało przejść do Żejtun, a dalej do Fortu Rohan pod osłonę Reduty św. Lucjana. W Marsaxlokk miało nastąpić załadowanie się na okręty i opuszczenie wyspy.

Podobnie do pozostałych fortyfikacji blokujących Francuzów, Bateria św. Rocha została rozebrana, możliwe, że po roku 1814. Nie pozostały po niej żadne widoczne ślady[1]. W roku 1870 na miejscu baterii Brytyjczycy zbudowali Fort Saint Rocco[2].

Przypisy

  1. Stephen C. Spiteri. Maltese ‘siege’ batteries of the blockade 1798–1800. „Arx – Online Journal of Military Architecture and Fortification”, s. 29, 05.2008 (ang.). [dostęp 2015-03-30]. [zarchiwizowane z adresu 2016-11-26]. 
  2. Alternative Sites proposal for a new University Campus. National Independent Forum for Sustainability, 2015-05-25, s. 12. [dostęp 2015-06-06]. (ang.)

Media użyte na tej stronie

Legenda zabytek techniki.svg
Symbol zabytku techniki do legendy mapy
Flag of France (1790–1794).svg
Flag of France, 1790-1794
Unofficial Flag of Malta (pre-1943).svg
Unofficial Civil Flag of Malta before 1943.
San Rocco Battery & Redoubt map.png
Autor: Xwejnusgozo (based on reconstruction by Dr. Stephen C. Spiteri, 2008), Licencja: CC BY-SA 4.0
Map of San Rocco Battery, San Rocco Redoubt and the nearby entrenchments, Kalkara, Malta
Flag of France (1790-1794).svg
Flag of France, 1790-1794