Baureihe 143
Baureihe 143 617 ze składem S-Bahn | |
Producent | |
---|---|
Lata budowy | 1982-1990 |
Układ osi | Bo' Bo' |
Wymiary | |
Masa służbowa | 82 t |
Długość | 16 640 mm |
Szerokość | 2840 mm |
Wysokość | 3980 mm |
Średnica kół | 1250 mm |
Napęd | |
Trakcja | elektryczna |
Liczba silników | 4 |
Napięcie zasilania | 15 kV 16,7 Hz |
Parametry eksploatacyjne | |
Moc ciągła | 3720 kW |
Maksymalna siła pociągowa | 240 kN |
Stosunek przekładni | 1:2,72 |
Prędkość konstrukcyjna | 120 km/h |
System hamulca | KE-GPR-EmZ |
Portal Transport szynowy |
Baureihe 143 (seria na kolejach DR: Baureihe 243) - lokomotywa elektryczna wyprodukowana w latach 1982-1990 dla kolei wschodnioniemieckich. Wyprodukowano 645 elektrowozów. Lokomotywy zostały wyprodukowane do prowadzenia pociągów pasażerskich na zelektryfikowanych liniach kolejowych[2].
Historia
Pierwsza lokomotywa elektryczna została wyprodukowana w 1982 roku oraz zaprezentowana podczas wiosennych targów lipskich w charakterystycznym białym malowaniu[3]. Drugi elektrowóz w bordowym malowaniu wyprodukowano w październiku 1984 roku[4]. Lokomotywy oznakowano jako Baureihe 243. Elektrowozy były eksploatowane do prowadzenia pociągów ekspresowych[5]. Ostatni elektrowóz został wyprodukowany we wrześniu 1990 roku. Później produkowano lokomotywy elektryczne o zwiększonej prędkości maksymalnej[6]. Kilka elektrowozów zachowano jako czynne eksponaty zabytkowe[7].
Przypisy
- ↑ Wolfgang Kollorz: Technische Daten der Baureihe 143. (niem.).
- ↑ Olaf Hoell: Lokomotive der Baureihe 143. [dostęp 2015-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-16)]. (niem.).
- ↑ Thorsten Strobel: Baureihe 212. [dostęp 2015-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-18)]. (niem.).
- ↑ Stefan Sachs: Entwicklung. (niem.).
- ↑ Stefan Sachs: Bestandsentwicklung DR. (niem.).
- ↑ Stefan Sachs: Elektrolokomotive Baureihe 112. (niem.).
- ↑ Wolfgang Kollorz: Lokomotive der Baureihe 143. (niem.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Falk2, Licencja: CC BY 3.0
Die erst im Juli 1990 abgenommene Maschine wurde 1993 an den S-Bahn-Dienst im DB-Netz angepasst, dabei erhielt sie auch den Anstrich in DB-»Produktfarben«. Trotzdem hatte sie sich in den Schwarzwald verirrt.