Baureihe 95

Baureihe 95

Producent	Borsig
Lata budowy	1922–1924
Układ osi	1'E1' h2
Wymiary
Masa pustego parowozu	103,7 t
Masa służbowa	127,4 t
Długość	15 100 mm
Wysokość	4550 mm
Rozstaw osi skrajnych	11 900 mm
Średnica kół napędnych	1400 mm
Średnica kół tocznych	850 mm
Napęd
Trakcja	parowa
Ciśnienie w kotle	14 at
Powierzchnia ogrzewalna kotła	200,00 m²
Powierzchnia przegrzewacza	62,50 m²
Powierzchnia rusztu	4,36 m²
Średnica cylindra	700 mm
Skok tłoka	660 mm
Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa	1192 kW
Prędkość konstrukcyjna	65 km/h
Portal Transport szynowy

Baureihe 95 – niemiecka lokomotywa parowa produkowana w latach 1922–1924. Zostały wyprodukowane w liczbie 45 sztuk. Były używane do prowadzenia pociągów towarowych na liniach górskich. Parowozy niemieckie kursowały do 1981 roku.

Historia

Pięcioosiowe tendrzaki w krajach niemieckich były jak dotąd przeznaczone do prowadzenia pociągów towarowych na liniach górskich czyli raczej przystosowane do jazdy z małymi prędkościami. Natomiast koleje austriackie z wyjątkiem kolei przemysłowych nie potrzebowały takich parowozów. Do większych prędkości i obciążeń na przełęczach górskich były potrzebne parowozy o większych kotłach i z naprowadzaniem do jazdy po łukach. W Niemczech takie parowozy eksploatowała kolej przemysłowa Halberstadt – Blankenburg. Lokomotywy tej serii zamówiły również Pruskie koleje państwowe .

Opis techniczny

Parowozy serii T20 miały belkową ostoję z obudową z odlewów staliwnych. Parowóz posiadał wózki Kraussa-Helmholtza, osie środkowe były zawieszone w ostoi. Oś silnikowa miała podcięte obrzeża. Parowozy przeznaczone do jazdy na liniach górskich z wzniesieniami na stromych rampach do 70‰ miały piasecznice do wszystkich kół wiązanych z obydwu stron i były wyposażone w hamulec przeciwciśnieniowy Riggenbacha. Parowóz posiadał stawidło Heusingera. Parowozy serii T20 mogły prowadzić po torze poziomym składy o masie 2060 t z maksymalną prędkością 70 km/h, a na wzniesieniu 25‰ prowadził pociągi o masie 430 t z prędkością 25 km/h. Przeszkodą w wykorzystaniu parowozów na innych liniach zębatych był zbyt duży nacisk osi.

Bibliografia

• Bölke, Brozeit, Dietmann, Müller: Die Baureihe 95 – Die Geschichte der preußischen T 20. EK-Verlag, Freiburg 2011, ISBN 978-3-88255-195-2