Bawół (rodzaj)

Bawół
Syncerus[1]
Hodgson, 1847[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – bawół afrykański (S. caffer)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

Cetartiodactyla

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

wołowate

Podrodzina

bawoły

Plemię

Bovini

Rodzaj

bawół

Typ nomenklatoryczny

Bos brachyceros J.E. Gray, 1837

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Bawół[8] (Syncerus) – rodzaj ssaka z podrodziny bawołów (Bovinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[9][10][11].

Morfologia

Długość ciała 180–340 cm, długość ogona 50–110 cm, wysokość w kłębie 100–175 cm; długość rogów 35–116 cm; masa ciała 250–900 kg[10].

Systematyka

Etymologia

  • Syncerus: gr. συν sun „razem”; κερας keras, κερατος keratos „róg”[12].
  • Planiceros: łac. planus „poziom, płaszczyzna”; gr. κερας keras, κερατος keratos „róg”[13]. Gatunek typowy: Bos planiceros Blyth, 1863 (= Bos nanus Boddaert, 1785).
  • Synceros: gr. συν sun „razem”; κερας keras, κερατος keratos „róg”[12]. Gatunek typowy: Bos caffer Sparrman, 1779.
  • Bathyleptodon: gr. βαθυς bathus „wysoki, głęboki”[14]; λεπτος leptos „delikatny, drobny”[15]; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”[16]. Gatunek typowy: Bathyleptodon aberrans Lönnberg, 1937 (= Bos caffer Sparrman, 1779).
  • Homoioceras: gr. ὁμοιος homoios „jak, przypominający”[17]; κερας keras, κερατος keratos „róg”[18]. Gatunek typowy: Homoioceras singae Bate, 1949 (= Bos caffer Sparrman, 1779).

Podział systematyczny

Część ujęć systematycznych do rodzaju Syncerus zalicza tylko S. caffer[11]; podział na cztery gatunki oparty jest na analizach kraniometrycznych (cechy czaszki i rogów) oraz genetycznych[9]. Do rodzaju należą następujące występujący współcześnie gatunki[9][8]:

  • Syncerus caffer (Sparrman, 1779)bawół afrykański
  • Syncerus brachyceros (J.E. Gray, 1837)bawół zachodni
  • Syncerus matthewsi (Lydekker, 1904)bawół górski
  • Syncerus nanus (Boddaert, 1785)bawół leśny

Opisano również kilka gatunków wymarłych:

  • Syncerus acoelotus A.W. Gentry & A. Gentry, 1978[19]
  • Syncerus andersoni (W.B. Scott, 1907)[20]
  • Syncerus antiquus (Duvernoy, 1851)[21]
  • Symcercus iselini (Stehlin, 1934)[22]

Uwagi

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Syncerus Hodgson, 1847.

Przypisy

  1. Syncerus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. B.H. Hodgson. On Various Genera of the Ruminants. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 16 (2), s. 709, 1847. (ang.). 
  3. Gray 1872 ↓, s. 10.
  4. Gray 1872 ↓, s. 12.
  5. A.J.E. Lönnberg. On some fossil mammalian remains from East Africa. „Arkiv för Zoologi”. 29A, s. 16, 1957. 
  6. D.M.A. Bate. A new African fossil long-horned buffalo. „The Annals and Magazine of Natural History”. Twelfth series. 2 (17), s. 397, 1949. DOI: 10.1080/00222934908526730. (ang.). 
  7. T.A. Afolayan & F.O. Amubode. Stock assessment of large mammals in Nigerian wooded savanna and its management implications. „Forest Ecology and Management”. 13 (3–4), s. 260, 1985. DOI: 10.1016/0378-1127(85)90039-8. (ang.). 
  8. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 180–181. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  9. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 326. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  10. a b C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 585–588. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
  11. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Syncerus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
  12. a b Palmer 1904 ↓, s. 656.
  13. Palmer 1904 ↓, s. 541.
  14. Jaeger 1944 ↓, s. 30.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 122.
  16. Jaeger 1944 ↓, s. 151.
  17. Jaeger 1944 ↓, s. 105.
  18. Jaeger 1944 ↓, s. 44.
  19. A.W. Gentry & A. Gentry. Fossil Bovidae (Mammalia) of Olduvai Gorge, Tanzania, Part 1. „Bulletin of the British Museum (Natural History) Geology”. 29, s. 313, 1978. (ang.). 
  20. W.B. Scott. A collection of fossil mammals from the coast of Zululand. „Geological Survey of Natal and Zululand”. 3, s. 256, 1907. (ang.). 
  21. G.L. Duvernoy. Note sur une espèce de Buffle fossile [Bubalus (Arni) antiquus], découverte en Algérie, caractérisée et décrite. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 33, s. 597, 1851. (fr.). 
  22. H.G. Stehlin. Bubalus iselini n. spec. aus dem obern Pliocaen von Val d’Arno. „Eclogae Geologicae Helvetiae”. 27, s. 407–412, 1934. (niem.). 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Bøffel23B.jpg
Autor: Bingar1234, Licencja: CC BY-SA 4.0
Masai Mara