Baza lotnicza Chacor

Baza lotnicza Chacor
Państwo

 Izrael

Miejscowość

Chacor-Aszdod

Typ

wojskowe

Właściciel

Siły Powietrzne Izraela

Data otwarcia

1948

Kod ICAO

LLHS

Wysokość

45 m n.p.m.

Drogi startowe
Kierunek 05/23:

asfaltobeton, 2409 m

Kierunek 11/29:

asfaltobeton, 2451 m

Kierunek 11/29:

asfaltobeton, 2440 m

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Baza lotnicza Chacor”
Ziemia31°45′45″N 34°43′38″E/31,762500 34,727222

Baza Lotnicza Chacor – wojskowa baza Sił Powietrznych Izraela położona przy kibucu Chacor-Aszdod, w centralnej części Izraela. Jest nazywana „Kanaf 4”.

Historia

Lotnisko zostało wybudowane w 1945 przez Brytyjczyków. Służyło ono jako baza Royal Air Force, pod nazwą RAF Qastina[1]. W noc 25 lutego 1946 członkowie paramilitarnej organizacji żydowskiej Irgun zaatakowali bazę i zniszczyli zaparkowane na pasie startowym samoloty bombowe Halifax[2]. Bezpośrednio po tym ataku Brytyjczycy przegrupowali część swoich sił powietrznych z Mandatu Palestyny do Egiptu.

Podczas wojny domowej w Palestynie Brytyjczycy ewakuowali personel bazy 15 marca 1948. Opuszczoną bazę zajęły oddziały żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana. 9 listopada 1948 nastąpiło utworzenie izraelskiej bazy sił powietrznych Hatzor[1].

Rankiem 16 sierpnia 1966 na lotnisku wylądował iracki samolot myśliwski MiG-21, którego pilot Munir Redfa został namówiony przez izraelski wywiad Mosad do ucieczki do Izraela. W ten sposób uzyskano dostęp do zaawansowanej radzieckiej technologii lotniczej[3].

Eksploatacja bazy

Poza prowadzeniem działań operacyjnych i rytunowych szkoleń baza lotnicza Chacor pełni funkcję ośrodka szkoleniowego dla samolotów wielozadaniowych F-16. W tym celu wykorzystuje się najbardziej zaawansowane technologicznie symulatory lotu F-16. Przyjęty system szkoleń zakłada, że każdy pilot izraelskich sił powietrznych przynajmniej cztery razy w roku przechodzi serię testów w symulatorach. Przygotowuje to pilotów do prowadzenia działań operacyjnych w najtrudniejszych warunkach pogodowych i umiejętności właściwego reagowania na różne usterki mechaniczne[4].

Eskadry

W bazie stacjonuje kilka eskadr bojowych:

Przypisy

  1. a b Global Security: Hatzor (ang.). [dostęp 2008-08-26].
  2. Israel Air Forces - oficjal web site: 1946 (ang.). [dostęp 2008-08-26].
  3. Jedi’ot Acharonot: The Blue Bird legend (ang.). [dostęp 2008-08-26].
  4. F-16 net: IDF/AF considers more F-16 simulators (ang.). [dostęp 2008-08-26].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Israel location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
English (en):
 
The 1949 armistice line, aka the "Green Line" or "pre-67 borders"
 
Borders of the Israeli-annexed East Jerusalem and Golan Heights
 
Non-Israeli borders
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Legenda lotnisko.svg
Symbol lotniska do legendy mapy
Roundel of Israel.svg
Roundel of the Israeli Air Force.
IAF F-16 during RED FLAG 2003 3.JPEG

ISRAELI Air Force (IAF) Sergeant (SGT) Oren Barazani, F-16 Fighting Falcon aircraft Crew Chief, cleans the cockpit canopy of his aircraft, on the flight line at Nellis Air Force Base (AFB), Nevada (NV), during Exercise RED FLAG 2003. Red Flag is currently the most realistic simulated air-warfare training exercise held anywhere in the world. It regularly involves the air forces of the United States and its allies.

Location: NELLIS AFB, NEVADA (NV) UNITED STATES OF AMERICA (USA)