Baza lotnicza Humajmim
(c) Mil.ru, CC BY 4.0 Su-24 i Su-35 w Humajmim | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Rodzaj bazy | |
Historia | |
Używana od | 2015 |
Dane taktyczne | |
Personel bazy | ≈1000 osób |
Bazująca broń | |
Użytkownicy | |
Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej | |
Położenie na mapie Syrii (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
35,41250°N 35,94167°E/35,412500 35,941670 |
Baza lotnicza Humajmim (arab. قاعدة حميميم, Ka’idat Humajmim; ros. Авиабаза Хмеймим, Awiabaza Chmiejmim) – baza lotnicza położona w Syrii, przy porcie lotniczym Latakia. Stanowi ona bazę rosyjskich sił powietrznych i główny ośrodek działań wojsk rosyjskich uczestniczących w syryjskiej wojnie domowej[1].
Historia
Informacje o bazie przygotowywanej w Syrii przez Rosjan pojawiły się w mediach we wrześniu 2015 roku w oparciu o doniesienia wywiadu amerykańskiego[2]. Rosyjscy saperzy wydłużyli pas startowy i położyli nową nawierzchnię oraz zbudowali nową infrastrukturę[3]. W bazie wybudowano między innymi wieżę kontroli lotów i postawiono obiekty mieszkalne z prefabrykatów zdolne pomieścić 1000 ludzi[2].
Pierwszy lot bojowy z Humajmim wykonano 30 września 2015 roku; zaatakowano wówczas cele na terenie muhafaz Hama i Hims[3][4]. Oficjalnie zbombardowane zostało tzw. Państwo Islamskie (ISIS), lecz ze strony innych rebeliantów wrogich Baszszarowi al-Asadowi pojawiły się oskarżenia, że to właśnie oni (między innymi Wolna Armia Syrii) byli celem nalotów[4].
W listopadzie 2015 roku do obrony przestrzeni powietrznej wokół bazy rozmieszczono w niej baterię systemu przeciwlotniczego S-400 Triumf[5].
30 stycznia 2016 roku do Humajmim przebazowano cztery myśliwce wielozadaniowe Su-35S, będące dopiero na etapie wstępnej gotowości operacyjnej w rosyjskim lotnictwie[6]. W listopadzie wyszło na jaw, że przynajmniej część samolotów tworzących komponent lotniczy działającego wówczas na Morzu Śródziemnym rosyjskiego lotniskowca „Admirał Kuzniecow” (myśliwce Su-33 i MiG-29KR/KUBR) stacjonuje w bazie Humajmim, a nie na okręcie macierzystym[7].
Operacje lotnicze w wykonaniu kontyngentu syryjskiego prowadzono ze zmienną intensywnością. W okresie od 25 grudnia 2016 do 15 stycznia 2017 roku – około 460 samolotolotów (średnio 21 dziennie)[8]. W okresie poprzedzającym średnia wynosiła około 60 samolotolotów dziennie[8]. W ostatnim tygodniu stycznia 2017 roku wykonano 468 samolotolotów (średnio 67 dziennie)[8].
W styczniu 2017 roku Rosja i Syria podpisały umowę, na której mocy rosyjska grupa lotnicza będzie mogła stacjonować w bazie Humajmim i korzystać z jej infrastruktury przez 49 lat (z możliwością przedłużenia o kolejne dwadzieścia pięć)[9]. W państwach NATO umowę krytykowano jako układ nierówny i „kolonialny”[10]. Strona syryjska zapewnia zewnętrzną ochronę miejsc stacjonowania sił rosyjskich w bazie, tymczasem strona rosyjska odpowiada za obronę przestrzeni powietrznej i samego terenu bazy[9].
Źródłem zaopatrzenia dla bazy jest punkt zabezpieczenia materiałowo-technicznego w porcie Tartus[10].
Utracone samoloty i śmigłowce
Bombowiec frontowy Su-24 zestrzelony 24 listopada 2015 roku przez tureckiego F-16 Fighting Falcona po krótkotrwałym naruszeniu tureckiej przestrzeni powietrznej (według strony rosyjskiej do naruszenia nie doszło) był w drodze powrotnej do bazy Humajmim.
Do bazy Humajmim wracał także śmigłowiec Mi-8 strącony w muhafazie Idlib 1 sierpnia 2016 roku. Zginęło pięć osób obecnych na pokładzie[11].
10 października 2017 roku podczas startu rozbił się samolot Su-24. Obaj członkowie załogi zginęli[12].
6 marca 2018 roku podczas podejścia do lądowania w bazie rozbił się samolot transportowy An-26; zginęły 32 osoby[13]. Do bazy Humajmim leciał również rosyjski Tu-154, który rozbił się w Morzu Czarnym 25 grudnia 2016 roku[14].
Ataki na przełomie 2017 i 2018 roku
Na przełomie 2017 i 2018 roku baza Humajmim stała się celem szeregu ataków. Wskutek ostrzału moździerzowego w dniu 31 grudnia 2017 roku baza poniosła straty w ludziach i sprzęcie. Informacje o wysokości strat są rozbieżne. Wg niektórych źródeł zniszczone zostały cztery Su-24, dwa Su-35, jeden An-72 oraz magazyn amunicji, a dziesięciu żołnierzy zostało rannych. Inne źródła, powołujące się na stanowisko Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej, mówią o dwóch zabitych żołnierzach, ale podają, że żaden samolot nie uległ zniszczeniu[15][16]. W internecie pojawiły się jednak fotografie ciężko uszkodzonych rosyjskich samolotów w Humajmim[17].
Kolejna seria ataków, tym razem z użyciem uzbrojonych dronów, nastąpiła 6 lub 5 i 6 stycznia 2018 roku. W nocy z 5 na 6 stycznia, rój trzynastu aparatów bezzałogowych zaatakował bazę. Tuzin z nich przenosił uzbrojenie, jeden kamerę cyfrową mającą posłużyć do dokumentacji ataku. Trzy z uzbrojonych aparatów miał zaatakować bazę w Tartus. Wszystkie aparaty zostały zniszczone lub przechwycone, bez strat własnych. Siedem zniszczono ogniem przeciwlotniczych zestawów Pancyr-S/2S. Sześć przechwycono z wykorzystaniem kompleksów walki radioelektronicznej, trzy w stanie nieuszkodzonym a trzy zdetonowano w trakcie przyziemienia. 12 stycznia rosyjskie ministerstwo obrony poinformowało o eliminacji grupy odpowiedzialnej za przeprowadzenie ataku z wykorzystaniem bezzałogowych aparatów latających oraz zniszczeniu miejsca ich przechowywania i montażu. Przechwycone aparaty zostały zaprezentowane podczas konferencji prasowej[18]. Inną informację podało ugrupowanie, które przyznało się do przeprowadzenia ataku. Twierdzi ono, iż zniszczeniu uległy elementy systemu przeciwlotniczego S-400[19].
Przypisy
- ↑ Bashar al-Assad visits Russian air base in Syria after US warning (ang.). telegraph.co.uk, 27 czerwca 2017. [dostęp 2017-10-10].
- ↑ a b Rob Crilly: Russia 'is building military base in Syria' (ang.). telegraph.co.uk, 5 września 2015. [dostęp 2017-10-10].
- ↑ a b Renaud Mayers: Hmeimim: Russian Airbase In Syria (ang.). defensionem.com, 24 października 2016. [dostęp 2017-10-10].
- ↑ a b Patrick J. McDonnell, W.J. Hennigan, Nabih Bulos: Russia launches airstrikes in Syria amid U.S. concern about targets (ang.). latimes.com, 30 września 2015. [dostęp 2017-10-10].
- ↑ Andrzej Pawłowski: Druga bateria S-400 w Syrii. konflikty.pl, 30 września 2017. [dostęp 2017-10-11].
- ↑ Michał Buslik. Rosyjska interwencja wojskowa w Syrii – Su-35S w Chmejmim. „Nowa Technika Wojskowa”. 2/2016. s. 6.
- ↑ Paweł Behrendt: Samoloty Kuzniecowa operują z lądu. konflikty.pl, 28 listopada 2016. [dostęp 2017-10-11].
- ↑ a b c Michał Buslik. Rosyjska interwencja wojskowa w Syrii – Su-35S w Chmejmim. „Nowa Technika Wojskowa”. 2/2016. s. 7.
- ↑ a b Moscow cements deal with Damascus to keep 49-year presence at Syrian naval and air bases (ang.). tass.com, 20 stycznia 2017. [dostęp 2017-10-10].
- ↑ a b Witold Rodkiewicz: Russia strengthens its presence in the Middle East (ang.). osw.waw.pl, 25 stycznia 2017. [dostęp 2017-10-11].
- ↑ Ivan Nechepurenko: Russian Military Helicopter Is Shot Down in Syria, Killing 5 (ang.). nytimes.com, 1 sierpnia 2016. [dostęp 2017-10-10].
- ↑ Łukasz Golowanow: W Syrii rozbił się rosyjski Su-24. konflikty.pl, 10 października 2017. [dostęp 2017-10-10].
- ↑ Российский транспортный самолет разбился в Сирии, 32 человека погибли (ros.). 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-06].
- ↑ Ivan Nechepurenko: Singers in Russian Military Choir Among 92 Feared Dead After Plane Crashes Into Black Sea (ang.). nytimes.com, 25 grudnia 2016. [dostęp 2017-10-10].
- ↑ Atak na rosyjską bazę w Syrii.
- ↑ Syrian rebel shelling destroys at least seven Russian planes, report says.
- ↑ Report Says Multiple Aircraft At Russia's Air Base In Syria Destroyed In Attack (Updated).
- ↑ Michał Buslik, Asymetryczna odpowiedź - atak na rosyjskie obiekty wojskowe w Syrii, „Nowa Technika Wojskowa”, nr 2 (2018), s. 28-31, ISSN 1230-1655
- ↑ Syryjska opozycja informuje o zniszczeniu S-400.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Syria. De facto situation.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
(c) Mil.ru, CC BY 4.0
Будни ВКС РФ на авиабазе Химеймим в Сирии