Bazyli (Daniłow, biskup kotłaski)
| Nikołaj Daniłow | |
| Biskup kotłaski i wielski | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 września 1956 |
| Biskup kotłaski i wielski | |
| Okres sprawowania | od 2012 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 22 grudnia 1989 |
| Diakonat | 14 sierpnia 1990 |
| Prezbiterat | 23 marca 1991 |
| Nominacja biskupia | 4 września 2012 |
| Chirotonia biskupia | 18 listopada 2012 |
| Data konsekracji | 18 listopada 2012 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Warsonofiusz (Sudakow), Mikołaj (Paczuaszwili), Andrzej (Gwazawa), Daniel (Dorowskich), Jerzy (Daniłow), Szio (Mudżiri), Dymitr (Drazdou), Michał (Donskow), Stefan (Kalaidżiszwili), Eugeniusz (Rieszetnikow), Irynarch (Griezin), Ambroży (Jermakow), Sergiusz (Czaszyn), Pantelejmon (Szatow), Jakub (Tislenko), Augustyn (Anisimow), Barnaba (Baranow), Metody (Zajcew), Serafin (Domnin) | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
Bazyli, imię świeckie Nikołaj Timofiejewicz Daniłow (ur. 23 września 1956 w Horodyszczu) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
W latach 1974–1976 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Następnie do 1978 pracował jako kierowca. W latach 1978–1984 studiował ekonomię na uniwersytecie w Homlu, po czym zgodnie z otrzymanym nakazem pracy wyjechał do Taszkentu, by pracować w swoim zawodzie w miejscowej fabryce „Santiechlit”. W 1987 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Moskwie, zaś rok później wstąpił jako posłusznik do Ławry Troicko-Siergijewskiej. Wieczyste śluby mnisze złożył 22 grudnia 1989, przyjmując imię Bazyli na cześć św. Bazylego Wielkiego[1]. W 1990 ukończył naukę w seminarium, zaś w 1995 uzyskał w Moskiewskiej Akademii Duchownej dyplom kandydata nauk teologicznych. 14 sierpnia 1990 przyjął święcenia diakońskie z rąk biskupa homelskiego i żłobińskiego Arystarcha. Święceń kapłańskich udzielił mu 23 marca 1991 metropolita rostowski i nowoczerkaski Włodzimierz[1].
W Ławrze Troicko-Siergijewskiej pełnił obowiązki bibliotekarza, ekonoma, dziekana, opiekuna rezydencji patriarszej oraz pracownika wydawnictwa. W 2001 otrzymał godność ihumena. Cztery lata później na własną prośbę został przeniesiony do pracy duszpasterskiej w eparchii niżnonowogrodzkiej. Był proboszczem cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej, cerkwi Ikony Matki Bożej „Znak” i Świętych Niewiast Niosących Wonności oraz cerkwi Świętych Piotra i Pawła w Niżnym Nowogrodzie[1].
4 września 2012 został nominowany na biskupa kotłaskiego[1]. Jego chirotonia biskupia odbyła się 18 listopada 2012 w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, achalciskiego i kumurdojskiego Mikołaja (Gruziński Kościół Prawosławny), samtawiskiego i gorijskiego Andrzeja (Gruziński Kościół Prawosławny), archangielskiego i chołmogorskiego Daniela, niżnonowogrodzkiego i arzamaskiego Jerzego, senackiego i czchorckuskiego Szio (Gruziński Kościół Prawosławny), arcybiskupów witebskiego i orszańskiego Dymitra, wieriejskiego Eugeniusza, genewskiego i zachodnioeuropejskiego Michała (Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji), cagerskiego i lenteskiego Stefana (Gruziński Kościół Prawosławny), biskupów krasnogorskiego Irynarcha, gatczyńskiego Ambrożego, sołniecznogorskiego Sergiusza, smoleńskiego i wiaziemskiego Pantelejmona, narjan-marskiego i miezieńskiego Jakuba, gorodieckiego i wietłuskiego Augustyna, wyksewskiego i pawłowskiego Barnaby, almietjewskiego i bugulemskiego Metodego oraz kuźnieckiego i nikolskiego Serafina[2].