Bazyli z Ancyry
biskup | |
Czczony przez | |
---|---|
Wspomnienie |
Bazyli z Ancyry (? – 364) – teolog, biskup Ancyry (obecnie Ankara w Turcji).
Kontrowersja ariańska
Próby pojednania odłamów kościoła wschodniego podejmowane przez niego zostały uznane za heretyckie i doprowadziły do jego wygnania. Bazyli został powołany na biskupa w 336 roku przez grupę semiarian. W liście synodalnym wysłanym wszystkim biskupom, podsumowującym lokalny synod w Ancyrze, który odbył się w 358 roku, Bazyli poparł poglądy semiarian, co uczyniło z niego lidera tej grupy. Mimo jego zabiegów arianie zwrócili się o poparcie do cesarza Konstantyna II i odrzucili poglądy Bazylego. Jednakże jego grupa została zmuszona przez Konstantyna II do podpisania się pod poglądami arian. Arianie, prowadzeni przez biskupa Akacjusza z Cezarei, zebrali się na synodzie w Konstantynopolu w 360 roku i wygnali Bazylego do Illyrii. Jednak Bazyli przed śmiercią wyparł się ariańskich poglądów. Ugrupowania ortodoksyjne, reprezentowane przez Atanazego i Hilarego z Poitiers, uznały poglądy Bazylego za podobne do swoich i postanowiły szukać porozumienia z nim. Zmarł w Ilirii.
Dzieła
Wśród dzieł Bazylego znajduje się między innymi traktat o dziewictwie, w którym Bazyli twierdzi, że dziewictwo może być zachowane i ochronione poprzez harmonię w ciele utrzymywaną ascetycznym trybem życia.
Kult
Wspomnienie św. Bazylego z Ancyry obchodzone jest 22 marca[1].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Мерная икона Икона в окладе. Москва, мастерские Кремля, 1639 г.. Происходит из Архангельского собора Московского Кремля. Инв. № Ж-551/1-2. (46,5X16,5 см. Дерево, левкас, паволока; серебро; темпера, чеканка, резьба, гравировка.) ММК
Икона в окладе. Москва, мастерские Кремля, 1639 г. Дерево, левкас, ткань, серебро, темпера, чеканка, резьба, гравировка. Происходит из Архангельского собора Московского Кремля.
Мерная икона царевича Василия Михайловича была написана в 1639 г. в короткий срок его жизни (14-25 марта), вероятно, к крещению царевича – 22 марта 1639 г. Икона в Архангельском соборе помещалась в надгробном иконостасе над захоронениями первых Романовых. Икону отличает яркое художественное решение и определенная декоративность, появившаяся в золотых деталях одежд и оклада Евангелия и крупного растительного орнамента фелони.