Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Bardzie

Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
w Bardzie

64 z dnia 29.03.1949 r.[1]
bazylika mniejsza, kościół parafialny
Kościół i klasztor w Bardzie
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Bardo
Adres	pl. Wolności
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Bardo
Bazylika mniejsza • nadający tytuł	od 2008 Benedykt XVI
Wezwanie	Nawiedzenia NMP
Wspomnienie liturgiczne	31 maja oraz pierwsza sobota i niedziela lipca
Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne wizerunki	Figurka Matki Bożej Strażniczki Wiary Świętej
Historia Data zakończenia budowy 1686-1704
Dane świątyni Architekt Michał Klein Świątynia • liczba wiernych 2700 osób Wieża kościelna • liczba wież 2 Liczba naw 3 Organy • liczba głosów • liczba manuałów 50[2] 3
Położenie na mapie Barda Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Bardzie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Bardzie
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Bardzie
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Bardzie
Położenie na mapie gminy Bardo Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Bardzie
50°30′20,92″N 16°44′26,14″E/50,505811 16,740594
Strona internetowa

Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Bardzie – kościół pocysterski nad Nysą Kłodzką wzniesiony w latach 1686–1704 za rządów opata Augustyna Nedecka według projektu Michała Kleina. Od 2004 Metropolitalne Sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary Świętej i od 2008 bazylika mniejsza.

Wnętrze bazyliki

Bazylika z zabudowaniami pocysterskimi

Organy

Romańska figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem, tzw. Tronująca Madonna

Widok kościoła z 1842

Historia

Od 1230 kościół w Bardzie podlegał augustianom z Kamieńca Ząbkowickiego, których miejsce w 1251 zajęli cystersi z Lubiąża. Od XIII w. Bardo stało się ośrodkiem kultu maryjnego. Pielgrzymi przybywali do słynącej z cudów figury Matki Boskiej z Dzieciątkiem, tzw. Tronującej Madonny. W czasie wojen figurę wywożono do bezpiecznych miejsc: Kłodzka i Kamieńca.

Na początku XX w. straż przy cudownej figurze objęli osadzeni w 1900 w klasztorze niemieccy redemptoryści, którzy posługiwali do 1945, kiedy to przekazali klasztor i sanktuarium polskim współbraciom. W klasztorze istnieje małe muzeum związane z historią kultu maryjnego w Bardzie, zawierające między innymi fragmenty wyposażenia kościoła opactwa w Lubiążu oraz jeden z nielicznych zachowanych obrazów świdnickiego malarza barokowego Franza Heigla. 4 lipca 2009 kościół podniesiono do godności bazyliki mniejszej oraz przyłączono obiekt do Szlaku Sakralnej Sztuki Barokowej im. Michaela Willmanna.

W 2004 abp Marian Gołębiewski metropolita wrocławski podniósł sanktuarium do rangi Metropolitalnego Sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary Świętej.

W 2008 papież Benedykt XVI nadał kościołowi tytuł bazyliki mniejszej. Uroczystość nadania tego tytułu transmitowało Radio Maryja i Telewizja Trwam.

W listopadzie 2012 biskup świdnicki Ignacy Dec ustanowił w bazylice w Bardzie możliwość uzyskania specjalnych odpustów na czas ogłoszonego przez Ojca Świętego Benedykta XVI Roku Wiary^[3].

17 sierpnia 2013 w sanktuarium odbyło się uroczyste poświęcenie odnowionych barokowych organów bardzkich, które restaurowane były przez cztery lata. Wydarzenie to odbyło się podczas uroczystej mszy świętej, której przewodniczył ks. kard. Joachim Meisner, arcybiskup metropolita Kolonii. Uroczystość transmitowana była przez Telewizję Trwam, Radio Maryja i archidiecezjalne Radio Rodzina.

W domu zakonnym przy parafii oprócz wspólnoty domowej w latach 2011–2022 mieścił się także postulat redemptorystów. Trwał on jeden rok i postulanci nie podejmowali jeszcze studiów, ale czas ten przeznaczony był dla nich głównie na pracę, modlitwę i rozeznawanie powołania^[4][5].

Obecnym proboszczem Parafii Nawiedzenia NMP w Bardzie jest od 2008 o. Mirosław Grakowicz CSsR. Od kwietnia 2020 za pośrednictwem transmisji dostępnych na stronie internetowej parafii można oglądać na żywo wszystkie nabożeństwa odbywające się w bazylice^[6][5].

Architektura

W późnobarokowym zespole ciekawa jest świątynia w kształcie trójnawowej, emporowej bazyliki bez transeptu. We wnętrzu znajduje się zespół późnobarokowych ołtarzy. Ołtarz główny powstał w 1715, w nim znajduje się obraz Willmanna Nawiedzenie Marii i Elżbiety o wymiarach 5 × 2,5 m z 1704-1705. Żelazne tabernakulum z 1877 flankowane postaciami św. Jadwigi i Jana Ewangelisty. Bogato dekorowana ambona z 1698 z rzeźbami Chrystusa, Ewangelistów, doktorów kościoła, a przy wejściu świętych cystersów Roberta i Bernarda. Przy dekoracji pracowali H. Hartmann i M. Richter. Organy stworzył w 1759 F. J. Eberhardt, posiadają 50 głosów, 3567 piszczałek i 3 manuały. Pod filarami rzeźby figuralne Świętej Rodziny i świętych, a pod chórem św. Anna i Pieta. Barokowe ołtarze boczne Bożego Narodzenia i Świętego Krzyża z 1777 są dziełem L. Jaschka. Malowidła na sklepieniu przedstawiają m.in. Pokłon Trzech Króli i Modlitwę św. Bernarda^[7].

Wyposażenie

Do wyposażenia kościoła należą także barokowe obrazy baroku ze Śląska – 2 obrazy Michaela Willmanna (Pokłon trzech króli, Św. Jadwiga), jeden monumentalny obraz z pracowni Willmanna Nawiedzenie NMP (prawdopodobnie wykonany przez M. Willmanna z dużym udziałem syna Michaela Willmanna Młodszego) oraz dwa obrazy atrybuowane w 2009 Bernardowi Krausemu zwanemu „Małym Willmannem” (Wizja św. Ludgardy oraz Wizja św. Bernarda). Obok kościoła w latach 1712–1716 wybudowano budynki klasztorne, gdzie do 1810 przebywali cystersi. W nich sala wotywna z gotyckim tryptykiem z XV w. i licznymi obrazami.

Przypisy

Bibliografia

• BartłomiejB. Kaczorowski BartłomiejB., Słownik szkolny zabytki kultury polskiej, Warszawa: WSiP, 1996, ISBN 83-02-05978-1, OCLC 830107594 .

Linki zewnętrzne

• Historia sanktuarium