Bazylika San Francisco el Grande

Bazylika San Francisco el Grande Real Basílica de San Francisco el Grande
bazylika
Fasada bazyliki
Państwo	Hiszpania
Miejscowość	Madryt
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Archidiecezja	madrycka
Wezwanie	Franciszek z Asyżu
Historia Data rozpoczęcia budowy 1761 Data zakończenia budowy 1784
Dane świątyni Styl neoklasycyzm Architekt Francisco Cabezas, Antonio Plo, Francesco Sabatini Wieża kościelna • liczba wież 2 Kopuła • średnica zew. 33 m
Położenie na mapie miasta Madrytu Bazylika San Francisco el Grande
Położenie na mapie Hiszpanii Bazylika San Francisco el Grande
40°24′37″N 3°42′52″W/40,410278 -3,714444

Bazylika San Francisco el Grande – neoklasyczna hiszpańska bazylika pod wezwaniem św. Franciszka Wielkiego^[1]. Jedna z największych świątyń w Madrycie. Powstała w latach 1761–1784, za panowania Karola III.

Bazylika została zbudowana w stylu neoklasycystycznym w drugiej połowie XVIII w. wg projektu Francisca Cabezas, rozwiniętego później przez Antonia Plo i ukończonego przez Francesca Sabatiniego. W budynku wyróżnia się kopuła o trzeciej co do wielkości średnicy kołowej (33 m) wśród chrześcijańskich świątyń oraz bogaty wystrój wnętrz w stylu eklektycznym z końca XIX w. Istotna jest także pinakoteka świątyni reprezentatywna dla malarstwa hiszpańskiego z XVII–XIX wieku, z obrazami m.in. Zurbarana i Goi.

Król Karol III (1716–1788) był opiekunem bazyliki San Francisco el Grande. Korzystający z protekcji króla zakon franciszkanów zamówił siedem obrazów mających zdobić ołtarze świątyni, a ich wykonanie zlecono siedmiu znanym malarzom epoki. Wśród wyróżnionych niewątpliwym zaszczytem artystów znaleźli się: Francisco Bayeu, Francisco Goya, Gregorio Ferro, Mariano Salvador Maella, Andrés de la Calleja, Antonio González Velázquez i José del Castillo. Malowidła powstały w latach 1781–83^[2]. Goya wykonał dzieło pt. Kazanie świętego Bernardyna ze Sieny przed Alfonsem Aragońskim, a Bayeu Wizję św. Franciszka z Asyżu^[3].

W 1880 zamówiono nowe dekoracje dla bazyliki, aby przekształcić ją w świątynię narodową. Pracami kierował Carlos Luis de Ribera, a José Casado del Alisal był odpowiedzialny za dekorację kaplicy św. Jakuba. Wielkoformatowy obraz pt. Święty Jakub w bitwie pod Clavijo ukończył w 1885^[4].

Przypisy