Bazylika San Giorgio Maggiore

Bazylika San Giorgio Maggiore
Basilica di San Giorgio Maggiore
Ilustracja
Fasada bazyliki
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Wenecja

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

bazylika mniejsza
• nadający tytuł

od 31 marca 1900
papież Leon XIII

Wezwanie

św. Jerzego

Położenie na mapie Wenecji
Mapa konturowa Wenecji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bazylika San Giorgio Maggiore”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Bazylika San Giorgio Maggiore”
Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej
Mapa konturowa Wenecji Euganejskiej, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Bazylika San Giorgio Maggiore”
Ziemia45°25′46″N 12°20′35″E/45,429444 12,343056

Bazylika San Giorgio Maggiore – kościół opactwa benedyktyńskiego na wyspie San Giorgio Maggiore w Wenecji zbudowany w latach 1597-1610 przez Simeone Sorellę według projektu Andrei Palladio.

Prace projektowe nad świątynia trwały od 1560 roku do śmierci architekta w 1580 roku, projekt fasady został ukończony w 1566 roku.

W 1800 roku w kościele odbyły się konklawe i koronacja papieża Piusa VII.

Opis

Ostatnia Wieczerza

Świątynia wzniesiona jest w formie bazyliki. Trzynawowe wnętrze wieńczy kopuła umieszczona na skrzyżowaniu nawy głównej i zakończonego absydami transeptu. Nawy przykryto sklepieniem kolebkowym. Nawę główną kończy wydłużone prezbiterium z oddzielonym kolumnami chórem. Widoczną z Placu św. Marka białą fasadę budowli zdobią kompozytowe półkolumny umieszczone na wysokich bazach bramujące główne wejście. Pomiędzy nimi, w niszach, umieszczono posągi św. Jerzego i św. Szczepana oraz dożów Wenecji.

Przy świątyni wznosi się wysoka kampanila dobudowana w 1791 roku.

We wnętrzu kościoła znajdują się nagrobki dożów weneckich oraz obrazy mistrzów renesansu, m.in. Ostatnia Wieczerza i Zbieranie manny autorstwa Jacopa Tintoretta.

Media użyte na tej stronie