Bazylika Santo Stefano Maggiore w Mediolanie

Bazylika Santo Stefano Maggiore w Mediolanie
Fasada bazyliki
Państwo	Włochy
Miejscowość	Mediolan
Wyznanie	katolickie
Kościół	Kościół łaciński
Wezwanie	św. Szczepana
Położenie na mapie Mediolanu Bazylika Santo Stefano Maggiore w Mediolanie
Położenie na mapie Włoch Bazylika Santo Stefano Maggiore w Mediolanie
Położenie na mapie Lombardii Bazylika Santo Stefano Maggiore w Mediolanie
45°27′44,28″N 9°11′40,20″E/45,462300 9,194500

Bazylika Santo Stefano Maggiore w Mediolanie – starożytny kościół w Mediolanie, początkowo pod wezwaniem św. Zachariasza, a od X w. pod wezwaniem św. Szczepana. Nazywany jest także Santo Stefano in Brolo, albo Santo Stefano alla Porta.

Historia

Bazylika została prawdopodobnie zbudowana w 417 przez arcybiskupa Mediolanu Martiniano (lub Matroniano). Mówią o tym starożytne opisy i akta wizytacyjne Fryderyka Boromeusza^[1]. Spłonęła w pożarze, w 1070, ale została odbudowana w 1075 jako świątynia trójnawowa z absydami. Począwszy od 1594 była wielokrotnie przebudowywana. Na początku XVII w. uzupełniono absydę i ołtarz główny, w połowie tego samego stulecia przedłużono nawy i zmieniono wystrój fasady. Pod koniec XVII w. pod kierunkiem Gerolamo Quadrio odbudowano dzwonnicę, ponieważ wcześniejsza rozpadła się w 1642. Na początku XVIII w. wzniesiono zakrystię, a w XX w. zmieniono wystrój niektórych kaplic.

Kościół znany jest między innymi z tego, że 26 grudnia 1476 zamordowano tu księcia Mediolanu Galeazzo Marię Sforza, który przybył tu na uroczystość patrona kościoła.

30 września 1571 został tu ochrzczony malarz Michelangelo Merisi, znany jako Caravaggio^[2].

Dzieła sztuki

Nawa główna bazyliki

W bazylice znajdują się cenne dzieła sztuki. Można wśród nich wymienić następujące:

• Malowidła
  • Noli me tangere (Fede Galizia) – obraz w ołtarzu głównym
  • Św. Anna, Madonna i Dzieciątko (Federico Bianchi) – w ołtarzu św. Anny
  • Św. Teodor (Camillo Procaccini) – w kaplicy Trivulzio
  • Św. Karol (A. Bianchi, zwany Vespino)
  • Przemienienie Pańskie (G.C. Procaccini)
• Rzeźby
  • Chrystus na tronie wśród dwóch świętych – płaskorzeźba datowana na XIV-XV w.
  • Ukrzyżowanie – nastawa ołtarzowa z marmuru
  • Rzeźba nagrobna Alessandro Rovidy z (1598) – trzecia kaplica po lewej stronie
  • Św. Aleksander Sauli (C.A. Pozzi) z (1752) – pierwszy ołtarz po prawej stronie.

Przypisy