Bełchatów

Bełchatów

miasto i gmina
Plac Gabriela Narutowicza
Herb Flaga
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	bełchatowski
Data założenia	XIV wiek
Prawa miejskie	1737 do 1870, odzyskane w 1925
Prezydent	Mariola Czechowska
Powierzchnia	34,64 km²
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość	56 973[1] 1644,7 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 44
Kod pocztowy	97-400
Tablice rejestracyjne	EBE
Położenie na mapie powiatu bełchatowskiego Bełchatów
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Bełchatów
Położenie na mapie województwa łódzkiego Bełchatów
51°21′49″N 19°21′44″E/51,363611 19,362222
TERC (TERYT)	1001011
SIMC	0967647
Hasło promocyjne: Bełchatów - Tylko dobre re: akcje
Urząd miejski ul. Kościuszki 1 97-400 Bełchatów
Strona internetowa
BIP

Bełchatów – miasto w województwie łódzkim, siedziba powiatu bełchatowskiego. Położone na Wzniesieniach Południowomazowieckich, w mezoregionie Wysoczyzna Bełchatowska nad rzeką Rakówką, ok. 50 km na południe od Łodzi i ok. 25 km na zachód od Piotrkowa Trybunalskiego.

Bełchatów położony jest w historycznej ziemi sieradzkiej^[2]. Uzyskał lokację miejską w 1737 roku, zdegradowany w 1870 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1925 roku^[3]. Miasto prywatne Królestwa Kongresowego, położone było w 1827 roku w powiecie piotrkowskim, obwodzie piotrkowskim województwa kaliskiego^[4]. Bełchatów jest jednym z 312 miast należących do Związku Miast Polskich. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa piotrkowskiego.

Według danych GUS z 31 grudnia 2019 roku miasto liczyło 56 973 mieszkańców^[1]. Piąte pod względem ludności miasto województwa łódzkiego.

Toponimia

Bełchatów jest nazwą dzierżawczą utworzoną od staropolskiego imienia Bełchat (bełch – wir wodny), założyciela i właściciela osady. Nazwa Belchatow pierwszy raz wzmiankowana w źródłach historycznych w 1391^[5].

Geografia

Bełchatów jest położony w środkowej Polsce na południe od Łodzi na Wysoczyźnie Bełchatowskiej, nad Rakówką (prawy dopływ Widawki).

Zieleń miejska i obiekty rekreacji

Na obszarze Bełchatowa powstało wiele parków, zieleńców oraz miejsc codziennego wypoczynku i rekreacji. Istnieje 7 parków w tym jeden zabytkowy, 5 skwerów, 3 obiekty rekreacyjne i 27 placów zabaw.

Hydrologia

Przez miasto przepływa Rakówka (prawy dopływ Widawki), a także cztery cieki. Do Rakówki dopływają dwie rzeczki, jedna struga i jeden strumień:

• ciek A – niewielka rzeczka; bieg zaczyna między Myszakami a Dobrzelowem, dalej w stronę ulicy Józefa Piłsudskiego, przecina ulice Pabianicką, by tuż za mostem, skręcając w lewo przed mostem Aleja Włókniarzy, dojść do Rakówki,
• ciek B – niewielka rzeczka dopływająca do Rakówki między osiedlem Okrzei a osiedlem Słoneczne tuż przy skwerze Z.O.S.I.A i ulicy Tęczowej. Kieruje się od wsi Dobiecin poprzez osiedle Politanice tuż przy ulicy Stanisława Staszica. Do cieku B dołączają dwa cieki, dalej kieruje wzdłuż skweru, aż do Rakówki,
• ciek C – niewielki strumień dopływający od Zdzieszulic dopływa do rzeki tuż niedaleko strefy przemysłowej znajdującej się przy ulicy Przemysłowej,
• ciek D – niewielka struga, która zaczyna swój bieg tuż pod torami przy osiedlu Przytorze, dalej kieruje się w stronę ulicy Wojska Polskiego, gdzie wzdłuż ogrodzeń dochodzi do Rakówki.

Na terenie miasta istnieją stawy, oczka i niewielkie zbiorniki wodne. Do nich zalicza się niewielki staw na osiedlu Budowlanych przy Dworku Olszewskich, zaś po drugiej stronie parku, za ulicą Mielczarskiego, jest skwer z naturalnym oczkiem wodnym. Na osiedlu Lipy znajduje się Uroczysko Ługi z dwoma stawami; w mieście znajdują się też niewielkie zbiorniki wodne.

Miasto jest narażone na miejscowe podtopienia. Bełchatów doświadczył kilka razy poważnych podtopień, takich jak w 2010 r. W mieście istnieje kilka stref miejscowych podtopień podzielonych na szesnaście stref podtopień.

Struktura powierzchni

Według danych z 1 stycznia 2010 r. powierzchnia miasta wynosiła 34,64 km²^[6]. Miasto stanowi 3,58% powierzchni powiatu bełchatowskiego.

Według danych z roku 2007 Bełchatów ma obszar 34,64 km², w tym: użytki rolne: 51%, użytki leśne: 15%^[6].

Samorząd

• Prezydent: Mariola Czechowska
• Wiceprezydenci: Dariusz Matyśkiewicz, Łukasz Politański
• Sekretarz Miasta: Artur Kurzeja
• Przewodniczący Rady Miasta: Piotr Wysocki
• Wiceprzewodniczący Rady Miasta: Grzegorz Muskała, Ewa Skorupa

Rada Miasta

Osiedla i dzielnice

Pierwsze osiedla powstawały w latach 60. XX wieku, kolejne zaczynały powstawać w czasie najdynamiczniejszego wzrostu populacji miasta, równocześnie z Kopalnią Węgla Brunatnego „Bełchatów” i Elektrownią Bełchatów w latach 70. i 80. Większość osiedli budowano głównie z wielkiej płyty. Głównym wykonawcą "blokowisk" było nieistniejące obecnie Wieluńskie Przedsiębiorstwo Budowlane (tzw. „wieluński BeP”) z Wielunia. Do dzielnic Bełchatowa należą: Grocholice, Bełchatówek i Dobrzelów.

• 

  Osiedle Przytorze

• 

  Osiedle Binków

• 

  Osiedle 1-go Maja

• 

  Dzielnica Grocholice

• 

  Osiedle Wolność

• 

  Dzielnica Grocholice

Demografia

Dane z 31 grudnia 2007^[13]:

Wykres liczby ludności miasta Bełchatowa na przestrzeni 2 ostatnich stuleci:

Największą populację Bełchatów odnotował w 2002 r. – według danych GUS 63 208 mieszkańców^[14]

W 2013 r. populacja Bełchatowa wynosiła 59 867 mieszkańców^[15].

• Piramida wieku mieszkańców Bełchatowa w 2020 roku^[16].

Historia

Do XVIII wieku Bełchatów był niewielką miejscowością w pobliżu średniowiecznego miasta Grocholice (obecnie dzielnicy Bełchatowa). Rozwinął się w połowie XVIII wieku po otrzymaniu praw miejskich, a od początku XIX wieku był ośrodkiem przemysłu tkackiego, jednak liczba jego ludności nie przekraczała kilku tysięcy osób. Gwałtowny rozwój miasta nastąpił po 1975 roku, gdy podjęto decyzję o budowie Zespołu Górniczo–Energetycznego „Bełchatów” wraz z osiedlami mieszkalnymi, usługami i linią kolejową.

Rozwój terytorialny miasta

• 1925 – dołączenie do Bełchatowa wsi Olsztyn (teren dzisiejszego osiedla Olsztyńskiego), Zamoście ( część ul. Witolda Pileckiego od mostu, część ul. Lipowej do ul. Włókniarzy, część ul. Wojska Polskiego do ul. Edwardów) i Lipy (okolice dzisiejszej ul. Lipowej).
• 1933 – przyłączenie do Bełchatowa wsi Czapliniec (okolice dzisiejszej ulicy Czaplinieckiej).
• 1977 – do Bełchatowa włączono Grocholice (aktualnie najstarsza dzielnica miasta), Politanice, część Dobrzelowa i Domiechowic.

Architektura

Dworek Olszewskich

Zabytki

Według rejestru zabytków NID na listę zabytków wpisane są obiekty:

• dwór Olszewskich^[17] wzniesiony na początku XVIII wieku jako rezydencja ówczesnych właścicieli Bełchatowa Stanisława i Franciszka Rychłowskich, herbu Nałęcz.
• kościół późnobarokowy parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny^[17] wzniesiony w XVIII wieku
• kościół pw. Wszystkich Świętych w parafii Grocholice^[17]

Transport

Przez Bełchatów biegną ważne szlaki komunikacyjne: Kielce–Wrocław, Wrocław–Lublin, droga krajowa oraz drogi wojewódzkie. Projektowane autostrady znajdą się również blisko miasta. Przez Bełchatów prowadzi 37,8 km dróg krajowych i wojewódzkich oraz 85 km dróg miejskich i osiedlowych.

Drogi prowadzące przez Bełchatów:

• droga krajowa nr 74: relacji S8–Wieluń–Bełchatów–A1–Piotrków Trybunalski–Kielce–Zamość–granica państwa (UA)
• droga wojewódzka nr 476: DK74 - Bełchatów - DK74
• droga wojewódzka nr 484: relacji Buczek–Bełchatów–Kamieńsk
• droga wojewódzka nr 485: relacji Bełchatów–Wadlew–Pabianice

Przez Bełchatów przebiega linia kolejowa z Rogowca (kopalni i elektrowni „Bełchatów”) do Piotrkowa Trybunalskiego (obecnie tylko ruch towarowy). Od stycznia 1987 do kwietnia 2000^[18] Bełchatów posiadał pasażerskie połączenie kolejowe z Piotrkowem Trybunalskim. W niedalekiej przyszłości – oddalone 30 km od miasta – lotnisko wojskowe w Łasku, gdzie znajduje się nowoczesna baza lotnicza i stacjonują F-16, zostanie przekształcone w lotnisko towarowe.

Usługi komunikacyjne świadczy MZK, który dysponuje 25 autobusami pasażerskimi, w tym jednym wycieczkowym (dane z 1995 r.). Od 1 lipca 2015 komunikacja miejska w Bełchatowie jest bezpłatna^[19]. Z dworca funkcjonują połączenia PKS, dzięki którym z Bełchatowa można dotrzeć bezpośrednio m.in. do Warszawy, Lublina, Wrocławia, Kudowy-Zdroju, Kłodzka, Częstochowy, Łodzi, Sieradza, Radomia, Kalisza, Kielc, Krakowa i Szklarskiej Poręby.

4 czerwca 2007 przy Szpitalu Wojewódzkim im. Jana Pawła II otworzono lądowisko sanitarne.

Gospodarka

(c) I, Apocalyptiq, CC-BY-SA-3.0

Kopalnia węgla brunatnego i elektrownia w Bełchatowie

Niedaleko od miasta (10 km) znajduje się największe w Polsce zagłębie paliwowo-energetyczne, w skład którego wchodzą Kopalnia Węgla Brunatnego „Bełchatów” oraz Elektrownia Bełchatów. Bełchatów jest jednym z dwóch najważniejszych miast PBOP.

8 maja 2013 w Bełchatowie oddano do użytku nową siedzibę koncernu PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. Obiekt został wybudowany kosztem ok. 50 mln zł, na osiedlu Binków przy ul. Węglowej 5. Jego architektura nawiązuje do wyglądu przekroju kabla energetycznego. Jest największym i najnowocześniejszym budynkiem biurowym w Bełchatowie.

Siedziba koncernu PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A w Bełchatowie ul. Węglowa 5

Turystyka

Około 10 km na południe od centrum Bełchatowa, przy sztucznym zbiorniku wodnym znajdują się dwa ośrodki sportowo-rekreacyjne, popularne w okresie letnim: Ośrodek „Słok” (właściciel Elektrownia Bełchatów) i Ośrodek „Wawrzkowizna” (właściciel Kopalnia Węgla Brunatnego „Bełchatów”). Każdy z ośrodków posiada własną bazę noclegową (hotele, domki, kwatery), a także szereg atrakcji, m.in.: stadninę koni, rowery wodne, żaglówki, kajaki, boiska sportowe, kąpielisko ze zjeżdżalnią wodną i plażą, rowery go-cart, krytą pływalnię, sauny, solarium, jacuzzi, korty tenisowe o nawierzchni tartanowej, siłownię i wiele innych. Ponadto w okresie wakacyjnym często organizowane są różnego typu koncerty z udziałem gwiazd polskiej estrady.

Baza hotelowa

Baza hotelowa w Bełchatowie jest związana głównie z położeniem miasta przy ważnych szlakach komunikacyjnych: drodze krajowej nr 74 oraz drogach wojewódzkich 484 i 485, a także z ośrodkami sportu i rekreacji „Słok” i „Wawrzkowizna” położonymi w okolicach Bełchatowa.

Hotele 3-gwiazdkowe (***):

• 

  Hotel Sport

• 

  Hotel Wodnik

• 

  Hotel Santin

• 

  Hotel Wawrzynek

• Hotel Sport znajdujący się przy hali widowiskowo-sportowej KWB Bełchatów,
• Hotel Santin,
• Hotel Wodnik Bełchatów (przy Ośrodku Szkoleniowo-Wypoczynkowy „Słok” k. Bełchatowa). Położony 15 km od centrum miasta, 40 km od głównej stacji kolejowej i 15 km od głównej stacji PKS. Najbliższe lotnisko znajduje się 50 km od hotelu. W 2006 Hotel Wodnik otrzymał certyfikat SKKP i stał się członkiem wspierającym Stowarzyszenia „Konferencje i Kongresy w Polsce”^[20].

Sport

Hala „Energia”

W Bełchatowie działają następujące kluby:

• Skra Bełchatów – siatkówka i pływanie
• EKS Skra Bełchatów – siatkówka
• GKS Bełchatów – piłka nożna, zapasy i brydż sportowy
• KSSP – baseball
• GLKS Zjednoczeni Bełchatów – piłka nożna
• KS Grocholice Bełchatów – piłka nożna i rugby
• LSKK Lityński Fazbud World Bełchatów – kolarstwo
• LKS Stomil Bełchatów – kolarstwo i tenis stołowy
  

  Stadion GKS Bełchatów
• BKL Bełchatów – lekkoatletyka
• LZS Bełchatów
• KS „EBE” Sekcja Piłki Nożnej Bełchatów – piłka nożna
• BKC Bełchatów – curling
• Aquarius – hokej podwodnego
• BTS AS Feniks Bełchatów – koszykówka

Bełchatów najbardziej znane jest za sprawą męskiego klubu siatkarskiego Skra Bełchatów^[21]. Bełchatowska baza sportowa składa się m.in. ze stadionu piłkarskiego GKS Bełchatów przy ul. Sportowej 3, hali „Energia” im. Edwarda Najgebauera przy ulicy Dąbrowskiego, hali widowiskowo-sportowej przy ulicy 1 Maja (niedaleko stadionu), Squash Klubu Bełchatów znajdującego się przy ul.Transportowej 3, kilku boisk treningowych, 4 basenów, kortów tenisowych, sal gimnastycznych i boisk szkolnych niemal przy każdej placówce edukacyjnej, boisk lekkoatletycznych, siłowni, lodowiska. Tutejsze kluby sportowe proponują uprawianie różnorodnych sportów nie tylko dorosłym, ale prowadzą też szkółki szkolące przyszłych sportowców. W czerwcu 1995 roku po raz pierwszy zorganizowano Miejską Olimpiadę Sportową, w której ponad 6 tys. uczniów walczyło o medale w kilkunastu dyscyplinach olimpijskich.

Kultura

Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna im. Józefa Ignacego Kraszewskiego

Ta sekcja od 2009-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Budynek Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Bełchatowie

Najstarszą placówką kulturalną w mieście, istniejącą od 1935^[22], jest Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna (MiPBP). Poza główną siedzibą na terenie Bełchatowa działają 4 filie MiPBP:

• Filia nr 1 w Grocholicach. Profil filii: historyczny^[23].
• Filia nr 2 na Osiedlu Dolnośląskim. Profil filii: literacki^[24].
• Filia nr 3 na Osiedlu Okrzei. Profil filii: turystyczny^[25].
• Filia nr 4 na Osiedlu Binków. Profil filii: ekologiczny^[26].

Główna placówka sprawuje również nadzór merytoryczny nad 15 bibliotekami na terenie powiatu bełchatowskiego w: Drużbicach, Kleszczowie (oraz filie w: Łękińsku i Żłobnicy), Klukach, Kurnosie, Łękawie, Ruścu (oraz filia w Woli Wiązowej), Gminy Szczerców, Zelowie (oraz filie w Kociszewie i Wygiełzowie).

15 stycznia 2002 został oddany do użytku wybudowany w centrum miasta nowoczesny budynek MiPBP, w pełni dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych wraz z parkingiem przed budynkiem. W budynku został umieszczony także oddział biblioteki dla dzieci, przeniesiony z danego budynku Związku Strzeleckiego „Strzelec” (wybudowanego w 1938 roku, mieszczącego się przy ulicy 1 Maja 45).

Oprócz typowej działalności bibliotecznej MiPBP prowadzi szereg przedsięwzięć kulturalnych:

• Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Wacława Olszewskiego (od 1994 r.),
• Kiermasze Taniej Książki (od 1994 r.),
• Konkurs o Regionie „Między rajem a węglem” (od 1996 r.),
• Powiatowy Konkurs „Książki na medal” (od 1999 r.),
• Powiatowy Konkurs „Książka – obiekt artystyczny” (od 2002 r.),

Biblioteka włącza się w promocję czytelnictwa, organizując lokalne akcje (Ferie z Biblioteką, Wakacje z Biblioteką, Mamo – zapisz mnie do biblioteki, Bełchatowski Tydzień Czytania, Spotkanie z Książką), jak również uczestniczy w akcjach ogólnopolskich (Cała Polska czyta dzieciom) oraz w akcje promujące szeroko pojętą kulturę w regionie. Współpracuje z lokalnymi mediami a także z instytucjami edukacyjno – wychowawczymi w regionie bełchatowskim. Przedstawiciele MiPBP z Bełchatowa jako przedstawiciele jedynej w Polsce biblioteki zostali (poza Biblioteką Narodową) zostali zaproszeni do Pałacu Prezydenckiego na doroczne spotkanie Twórców Kultury. Dzięki zbiorowi tzw. „regionaliów” (prac oraz materiałów dotyczących Bełchatowa i okolic), a także poprzez wydawanie zbiorów prac literackich^[27] biblioteka stanowi istotny ośrodek wpływający na propagowanie wiedzy o historii oraz życiu kulturalnym regionu. Przy bibliotece działa Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich.

Miejskie Centrum Kultury

Muzeum Regionalne w Bełchatowie

Aktualna siedziba Muzeum Regionalnego w Bełchatowie

Tablica znajdująca się na budynku będącym dawną siedzibą Związku Strzeleckiego, Związku PeOWiaków i Związku Oficerów Rezerwy w Bełchatowie; aktualnie: ul. 1 Maja 45. Do 1998 siedziba Muzeum Regionalnego w Bełchatowie

Idea stworzenia muzeum narodziła się na początku lat 90. XX wieku, a 16 lipca 1993 odbyło się pierwsze spotkanie Komitetu Założycielskiego Muzeum Regionalnego. Członkowie Komitetu zaapelowali do władz miasta o utworzenie bełchatowskiego muzeum. Swoją działalność muzeum rozpoczęło formalnie w 1995, na jego siedzibę zaś wyznaczono zabytkowy, późnobarokowy dworek w centrum miasta (ul. Hellwigów 11), który był siedzibą rodów miasta. Do 1987 opiekowała się nim rodzina Olszewskich. Po śmierci Wacława Olszewskiego – juniora budynek został odkupiony przez Urząd Miasta, jego bardzo zły stan nie pozwolił na ulokowanie w nim siedziby muzeum. Do wyremontowanego budynku w 1998 przeniesione Muzeum Regionalne z wcześniejszej, tymczasowej siedziby, którą stanowił budynek Związku Strzeleckiego „Strzelec” (ul. 1 Maja 45). W dniach 7–8 października 2005^[28] w Muzeum Regionalne zorganizowana została próba bicia rekordu do Księgi rekordów Guinnessa przez Eugeniusza Geno Małkowskiego, który przez 24 godziny malował obrazy (o wymiarach 80 cm x 100 cm), na podstawie wcześniej wykonanych przez artystę szkiców.

W Bełchatowie działają dwa chóry gospel, Schola Cantorum Gospel Choir oraz Gospel Singers, odnoszące liczne sukcesy na przeglądach muzyki gospel w Polsce oraz za granicą^[29][30].

Wydarzenia artystyczne o skali ogólnopolskiej

• Festiwal Filmów Niepoważnych „NAKRĘCENI” (pierwsza edycja październik 2007)
• Jesienne Spotkania Teatralne z BAT-em
• Ogólnopolski Przegląd Piosenki Żeglarskiej w Bełchatowie (organizowany od 1998^[31])
• Festiwal Młode(j) Sztuki (organizowany od 2006)

W Bełchatowie rozwinięta jest również kultura alternatywna. Jednym z najprężniej działających jej ośrodków jest Stowarzyszenie Kultury Alternatywnej „Zgrzyt”, wraz z wchodzącą w jego skład Załogą Rowerową 'Zgrzyt' Bełchatów.

Oświata

W Bełchatowie istnieje rozwinięta sieć placówek oświatowych od poziomu żłobków do filii uczelni.

• żłobek miejski
• 8 przedszkoli
• 9 szkół podstawowych
• szkoła podstawowa specjalna
• 6 liceów ogólnokształcących
• 2 licea ogólnokształcące dla dorosłych
• społeczne liceum ogólnokształcące dla dorosłych
• zaoczne liceum ogólnokształcące dla dorosłych
• filia Uniwersytetu Łódzkiego, która prowadzi kierunki: ekonomia, socjologia
• filia Politechniki Łódzkiej, która prowadzi kierunki: elektrotechnika, elektronika i telekomunikacja, zarządzanie, inżynieria środowiska, budownictwo, informatyka, mechanika i budowa maszyn
• filia AHE w Łodzi, która prowadzi kierunki: filologia polska, informatyka, pedagogika, politologia, transport, zarządzanie
• uniwersytet III wieku (w budynku jednego z gimnazjów)

Wspólnoty wyznaniowe

Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:

• Kościół rzymskokatolicki (dekanat bełchatowski):
  • parafia Miłosierdzia Bożego
  • parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła i Świętej Barbary
  • parafia Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy
  • parafia Narodzenia NMP
  • parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika
  • parafia Wszystkich Świętych w Bełchatowie-Grocholicach
  • parafia Zesłania Ducha Świętego
• Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP:
  • parafia w Zelowie-Bełchatowie
• Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP
  • parafia w Bełchatowie
• Kościół Boży w Chrystusie
• Kościół Adwentystów Dnia Siódmego (zbór w Bełchatowie)
• Świadkowie Jehowy:
  • Bełchatów-Centrum
  • Bełchatów-Południe
  • Bełchatów Północ (Sala Królestwa ul. Ludwikowska 100)^[32]

Do 1942 w Bełchatowie działała również gmina żydowska.

• 

  Neogotycki Kościół Grocholicki

• 

  Kościół Ewangelicko-Reformowany

• 

  Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

• 

  Kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła i św. Barbary

• 

  Dawna Synagoga w Bełchatowie

Honorowi obywatele miasta

Lista honorowych obywateli miasta^[33][34]:

• Józef Piłsudski (od 12 czerwca 1926);
• żołnierze Zgrupowania pułkownika Ludwika Czyżewskiego (od 28 czerwca 1993);
• Apoloniusz Zawilski (od 28 czerwca 1993);
• Lothar Ernst Knoch (od 29 października 1997);
• Henryk Mular (od 5 listopada 1997) – lekarz, bełchatowski radny, zaangażowany w rozwój samorządności i służby zdrowia;
• Jean Claude Versyck (od 26 września 2002) – założyciel Komitetu Partnerstwa Aubergenville-Bełchatów, inicjator działań na rzecz współpracy polsko-francuskiej;
• Jadwiga Nadana (od 26 września 2002) – działaczka społeczna, inicjatorka wielu działań popularyzujących historię Bełchatowa;
• Zbigniew Kozłowski (od 26 września 2002) – generalny projektant Kopalni Węgla Brunatnego „Bełchatów”;
• Maciej Pawlik (od 26 września 2002);
• Jan Paweł II (od 30 października 2003);
• Tomasz Trawiński (od 29 września 2005) – działacz społeczny, członek przedwojennego Związku Strzeleckiego „Strzelec”, współzałożyciel Powszechnej Spółdzielni Spożywców i Regionalnego Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego w Bełchatowie;
• Mirosław Olejniczak (od 15 grudnia 2005) – popularyzator sportu i działań na rzecz rozwoju bazy sportowej w Bełchatowie.
• Daniel Castellani (od listopada 2009) – za jego szczególny wkład w promocję Bełchatowa na arenie ogólnopolskiej i międzynarodowej.
• Konrad Piechocki (od listopada 2009) – od 2007 r. prezes PGE SKRY Bełchatów - w tym czasie SKRA m.in. niezmiennie utrzymuje tytuł Mistrza Polski, organizuje rozgrywki Final Four, zdobywa klubowe wicemistrzostwo świata; tytuł Honorowego Obywatela Bełchatowa, za szczególny wkład w promocję miasta na arenie ogólnopolskiej i międzynarodowej.
• Marian Sobutkowski (od 17 czerwca 2010) – trener i wychowawca młodzieży, za działalność na rzecz miasta;
• Mistrzowie Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn z 2014 roku – trener Stéphane Antiga oraz siatkarze: Krzysztof Ignaczak, Karol Kłos, Mateusz Mika, Marcin Możdżonek, Michał Winiarski, Mariusz Wlazły, Andrzej Wrona, Paweł Zagumny, Paweł Zatorski (od 30 października 2014).
• Bronisława Hanna Hellwig-Stańczuk (od 29 sierpnia 2013, uroczystość nadania aktu honorowego obywatelstwa odbyła się 7 września 2013) – przedstawicielka rodziny Hellwigów, zasłużonych mieszkańców miasta, za wyjątkowe zasługi, pamięć i kultywowanie dziejów Bełchatowa^[35];
• Franciszek Zochniak (24 października 2013) – żołnierz Armii Krajowej^[36];
• Marian Sobutkowski (od 17 czerwca 2010).

Miasta partnerskie

Znaki wskazujące na kierunek miast partnerskich Bełchatowa

Zobacz też

• Stary cmentarz żydowski w Bełchatowie
• Nowy cmentarz żydowski w Bełchatowie

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalny Portal Miasta
• Geoportal miasta. 87.199.34.18:10081. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-14)]. (m.in. granice miasta, granice osiedli, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ortomapy, parki, wody, punkty charakterystyczne powodzi itd.
• Bełchatów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 99 .