Be’eri

Be’eri

‏בארי‎

Ruiny starego kibucu Be’eri
Państwo	Izrael
Dystrykt	Południowy
Wysokość	84 m n.p.m.
Populacja (2009) • liczba ludności	877
Położenie na mapie Izraela Be’eri
31°25′26″N 34°29′23″E/31,423889 34,489722
Strona internetowa
Portal Izrael

Be’eri (hebr. בארי) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Eszkol, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Położenie

Kibuc leży na niewielkim wzgórzu w północno-zachodniej części pustyni Negew, w odległości 11 kilometrów od Morza Śródziemnego. W odległości 4 km na północny zachód od kibucu znajduje się granica Strefy Gazy.

W jego otoczeniu znajdują się kibuce Alumim i Re’im, moszawy Kefar Majmon i Szokeda, natomiast po stronie Strefy Gazy znajduje się wioska Juhor ad-Dik.

Demografia

Liczba mieszkańców Be’eri^[1]:

Historia

(c) I, Avi1111, CC-BY-SA-3.0

Ruiny starego kibucu Be’eri

Kibuc Be’eri został założony w dniu 6 października 1946, jako jedna z nowo tworzonych jedenastu osad obronnych na pustyni Negew. Cały plan (hebr. 11 הנקודות, 11 HaNekudot) został przygotowany przez Agencję Żydowską. Grupa pionierów, która założyła Be’eri operowała z pobliskiego kibucu Be’erot Jicchak. Założyli oni równocześnie kibuce Be’eri, Kefar Darom i Tekuma. Celem było rozszerzenie granic przyszłego państwa żydowskiego, a jednocześnie budowa osiedli spełniających pierwszą linię obrony w przypadku wrogiej napaści^[2].

Kibuc Be’eri pierwotnie znajdował się w pobliżu wadi Nahabir, w odległości 3 km na południowy zachód od Be’erot Jicchak. W 1947 jego populacja wynosiła 150 osób, którzy pracowali przy rekultywacji terenu i sadzeniu drzew^[3]. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 kibuc został odcięty przez wojska egipskie o do końca wojny znajdował się w całkowitej izolacji. Dopiero w październiku dotarły do niego Siły Obronne Izraela z zaopatrzeniem. Po wojnie osada znalazła się w bezpośrednim sąsiedztwie granicy ze Strefą Gazy. Ze względów bezpieczeństwa kibuc został wówczas przeniesiony około 3 km na południowy wschód, do swojej obecnej lokalizacji^[4].

Badlands Be’eri

Pomnik żołnierzy ANZAC przy Be’eri

(c) צילום: עמוס גיל גן-שמואל, CC BY 2.5

Zawilce w lesie Be’eri

Od początku intifady Al-Aksa w 2000, kibuc cierpi od ostrzału rakietowego prowadzonego przez palestyńską organizację terrorystyczną Hamas ze Strefy Gazy^[5].

Nazwa

Kibuc został nazwany na cześć działacza ruchu syjonistycznego Berla Katznelsona, którego literackim nazwiskiem było Be’eri. Był on zwolennikiem syjonizmu socjalistycznego^[4].

Kultura

W kibucu znajduje się dom kultury z biblioteką.

Edukacja

Kibuc utrzymuje przedszkole.

Turystyka

W pobliżu kibucu znajduje się kilka miejsc popularnych turystycznie. Na północy na obszarze 11 tys. hektarów rozciąga się las Barry, którego sadzenie rozpoczęli w 1946 mieszkańcy kibucu Be’eri. Występują tutaj drzewa iglaste i liściaste, a także zawilce, storczyki, tulipany i inne kwiaty. Ze zwierząt żyją na tym obszarze żółwie, jaszczurki, jelenie i jeżozwierze. Około 5 tys. hektarów lasu zajmuje wyżynny obszar badlands, który charakteryzuje się stromymi zboczami. Obszar ten jest rezerwatem przyrody (Rezerwat Lasu Be’eri). Kwitnące zimą zawilce przyciągają licznych turystów^[6].

Na obszarze tym znajdują się także liczne zabytki historii. W lesie Be’eri można zwiedzić opuszczoną kopalnię siarki. W odległości około 4 km na północ od kibucu jest pomnik żołnierzy ANZAC, którzy zginęli Trzeciej bitwie o Gazę (31 października-7 listopada 1917) podczas I wojny światowej^[4]. Natomiast na południowy zachód od kibucu rozciąga się obszar brytyjskich bunkrów, w których podczas II wojny światowej przechowywano amunicję.

Sport i rekreacja

Kibuc Be’eri jest bardzo dobrze znany z własnej drużyny koszykarskiej Hapoel Be’eri B.C., która uczestniczy w rozgrywkach Ligi Leumit

Z obiektów sportowych w kibucu jest basen kąpielowy, centrum odnowy biologicznej, sala treningowa, boisko do piłki nożnej oraz korty tenisowe. Przy kibucu jest wytyczona rowerowa trasa turystyczna po lesie Be’eri, z możliwością wypożyczenia rowerów^[7].

Gospodarka

Tradycyjnie jest to jeden z najbogatszych kibuców w Izraelu. Lokalna gospodarka opiera się na rolnictwie. Grunty rolne zajmują powierzchnię 11 500 hektarów, na których uprawia się pszenicę, kukurydzę, ziemniaki, marchew, paprykę, słonecznik, arbuzy, orzechy ziemne i cytrusy. Hoduje się tu także bydło mleczne^[8].

W kibucu działa również firma poligraficzna Be’eri Printers. Specjalizuje się ona w druku namagnesowanych dokumentów, takich jak książeczki czekowe, karty telefoniczne i inne zaawansowane produkty^[9].

Infrastruktura

W kibucu znajduje się ośrodek zdrowia i sklep ogólnospożywczy.

Komunikacja

Z kibucu wyjeżdża się w kierunku północno-wschodnim na drogę nr 232, którą jadąc w kierunku południowo-zachodnim dojeżdża się do kibucu Re’im, lub jadąc w kierunku północno-wschodnim dojeżdża się do kibucu Alumim i drogi ekspresowej nr 25.

Osoby związane z kibucem

Na przestrzeni lat kibuc Be’eri gościł wielu ochotników z prawie całego świata. Jednym z najważniejszych była Michele Bachmann, która w 1974 pracowała w kibucu. Od 2007 reprezentuje szósty okręg wyborczy w stanie Minnesota w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych i kandyduje w 2012 na urząd prezydencki^[10].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Zdjęcie satelitarne kibucu Be’eri Google Maps
• Mapa kibucu Be’eri