Bear hug

Bear hug w wrestlingu – Chris Masters w walce z Shawnem Michaelsem.

John Cena klinczujący The Rocka manewrem Bear hug.

Bear hug (pol. niedźwiedzi uścisk; znany również pod nazwą bodylock) – chwyt submissionowy w wrestlingu, polegający na zaklinczowaniu własnymi rękoma przeciwnika wokół jego tułowia lub klatki piersiowej (rzadziej ud) i mocnym przyciśnięciu w celu przyduszenia rywala bądź zadania mu bólu, co w efekcie ma spowodować jego poddanie się. Działanie to jest jednym z najboleśniejszych chwytów w sportach walki takich jak: grappling czy wrestling, ponieważ ucisk na mostek klatki piersiowej bądź na część lędźwiową pleców powoduje ograniczenie oddechu u oponenta oraz ból w tych okolicach ciała^[1].

Chwytu tego na ogół używali wrestlerzy wyróżniający się dużą masą ciała lub tężyzną fizyczną jak np. Mark Henry, Bruno Sammartino, André the Giant, czy Hillbilly Jim^[2]. Nazwa manewru pochodzi od Terrible Teda – udomowionego niedźwiedzia czarnego, który brał udział w walkach wrestlingowych z ludźmi w latach 50., 60. a także na początku lat 70. XX wieku^[3]. Natomiast pierwszym zawodnikiem, który użył tego manewru był estoński zapaśnik i wrestler – Georg Hackenschmidt^[4].

Zobacz też

• Lista ruchów w wrestlingu
• Suples
• Backbreaker
• Piledriver (wrestling)
• Powerbomb
• Powerslam

Przypisy