Beata Beatrix
 | |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania | 1863–1870 |
| Medium | |
| Wymiary | 86,4 × 66 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Beata Beatrix – obraz olejny Dantego Gabriela Rossettiego, malowany w latach 1863–1870. Stanowi ilustrację do Życia nowego Dantego Alighieri oraz hołd złożony Elizabeth Siddal, zmarłej żonie malarza. Dzieło ma wymiary 86.4 na 66 cm. Przechowywany jest w Tate Gallery w Londynie.
Historia i opis
Elizabeth Siddal, żona Rossettiego i modelka prerafaelitów, popełniła samobójstwo poprzez przedawkowanie laudanum w lutym 1862 roku. Powodem samobójstwa miała być depresja wywołana poronieniem oraz niewiernością Rossettiego[1]. Rossetti malował obraz już po jej śmierci i przedstawił na nim jej narkotyczne samobójstwo. Siddal przedstawiona jest na nim podobnie jak na obrazie Ofelia Johna Everetta Millaisa, do którego również pozowała – jest podobnie półuśpiona, pogrążona w oczekiwaniu śmierci i otoczona miękkim tłem, wykonuje również podobne gesty[2]. Z przejściem bohaterki obrazu do śmierci koresponduje pora doby – nieokreślona, pomiędzy dniem a nocą. W prawej dolnej części obrazu widać czerwonego gołębia, który składa na jej rękach mak – symbol snu, ale też roślina, z której wykonuje się narkotyk[3]. Bohaterka znajduje się w murowanej cembrowinie, symbolizującej otwarty grób[4], na jej brzegu malarz umieścił zegar słoneczny, wskazujący godzinę dziewiątą (o tej godzinie Siddal popełniła samobójstwo[5]).
Oprócz obrazu śmierci Siddal, dzieło jest też ilustracją do Życia nowego Dantego Alighieri. Tak interpretowany przedstawia postać ukochanej poety, Beatrycze, pogrążonej w mistycznym skupieniu. W lewym górnym rogu obrazu widać czerwoną postać Miłości, trzymającej w rękach światło (symbolizujące życie bohaterki obrazu[6]), w prawym – ciemną postać Dantego (według niektórych badaczy postać ta uosabia samego Rossettiego, który lubił identyfikować się z włoskim poetą; ich obu łączyłaby śmierć ukochanej kobiety[1]). Ptak przysiadający w pobliżu jej rąk symbolizuje Ducha Świętego, a niesiony przez niego mak – śmierć, ale i pokój. Z tyłu za postacią bohaterki wyłania się most Ponte Vecchio, mieszczący się we Florencji, gdzie mieszkali Dante Alighieri i Beatrycze[7].
Inne wersje obrazu
Powstało kilka wersji tego obrazu. Jedną z nich jest obraz (z predellą) w zbiorach Art Institute of Chicago[8].
Inna wersja obrazu znajduje się w Birmingham Museum and Art Gallery. Rosetti nie zdołał ukończyć go przed śmiercią; dokonał tego Ford Madox Brown uzupełniając tło[9].
Późniejsza wersja, z 1880 roku znajduje się w zbiorach National Gallery of Scotland[10].
Beata Beatrix,
87.5 × 69.3 cm,
predella: 26.5 × 69.2 cm,
1871–1872,
Art Institute of Chicago
Beata Beatrix,
86.4 × 68.2 cm,
1877,
Birmingham Museum and Art Gallery
Beata Beatrix,
86 x 66.7 cm 1880,
National Gallery of Scotland
_-_Beata_Beatrix_-_NG_1721_-_National_Galleries_of_Scotland.jpg)
Przypisy
- ↑ a b Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010, s. 178. ISBN 978-83-89859-04-4.
- ↑ Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010, s. 179–180. ISBN 978-83-89859-04-4.
- ↑ Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010, s. 179. ISBN 978-83-89859-04-4.
- ↑ Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010, s. 180. ISBN 978-83-89859-04-4.
- ↑ Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010, s. 182. ISBN 978-83-89859-04-4.
- ↑ Patricia McDonnell, Timothy R. Rodgers: Beata Beatrix. [dostęp 2010-03-12]. (ang.).
- ↑ Meghan Edwards: Supernatural Reality in Beata Beatrix. [dostęp 2010-03-04]. (ang.).
- ↑ Beata Beatrix. www.artic.edu. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
- ↑ Oil Painting - Beata Beatrix. www.bmagic.org.uk. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
- ↑ Beata Beatrix. www.nationalgalleries.org. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
Bibliografia
- Stefan Chwin: Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Gdańsk: Wydawnictwo Tytuł, 2010. ISBN 978-83-89859-04-4.
- Meghan Edwards: Supernatural Reality in Beata Beatrix. [dostęp 2010-03-04]. (ang.).
- Patricia McDonnell, Timothy R. Rodgers: Beata Beatrix. [dostęp 2010-03-12]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
The a young woman is shown seated and half length at the moment of suspension between life and death. A bird drops it's red poppy between her open hands. In the background Dante is shown looking across to the figure of Love. The frame has four incised roundels, one on each side.