Beata Halicka
| ||
| Państwo działania |  Polska | |
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | ||
| Specjalność: historia kultury Europy Środkowo-Wschodniej, stosunki polsko-niemieckie, migracje XX w., polityka historyczna, pamięć historyczna[1] | ||
| Alma Mater | Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze | |
| Doktorat | 11 lipca 2001[1] | |
| Habilitacja | 26 czerwca 2012[1] | |
Beata Małgorzata Halicka – polska historyk i filolog, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Historii Wydziału Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, oraz Polsko-Niemieckiego Instytutu Badawczego Collegium Polonicum w Słubicach Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1].
Życiorys
W 1996 ukończyła studia filologii germańskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze[1], 11 lipca 2001 obroniła pracę doktorską Recepcja wierszy Wisławy Szymborskiej w Niemczech, 26 czerwca 2012 habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Polens Wilder Westen. Erzwungene Migrationen und die kulturelle Aneignung des Oderraumes, 1945-48[1]. Otrzymała nominację profesorską[1].
Pracowała w Nauczycielskim Kolegium Języków Obcych na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego, a także objęła funkcję profesora nadzwyczajnego w Instytucie Historii na Wydziale Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i w Instytucie Badawczym Polsko-Niemieckim Collegium Polonicum w Słubicach Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1].
