Beenie Man

Beenie Man
Ilustracja
Beenie Man (2008)
Imię i nazwisko

Anthony Moses Davis[1]

Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1973[2]
Kingston

Gatunki

dancehall, reggae, ragga-soca

Aktywność

od 1979

Powiązania

Chali 2na

Strona internetowa

Beenie Man, właśc. Anthony Moses Davis[3] (ur. 22 sierpnia 1973 w Kingston) – jamajski wokalista, wykonawca muzyki reggae i dancehall[4]. W latach 90. zaistniał na rynku brytyjskim[5], gdzie został oczerniony za teksty, które wydają się popierać przemoc wobec homoseksualistów[6][7]. Nazywany „królem dancehallu”[8], w 2000 otrzymał nagrodę Grammy w kategorii Best Reggae Album za Art and Life[9].

Kariera

Wczesna lata

Urodził się w Waterhouse[10], dzielnicy Kingston. Jego starszy brat Kirk Anthony „Little Kirk” Davis (ur. 28 grudnia 1970) to także wokalista reggae[11].

Od najmłodszych lat był związany z przemysłem muzycznym, wspierany przez swojego wujka – Sydneya Wolfa, który grał na perkusji dla Jimmy’ego Cliffa. W 1981 wygrał konkurs Teeny Talent, a DJ radiowy Barry G przedstawił go lokalnej grupie sound system, która pomogła mu zaistnieć, jako młody deejay, znany pod pseudonimem Beenie Man. W wieku 10 lat zaczął występować jako raper dancehall na Jamajce[6].

Początki kariery

W 1981 z producentem Henrym „Junjo” Lawesem nagrał swój debiutancki singel, „Too Fancy”[12].

W 1983 został wypuszczony na rynek pierwszy album The Invincible Beenie Man: The Ten Year Old DJ Wonder, wyprodukowany przez Bunny’ego Lee. W tym roku powstał także pierwszy singiel „Over the Sea”[1], produkcji Winstona Holnessa, który odniósł sukces. W 1984 Beenie Man nagrał materiał z Barringtonem Levym (wypuszczono 10 lat później), ale karierę muzyczną odłożył wraz z zakończeniem szkoły, przeznaczając czas na podróże do Wielkiej Brytanii, USA oraz Kanady[5].

Powrót w latach 90.

Beenie Man kontynuował występowanie i udoskonalając jednocześnie swój talent przy czołowych artystach muzyki dancehall, między innymi: Ninjaman, Admiral Bailey i Shabba Ranks. Swój artystyczny dom odnalazł w studio Shocking Vibes, gdzie kontynuował nagrywanie singli, odnosząc tylko jeden umiarkowany sukces we wczesnych latach 90.[5]

Jego kariera nabrała rozpędu po występie na festiwalu Reggae Sunsplash w 1992, a w następnym roku rozpoczął rywalizację z Bounty Killerem. Ta rywalizacja została ujęta w albumie z 1994 Guns Out[5], na której dwóch artystów rozstrzygało waśń poprzez muzykę.

Kariera Beenie Mana ucierpiała podczas występu w powitalnym show dla Nelsona Mandeli na Jamajce, gdzie wykonał piosenkę powszechnie potępioną, jako zupełnie niestosowną, został wygwizdany poza sceną, a kontrowersje skłoniły go do opuszczenia Jamajki na rok[5][13].

W latach 2006–2011 był żonaty z piosenkarką i autorką piosenek Michelle „D-Angel” Downer, z którą ma syna Marco-Deana (ur. 2006)[14]. Wyznaje Rastafari[6].

Wystąpił w dramacie muzycznym Nicka Cannona King of the Dancehall (2016)[14] z udziałem Whoopi Goldberg, Louisa Gossetta Jr., Collie’go Buddza i Busty Rhymesa.

W 2018 zaśpiewał w duecie z brytyjskim bokserem wagi ciężkiej Anthonym Joshuą[15].

Dyskografia

Albumy

  • 1983: The Invincible Beenie Man: The Incredible Ten Year Old DJ Wonder
  • 1992: Cool Cool Rider
  • 1994: Dis Unu Fi Hear
  • 1994: Defend It
  • 1994: Guns Out
  • 1995: Blessed
  • 1995: Maestro
  • 1995: Mad Cobra Meets Lt. Stitchie & Beenie Man
  • 1997: Many Moods Of Moses
  • 1999: Y2K
  • 1999: Ruff N Tuff
  • 1999: The Doctor
  • 2000: Art and Life
  • 2001: Black Liberty
  • 2001: Youth Quake
  • 2002: Tropical Storm
  • 2004: Back to Basics
  • 2006: Concept Of Life
  • 2006: Hundred Dollar Bag
  • 2006: Undisputed
  • 2007: Monsters of Dancehall
  • 2009: The Legend Returns

Single

  • 1995: Slam
  • 1995: Romie
  • 1995: Old Dog
  • 1997: Dancehall Queen
  • 1998: Who Am I (Sim Simma)
  • 1998: Tell Me
  • 2000: Dungle Boogie (feat. Sly & Robbie)
  • 2000: Love Me Now (feat. Wyclef Jean)
  • 2000: Girls Dem Sugar (feat. Mýa)
  • 2002: Fresh From Yard (feat. Lil' Kim)
  • 2002: Feel It Boy (feat. Janet Jackson)
  • 2003: Street Life (feat. Assia)
  • 2003: Bossman (feat. Sean Paul & Lady Saw)
  • 2004: Dude (feat. Ms. Thing & Shawnna)
  • 2004: King of the Dancehall
  • 2005: Specialists (feat. Vybz Kartel)
  • 2006: Girls (feat. Akon)
  • 2006: Hmm Hmm
  • 2008: Wine Gyal
  • 2008: Pickney Nah Hold Yah Dung
  • 2008: Gimme Gimme

Przypisy

  1. ↑ a b Beenie Man w bazie Discogs.com (ang.)
  2. ↑ Beenie Man w bazie Filmweb
  3. ↑ Personalidade: Beenie Man (Jamaica) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2011-06-02].
  4. ↑ Beenie Man (ang.). Listal. [dostęp 2011-06-02].
  5. ↑ a b c d e Jo-Ann Greene: Beenie Man's Artist Biography (ang.). AllMusic. [dostęp 2011-06-02].
  6. ↑ a b c Beenie Man w bazie Notable Names Database (ang.)
  7. ↑ Dan Avery (2012-08-01): Dancehall Homophobe Beenie Man Calls Gays Child Molesters In Advocate “Apology” (ang.). Queerty.com. [dostęp 2011-06-02].
  8. ↑ Poszukiwany za podatki (pol.). Interia.pl. [dostęp 2007-10-24].
  9. ↑ Beenie Man Awards (ang.). AllMusic. [dostęp 2011-06-02].
  10. ↑ Beenie Man Pictures (ang.). FanPix.Net. [dostęp 2011-06-02].
  11. ↑ Little Kirk w bazie Discogs.com (ang.)
  12. ↑ Beenie Man - Too Fancy (Vinyl, 7", 45 RPM) (ang.). Discogs. [dostęp 2011-06-02].
  13. ↑ Tania Branigan (2004-06-25): Beenie Man concert axed over homophobia fears (ang.). The Guardian. [dostęp 2011-06-02].
  14. ↑ a b Beenie Man w bazie IMDb (ang.)
  15. ↑ Nathan Salt (2018-11-14): Anthony Joshua shows off his singing skills during Jamaica trip alongside reggae artist Beenie Man (ang.). Daily Mail. [dostęp 2011-06-02].

Media użyte na tej stronie

Beenie Man 2008.jpg
Autor: Alex Const, Licencja: CC BY 2.0
Beenie Man performing on August 10, 2008.