Belgia w Konkursie Piosenki Eurowizji
| |||||||||||
| Informacje ogólne | |||||||||||
| Nadawcy | Vlaamse Radio- en Televisieomroep (VRT) | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rok i miejsce debiutu | |||||||||||
| Liczba udziałów | 63 (53 finały) | ||||||||||
| Organizacja konkursu | 1 raz w 1987 | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
1
2
0
3Belgia jest jednym z sześciu członków założycieli Konkursu Piosenki Eurowizji, uczestniczy w nim od 1956[1]. Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmują się belgijscy nadawcy publiczni: flamandzki Vlaamse Radio- en Televisieomroep (VRT) i waloński Radio-Télévision belge de la Communauté française (RTBF), którzy wymieniają się corocznie organizacją selekcji lub wyborem wewnętrznym reprezentanta[2].
Kraj wygrał konkurs tylko raz: 31. Konkurs Piosenki Eurowizji w 1986 pierwsze miejsce zajęła Sandra Kim z utworem „J’aime la vie”. Piosenkarka deklarowała w piosence, że ma 15 lat, jednak w rzeczywistości była dwa lata młodsza. Nadawcy kilku krajów domagali się unieważnienia wyników, jednak Europejska Unia Nadawców (EBU) nie zareagowała w tej sprawie[3], a Kim została tym samym najmłodszym zwycięzcą konkursu w historii[4].
Belgia nie wystawiła swojego reprezentanta na konkurs w 1994, 1997 i 2001 z powodu niskich wyników zajętych rok wcześniej[5][6][7].
Historia Belgii w Konkursie Piosenki Eurowizji
Nadawcy konkursu
Na terenie Belgii prawo do emitowania konkursu posiada dwóch krajowych nadawców: flamandzki nadawca Vlaamse Radio- en Televisieomroep (VRT) i waloński nadawca Radio-Télévision belge de la Communauté française (RTBF). Nadawca konkursu w kraju zmienia się rotacyjnie. Nadawca RTBF służył w latach: 1956, 1958, 1960, 1962, 1964, 1966, 1968, 1970, 1972, 1974, 1976, 1978, 1980, 1982, 1984, 1986, 1988, 1990, 1992, 1995, 1998, 2000, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013, 2015, 2017, 2019 i 2022; a VRT służył w latach 1957, 1959, 1961, 1963, 1965, 1967, 1969, 1971, 1973, 1975, 1977, 1979, 1981, 1983, 1985, 1987, 1989, 1991, 1993, 1996, 1999, 2002, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012, 2014, 2016, 2018, 2020, 2021 i 2023. Z powodu odwołania konkursu w 2020, nadawca VRT służył jako belgijski nadawca dwa razy z rzędu.
Plebiscyty
W 1993 Belgię reprezentowała Barbara Dex z utworem „Iemand als jij”, z którym zajęła ostatnie, 25. miejsce w finale[8]. Piosenkarka wystąpiła we własnoręcznie zaprojektowanej i uszytej sukience[9], która nie spodobała się eurowizyjnym fanom oraz belgijskim administratorom strony House of Eurovision. Stworzyli oni specjalny plebiscyt – Nagroda im. Barbary Dex[10], w ramach którego internauci mogą głosować na najgorszej ubranego artystę danego roku[11]. W 2000 tytuł najgorzej ubranej reprezentantki otrzymała belgijska piosenkarka Nathalie Sorce[11]. 13 marca 2022 roku portal Songfestival.be ogłosił, że zakończy przyznawanie nagrody Barbary Dex, powołując się na negatywne skojarzenia z nią związane[12]. Zamiast tego strona zorganizowała nową, zastępczą nagrodę za „najbardziej znany strój”[12]. Po głosowaniu internetowym 29 kwietnia ogłoszono, że nowa nagroda zostanie nazwana You're a Vision Award[12]. Piierwszym laureatem nagrody został Sheldon Riley z Australii.
W 2006 Belgię reprezentowała Kate Ryan z piosenką „Je t’adore”[8]. Pomimo popularności, piosenkarka nie zakwalifikowała się do finału konkursu, zajmując 12. miejsce w rundzie półfinałowej[8]. Cztery lata później irlandzki portal poświęcony konkursowi – ESC Ireland – zorganizował specjalne głosowanie Kate Ryan Award, podczas którego internauci mogli wybrać najbardziej niedocenionego artystę roku. W 2010 plebiscyt wygrała Anna Bergendahl ze Szwecji, a w 2011 – Magdalena Tul z Polski[13].
Uczestnictwo
._Photo_380.jpg)
Belgia bierze udział w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska belgijskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek i oraz wyniki krajowych delegatów w poszczególnych latach[8]:
| Rok | Artysta | Piosenka | Finał | Półfinał | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce | Punkty | Miejsce | Punkty | |||
| 1956[a] | Fud Leclerc | „Messieurs les noyés de la Seine” | 2[b] | N/K | Brak rundy półfinałowej | |
| Mony Marc | „Le plus beau jour de ma vie” | |||||
| 1957 | Bobbejaan Schoepen | „Straatdeuntje” | 8 | 5 | ||
| 1958 | Fud Leclerc | „Ma petite chatte” | 5 | 8 | ||
| 1959 | Bob Benny | „Hou toch van mij” | 6 | 9 | ||
| 1960 | Fud Leclerc | „Mon amour pour toi” | ||||
| 1961 | Bob Benny | „September, gouden roos” | 15 | 1 | ||
| 1962 | Fud Leclerc | „Ton nom” | 13 | 0 | ||
| 1963 | Jacques Raymond | „Waarom” | 10 | 4 | ||
| 1964 | Robert Cogoi | „Près de ma rivière” | 2 | |||
| 1965 | Lize Marke | „Als het weer lente s” | 15 | 0 | ||
| 1966 | Tonia | „Un peu de poivre, un peu de sel” | 4 | 14 | ||
| 1967 | Louis Neefs | „Ik heb zorgen” | 7 | 8 | ||
| 1968 | Claude Lombard | „Quand tu reviendras” | ||||
| 1969 | Louis Neefs | „Jennifer Jennings” | 10 | |||
| 1970 | Jean Vallée | „Viens l'Oublier” | 8 | 5 | ||
| 1971 | Lily Castel i Jacques Raymond | „Goeiemorgen, morgen” | 14 | 68 | ||
| 1972 | Serge i Christine Ghisoland | „À la folie ou pas du tout” | 17 | 55 | ||
| 1973 | Nicole Josy i Hugo Sigal | „Baby, Baby” | 58 | |||
| 1974 | Jacques Hustin | „Fleur de liberté” | 9 | 10 | ||
| 1975 | Ann Christy | „Gelukkig zijn” | 15 | 17 | ||
| 1976 | Pierre Rapsat | „Judy et cie” | 8 | 68 | ||
| 1977 | Dream Express | „A million in one, two, three” | 7 | 69 | ||
| 1978 | Jean Vallée | „L'amour ça fait chanter la vie” | 2 | 125 | ||
| 1979 | Micha Marah | „Hey Nana” | 18 | 5 | ||
| 1980 | Telex | „Euro-Vision” | 17 | 14 | ||
| 1981 | Emily Starr | „Samson” | 13 | 40 | ||
| 1982 | Stella | „Si tu aimes ma musique” | 4 | 96 | ||
| 1983 | Pas De Deux | „Rendez-Vous” | 18 | 13 | ||
| 1984 | Jacques Zegers | „Avanti la vie” | 5 | 70 | ||
| 1985 | Linda Lepomme | „Laat me nu gaan” | 19 | 7 | ||
| 1986 | Sandra Kim | „J’aime la vie” | 1 | 176 | ||
| 1987 | Liliane St.-Pierre | „Soldiers of Love” | 11 | 56 | ||
| 1988 | Reynaert | „Laissez briller le soleil” | 18 | 5 | ||
| 1989 | Ingeborg Sergeant | „Door de wind” | 19 | 13 | ||
| 1990 | Philippe Lafontaine | „Macédomienne” | 12 | 46 | ||
| 1991 | Closeau | „Geef het op'” | 16 | 23 | ||
| 1992 | Morgane | „Nous on veut des violons” | 20 | 11 | ||
| 1993 | Barbara Dex | „Iemand als jij” | 25 | 3 | Kwalifikacja za Millstreet | |
| 1994 | Brak reprezentanta | Brak rundy półfinałowej | ||||
| 1995 | Frédéric Etherlinck | „La voix est libre” | 20 | 8 | ||
| 1996 | Lisa Del Bo | „Liefde is een kaartspel” | 16 | 22 | 12[c] | 45 |
| 1997 | Brak reprezentanta | Brak rundy półfinałowej | ||||
| 1998 | Mélanie Cohl | „Dis oui” | 6 | 122 | ||
| 1999 | Vanessa Chinitor | „Like the Wind” | 12 | 38 | ||
| 2000 | Nathallie Sorce | „Envie de vivre” | 24 | 2 | ||
| 2001 | Brak reprezentanta | |||||
| 2002 | Sergio i The Ladies | „Sister” | 13 | 33 | ||
| 2003 | Urban Trad | „Sanomi” | 2 | 165 | ||
| 2004 | Xandee | „1 Life” | 22 | 7 | Top 11[d] | |
| 2005 | Nuno Resende | „Le grand soir” | – | 22 | 29 | |
| 2006 | Kate Ryan | „Je t’adore” | 12 | 69 | ||
| 2007 | The KMG’s | „Love Power” | 26 | 14 | ||
| 2008 | Ishtar | „O Julissi” | 17 | 16 | ||
| 2009 | Patrick Ouchène | „Copycat” | 1 | |||
| 2010 | Tom Dice | „Me and My Guitar” | 6 | 143 | 1 | 167 |
| 2011 | Witloof Bay | „With Love Baby” | – | 11 | 53 | |
| 2012 | Iris | „Would You?” | 17 | 16 | ||
| 2013 | Roberto Bellarosa | „Love Kills” | 12 | 71 | 5 | 75 |
| 2014 | Axel Hirsoux | „Mother” | – | 14 | 28 | |
| 2015 | Loïc Nottet | „Rhythm Inside” | 4 | 217 | 2 | 149 |
| 2016 | Laura Tesoro | „What’s the Pressure” | 10 | 181 | 3 | 274 |
| 2017 | Blanche | „City Lights” | 4 | 363 | 4 | 165 |
| 2018 | Sennek | „A Matter of Time” | – | 12 | 91 | |
| 2019 | Eliot | „Wake Up” | 13 | 70 | ||
| 2020 | Hooverphonic | „Release Me” | Konkurs odwołany | |||
| 2021 | „The Wrong Place” | 19 | 74 | 9 | 117 | |
| 2022 | Jérémie Makiese | „Miss You" | 19 | 64 | 8 | 151 |
| 2023 | ||||||
Legenda:
1. miejsce
Historia głosowania w finale (1956–2022)
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Belgia przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw belgijscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[14].
Kraje, którym Belgia przyznała najwięcej punktów:
| Kraje, od których Belgia otrzymała najwięcej punktów:
| Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Konkursy Piosenki Eurowizji organizowane w Belgii
Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się w Belgii w 1987, w brukselskim Palais du Centenaire[8].
| Rok | Miasto | Miejsce | Prowadzący |
|---|---|---|---|
| 1987 | Bruksela | Palais du Centenaire | Viktor Lazlo |
Uwagi
- ↑ Była to jedyna edycja konkursu, kiedy poszczególne kraje wystawiały po dwie propozycje w rywalizacji o Grand Prix.
- ↑ Ze względu na brak szczegółowych wyników pierwszej edycji Konkursu Piosenki Eurowizji (oficjalnie podano tylko zwycięzcę, czyli Lys Assię z utworem „Refrain”), uznaje się, że wszystkie pozostałe propozycje konkursowe zajęły ex aequo 2. miejsce.
- ↑ Podczas imprezy w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale widowiska. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
- ↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotnigo finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, autmatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.
Przypisy
- ↑ Eurovision Song Contest 1956. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
- ↑ Integrated Media Production: Theme Visit to VRT & RTBF. [w:] EBU [on-line]. ebu.ch. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1986. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
- ↑ Gordon Roxburgh: Winners of the 1980s – What happened to them?. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-09-14. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1994. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1997. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 2001. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e Belgium in Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
- ↑ The Barbara Dex Award voting begins!. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com. [dostęp 2013-03-03]. (ang.).
- ↑ Nagroda im. Barbary Dex – zagłosuj!. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org. [dostęp 2013-03-03]. (ang.).
- ↑ a b Barbara Dex Award. [w:] Eurovision House [on-line]. eurovisionhouse.nl. [dostęp 2013-03-03]. (ang.).
- ↑ a b c Barbara Dex Award: The end of an era, Songfestival.be, 13 marca 2022 [dostęp 2022-08-22] (ang.).
- ↑ Kate Ryan Award. [w:] ESC Ireland [on-line]. escireland.com. [dostęp 2013-03-03]. (ang.).
- ↑ Points to and from Belgium. [w:] Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Jlechuga86, Licencja: CC BY 3.0
Composición de Bélgica en el Festival de la Canción de Eurovisión
.svg)
The flag of the United Kingdom (3:5 version). This flag is the Union Flag in the 3:5 ratio exclusively used on land. At sea, the correct ratio is 1:2.
Autor: Albin Olsson, Licencja: CC BY-SA 3.0
Roberto Bellarosa representing Belgia with the song "Love Kills" during the first dress rehearsal of the first semi final of the Konkurs Piosenki Eurowizji 2013 Malmö.
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Eurovision Song Contest Vienna 2015: Loïc Nottet
Autor: NOS, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Pierre Rapsat at a rehearsal for the Eurovision Song Contest 1976.
Autor: Alina Vozna, Licencja: CC BY-SA 4.0
12 травня. Генеральна репетиція фіналу Євробачення 2017. Blanche (Belgium).
Autor: nl:Nederlandse Televisie Stichting, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Fud Leclerc at the 1958 Eurovision Song Contest in Hilversum
Autor: Albin Olsson, Licencja: CC BY-SA 3.0
Axel Hirsoux representing Belgia with the song "Mother" during the first dress rehearsal of the first semi final of the Konkurs Piosenki Eurowizji 2014 Kopenhaga.
Autor: Indrek Galetin, Licencja: Nagi BY SA
Eurovision Song Contest 2007
Belgium: The KMG's - LovePower
Autor: Daniel Aragay, Licencja: CC BY 2.0
Eurovision Song Contest 2008, 1st semifinal
Belgium: Ishtar - O julissi
Autor: derivative work: Angelus (talk), Licencja: CC BY-SA 3.0
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Autor: Daniel Aragay from Vacarisses, Catalunya, Licencja: CC BY 2.0
Xandee during the Eurovision Song Contest 2004 in Istanbul