Bell UH-1 Iroquois

UH-1 Iroquois
Ilustracja
UH-1D
Dane podstawowe
Państwo Stany Zjednoczone
ProducentBell Helicopter Textron
TypŚmigłowiec
Konstrukcjapółskorupowa, wirnik dwułopatowy, podwozie płozowe
Załoga2 do 4
Historia
Data oblotu20 października 1956
Lata produkcji1957–1986
Liczba egzemplarzy16 000
Dane techniczne
NapędT53-L-13
Moc1044 kW
Wymiary
Średnica wirnika14,63 m
Długość17,4 m
Szerokość kadłuba2,6 m
Wysokość4,4 m
Masa
Własna2363 kg
Startowa4309 kg
Osiągi
Prędkość maks.204 km/h
Pułap praktyczny4300 m
Zasięg512 km
Dane operacyjne
Liczba miejsc
11 do 14
Użytkownicy
Stany Zjednoczone i 74 inne kraje
Rzuty
Rzuty samolotu

Bell UH-1 Iroquois – wielozadaniowy amerykański śmigłowiec. Popularnie znany jako "Huey".

Historia

Skonstruowany przez biuro Bell Helicopter Textron. Prace nad śmigłowcem rozpoczęto w 1955 roku (był to rok zaakceptowania przez armię amerykańską nowego modelu – 204). Pierwszego oblotu prototypu o nazwie XH-40 dokonano 22 października 1956. Po udanym locie zbudowano kilka maszyn serii próbnej, nazwanej później YH-40. Po serii badań i testów śmigłowiec został przyjęty na wyposażenie armii USA. Śmigłowce pierwszej serii – wersja UH-1A (model 204) miały silnik o mocy 860 KM i mieściły 6 pasażerów. Do jednostek US Army maszyny te trafiały od 30 czerwca 1959 do marca 1961.

Wersje

UH-1 jest powszechnie znany z wojny w Wietnamie, gdzie służył jako śmigłowiec transportowy, wsparcia powietrznego i medycznego. Zyskał w tym czasie różne przydomki: Slick – wersja transportowa, Hog – wersja uzbrojona, Iroquois – wersja wielozadaniowa, Dustoff – wersja MEDEVAC. Wersja UH-1B miała mocniejszy silnik i mogła zabrać na pokład więcej pasażerów lub ładunku. Kolejna wersja – UH-1C wyposażona została w większy zbiornik paliwa, szersze łopaty wirnika nośnego i śmigło wirnika ogonowego o odwróconym profilu – armii przekazano około 767 egzemplarzy śmigłowca tego typu. W międzyczasie powstał kolejny model śmigłowca Bell – 205 – który od poprzedników różnił się mocniejszym silnikiem (1100 KM), prócz tego wydłużony został kadłub, by móc zabrać na pokład więcej żołnierzy (maksymalnie 12). Armii USA dostarczono 2201 egzemplarzy Bell 205 w wersji UH-1D. Na helikopterze montowano wiele typów uzbrojenia, w tym na burtach transportowych UH-1D karabin maszynowy M-60D, a w wersji wsparcia UH-1C zasobniki niekierowanych pocisków 70mm i karabiny M134 Minigun.

Wersje wojskowe[1][2][3]:

  • XH-40 i YH-40prototypy.
  • UH-1A – pierwszy model produkcyjny Bell 204, wyprodukowano 182 egzemplarzy.
  • UH-1B – ulepszona wersja A, wyprodukowano 1014.
  • UH-1C – wersji UH-1B brakowało mocy niezbędnej do przenoszenia broni i amunicji oraz nadążania z transportami, dlatego Bell zaprojektował kolejny wariant Huey, „UH-1C”, przeznaczony wyłącznie do roli bojowej. Jest to UH-1B z ulepszonym silnikiem, zmodyfikowanymi łopatkami i głowicą wirnika dla lepszych osiągów w roli śmigłowca bojowego. Zbudowano 767 maszyn.
  • UH-1D – początkowy model produkcyjny Bell 205 (wersja 204 z długim kadłubem). Zaprojektowany jako następca CH-34, który był wówczas w służbie armii amerykańskiej. Zbudowano 2008 sztuk, wiele później przekonwertowano do standardu UH-1H.
  • UH-1E – wersja umożliwiająca start z okrętu desantowego,
    • UH-1F – wersja transportowa dla USAF, wyposażona w silnik o mocy 1272 KM,
  • UH-1H – wersja transportowa dla US Army, wyposażona w silnik o mocy 1400 KM.
  • HH-1K – specjalny wariant SAR dla US Navy
  • TH-1L – wersja szkolna oparta na modelu HH-1K
  • UH-1M – modernizacja UH-1C z silnikiem Lycoming T53-L-13 o mocy 1400 KM (1000 kW).
  • UH-1N Twin Huey – pierwszy model produkcyjny Bell 212, napędzany przez Pratt & Whitney Canada T400-CP-400.
  • UH-1P – wariant UH-1F dla sił zbrojnych USAF do użytku w operacjach specjalnych, używane wyłącznie przez 20 Dywizjon Operacji Specjalnych USAF
  • EH-1U – 2 egzemplarze UH-1H zmodyfikowane dla pod walkę elektroniczną Multiple Target Electronic Warfare System (MULTEWS).
  • UH-1V – wersja ewakuacji medycznej dla US Army
  • EH-1X – 10 egzemplarzy UH-1H przekształconych do walki elektronicznej w ramach programu „Quick Fix IIA”
  • UH-1Y Venom – ulepszona wersja UH-1N dla US Marine Corps
  • Bell 204
    • Agusta-Bell AB 204 – wojskowy śmigłowiec transportowy. Produkowany na licencji we Włoszech przez firmę Agusta.
    • Agusta-Bell AB 204AS – wersja zwalczania okrętów podwodnych
    • Fuji-Bell 204B-2 – wojskowy śmigłowiec transportowy. Zbudowany na licencji w Japonii przez Fuji Heavy Industries. Używany przez Japońskie Siły Samoobrony pod nazwą Hiyodori.
  • Bell 205
    • Bell 205A-1 – wojskowy śmigłowiec transportowy, oparty na UH-1H.
    • Bell 205A-1A – wersja 205A-1, ale z uzbrojeniem i inną awioniką. Wyprodukowano specjalnie dla Izraela.
    • Agusta-Bell 205 – wojskowy śmigłowiec transportowy. Produkowany na licencji we Włoszech przez firmę Agusta.
  • Dornier UH-1D – wojskowy śmigłowiec transportowy. Produkowany na licencji w Niemczech przez firmę Dornier.
  • UH-1J – ulepszona japońska wersja UH-1H zbudowana na licencji w Japonii przez Fuji Heavy Industries otrzymała lokalnie oznaczenie UH-1J. Wyposażona w silnik turbowałowy Allison T53-L-703 o mocy 1343 kW (1800 KM), system redukcji drgań, środki zaradcze na podczerwień i kokpit kompatybilny z goglami noktowizyjnymi (NVG).

Po wojnie w Wietnamie zmieniona została nomenklatura wersji tego śmigłowca.

Użytkownicy

UH-1H 'Huey' w służbie Japońskiej

Przypisy

  1. Goebel. Greg, The Bell UH-1 Huey., 5 kwietnia 2012 [zarchiwizowane z adresu 2011-04-05].
  2. ベルUH-1B/Hイロコイ,富士UH-1J『ひよどり." (in Japanese), 11 grudnia 2007 [zarchiwizowane z adresu 2008-10-08].
  3. samolotypolskie.pl - Bell 204 / 205 (UH-1) "Iroqouis", www.samolotypolskie.pl [dostęp 2020-08-29].
  4. Helicopter Losses During the Vietnam War.
  5. Last U.S. Army Operational UH-1 Huey Gone.. [dostęp 2012-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  6. UH-60A Black Hawk.. [dostęp 2012-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
JGSDF UH-1H(rappelling).jpg
JGSDF UH-1H, in Camp Matsudo, Japan. ja:UH-1H 2007年11月18日、松戸駐屯地で撮影。
Bell UH-1D SAR.jpg
Autor: Michelwagner11, Licencja: CC BY-SA 4.0
SAR 63 Bell UH-1D Huey 71+28 waits for Mission