Beluarda

Ten artykuł od 2012-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Beluarda to:

1. Wieża oblężnicza związana mocno z belek, ma sterczący z boku taran w kształcie baraniego łba, do niszczenia murów z wielką siłą. Na różnych piętrach stają łucznicy, oszczepnicy i rycerze. Całość ruchoma na kołach, pozwalających przesuwać ją wzdłuż murów.

2. W fortyfikacji pierwotnie obszerna baszta. W XVI wieku w fortyfikacjach o narysie bastionowym, niewielki, mało rozwinięty bastion.

Beluarda rożnowska z XVI w.; stan obecny

Przykład takiej budowli – stosunkowo dobrze zachowanej - znajduje się w Rożnowie, gm. Gródek nad Dunajcem (przy drodze Rożnów - Tropie). Jest elementem nieukończonej twierdzy - jednej z pierwszych w Polsce warowni o nowożytnej fortyfikacji obronnej - wzniesionej z inicjatywy wybitnego teoretyka sztuki wojennej Jana Amora Tarnowskiego w I poł. XVI w.^[1]. Jej budowę podjęto w związku ze wzrostem zagrożenia tureckiego po bitwie pod Mohaczem, miała być jedną z najnowocześniejszych fortyfikacji w ówczesnej Polsce (w zamierzeniu była to tzw. palazzo in fortezza), jednak po śmierci hetmana w 1561 r. prace przerwano. Do czasów współczesnych przetrwał wspomniany beluard oraz mur kurtynowy wraz z bramą wjazdową.

Przypisy