Ben Youngs

Ben Youngs
Ilustracja
Youngs podczas Pucharu Świata (2011)
Pełne imię i nazwisko

Benjamin Ryder Youngs[1]

Data i miejsce urodzenia

5 września 1989
Cawston

Wzrost

178 cm[2]

Masa ciała

92 kg[2]

Rugby union
Pozycja

łącznik młyna

Kariera juniorska
LataZespół
North Walsham R.F.C.
2006–?Leicester Tigers
Kariera seniorska[a]
LataZespółWyst.(Pkt.)
2007–Leicester Tigers[3]164(128)
Reprezentacja narodowa[b]
rugby union
LataReprezentacjaWyst.(Pkt.)
2008–2009 Anglia U-2015(20)
2010Anglia England Saxons1(0)
2010– Anglia[1]99(70)
2013British and Irish Lions flag with no Lion.svg British and Irish Lions[1]2(0)
rugby 7
LataReprezentacjaTurn.(Pkt.)
2009 Anglia
  1. Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 22 września 2019 r.
  2. Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 7 marca 2020 r.

Ben Youngs (ur. 5 września 1989 w Cawston[1][3]) – angielski rugbysta występujący na pozycji łącznika młyna. Reprezentant kraju, trzykrotny uczestnik i srebrny medalista pucharu świata.

Kariera klubowa

Youngs grę w rugby zaczynał od drużyny North Walsham R.F.C., jednak w 2006 roku trafił do akademii Leicester Tigers[2]. Kiedy 24 kwietnia 2007 roku zadebiutował w ligowym spotkaniu z Bristol Rugby, został najmłodszym zawodnikiem Tygrysów w historii ligi[3]. Wciąż nie mając ukończonych 18 lat, zagrał też w finale English Premiership w 2007 roku, w którym drużyna z Leicester mierzyła się z Gloucester Rugby[2][3]. Zespół Youngsa zwyciężył wówczas 44–16[4].

Rok później Tygrysy ponownie dotarły do finału ligi, gdzie jednak nie udało im się powtórzyć sukcesu sprzed roku – bez udziału Youngsa przegrały z London Wasps 16–26[5]. Jeszcze mniej udane dla graczy drużyny ze środkowej Anglii były występy w Pucharze Heinekena, gdyż nie zdołali przejść fazy grupowej[6]. Młody łącznik młyna wystąpił w czterech spośród sześciu spotkań swojego zespołu[7]. W ligowym sezonie 2008/2009 Youngs wciąż był jedynie rezerwowym (ani razu nie wyszedł w pierwszym składzie); nie znalazł się również w kadrze na wygrany jednym punktem mecz finałowy przeciw London Irish[8]. Niemal równie udany dla Tigers okazał się sezon w Pucharze Heinekena, w którym dopiero w finale ulegli irlandzkiemu zespołowi Leinster Rugby 16–19[9]. W rozgrywkach tych Ben ponownie nie odegrał większej roli, wystąpił w zaledwie dwóch spotkaniach[7].

Zawodnikiem pierwszego składu Youngs został dopiero rok później, w sezonie 2009/2010, kiedy wykorzystał spowodowaną kontuzją kolana przerwę w grze dotychczasowej „dziewiątki” Leicester, Harry’ego Ellisa[10][11]. Wystąpił w 24 meczach ligowych[7], a dobra forma sprawiła, że został okrzyknięty odkryciem sezonu[2]. Prowadzeni przez niego Tigers dotarli aż do wielkiego finału, w którym z rezultatem 33–27 rozprawili się z Saracens. Jedno z przyłożeń w tym meczu zdobył właśnie Ben Youngs[12]. Sukcesy w rodzimej lidze nie przeniosły się jednak na dobrą postawę w rozgrywkach kontynentalnych. W Pucharze Heinekena gracze Leicester po raz kolejny odpali już w pierwszej rundzie, nie będąc w stanie zbliżyć się do osiągnięcia sprzed roku[13].

Ligowy sezon 2010/2011 to kolejne dobre występy Tygrysów, którzy po raz siódmy z rzędu zdołali dotrzeć do finału. Rywalem ponownie okazał się być podlondyński zespół Saracens, jednak tym razem historia nie powtórzyła się i to Sarries mogli cieszyć się z pierwszego w swojej historii złota[14]. W Pucharze Heinekena tym razem Tygrysy zdołały wyjść z grupy, jednak już w ćwierćfinale wpadły na zespół Leinster, który na Aviva Stadium zwyciężył różnicą siedmiu punktów[15].

Sezon 2011/2012 rozpoczął się równocześnie z otwarciem Pucharu Świata w Nowej Zelandii, co oznaczało, że część zawodników (w tym Youngs) nie mogła brać udziału w spotkaniach klubowych. Ben, który jeszcze w czerwcu musiał przejść operację kolana, zdążył się jednak wykurować przed rozpoczęciem rozgrywek[2]. Te przyniosły zespołowi Leicester kolejny finał English Premiership, jednak, co nie zdarzyło się dotąd, drugi z rzędu przegrany. Pogromcą Tigers okazała się być drużyna Harlequins, która zwyciężyła 30–23[16]. Ponowne rozczarowanie kibicom z Leinster przyniosła także kolejna edycja Pucharu Heinekena, w której ich ulubieńcy raz jeszcze nie zdołali przebrnąć pierwszej fazy grupowej[17][18].

Kariera reprezentacyjna

Ben w sezonie 2006/2007 był członkiem Narodowej Akademii Juniorów (Junior National Academy), w której występował na pozycjach łącznika ataku, środkowego ataku oraz obrońcy[2].

W 2008 roku był członkiem kadry do lat 20, która zdobyła młodzieżowy tytuł Wielkiego Szlema[19]. W tym samym roku został najmłodszym członkiem drużyny na rozgrywane w Walii Mistrzostwa Świata Juniorów[2]. Youngs wystąpił w czterech spotkaniach[20], a młodzi Anglicy dopiero w finale ulegli Nowozelandczykom[21]. Niemal identycznie zakończyła się kolejna edycja mistrzostw (w 2009 roku), którą rozegrano w Japonii. W finale ponownie spotkały się drużyny z Nowej Zelandii i Anglii, i ponownie lepsi okazali się gracze z południowej półkuli[22]. W swoim drugim turnieju Youngs był już zawodnikiem pierwszego składu, zdobywając 4 przyłożenia w 9 rozegranych meczach[23].

Również w 2009 roku trafił do reprezentacji siódemek, z którą wziął udział w IRB Sevens World Series. Swój pierwszy mecz rozegrał podczas turnieju w Hongkongu[2]. W styczniu kolejnego roku zadebiutował w barwach England Saxons (drugiej reprezentacji) w wygranym meczu ze swoim irlandzkim odpowiednikiem (Irlandia A)[2][24].

Youngs szansę występu w seniorskiej drużynie Anglii otrzymał już 13 marca 2010 roku w meczu ze Szkocją na Murrayfield[1]. Po raz pierwszy w podstawowym ustawieniu zagrał w czerwcu tego samego roku z Australią. W tym zakończonym jednopunktowym zwycięstwem Anglików spotkaniu, Youngs zdobył swoje pierwsze przyłożenie wśród seniorów na arenie międzynarodowej, kiedy po dobrze rozegranym wrzucie z autu oraz zamarkowanym podaniu, młody łącznik młyna dopadł do linii punktowej[1][2]. W listopadzie tego samego roku, kiedy ekipa Australii przyjechała do Anglii, Youngs został okrzyknięty zawodnikiem spotkania. W nim swoją dobrą grę podkreślił inteligentnym podaniem, które w rezultacie otworzyło Chrisowi Ashtonowi drogę do widowiskowego, 85-metrowego biegu na pole punktowe[2].

Laparoskopia lewego kolana, której Youngs poddał się w czerwcu 2011 roku, podała w wątpliwość jego występy podczas nowozelandzkiego Pucharu Świata, jednak okazało się, że łącznik młyna Leicester Tigers zdążył dojść do pełnej sprawności jeszcze przed turniejem[2]. W pierwszym meczu z Argentyną, Ben wchodząc z ławki rezerwowych, zdobył przyłożenie, a postawa na boisku pozwoliła mu na zajęcie miejsca w pierwszym składzie do końca Pucharu. Anglicy odpadli jednak w ćwierćfinale, nie spełniając pokładanych w nich nadziei[1][25].

Zniżka formy na początku 2012 roku spowodowała, że Youngs, choć na dwa pierwsze mecze Pucharu Sześciu Narodów wychodził w wyjściowym zestawieniu, to pozostałe trzy rozpoczynał na ławce rezerwowych[1]. W czerwcu, w meczu ze Springboks na Ellis Park w Johannesburgu zdobył dwa przyłożenia, stając się pierwszym Anglikiem, który dokonał tej sztuki przeciw RPA od blisko dekady[2]. W tym samym meczu doznał jednak kontuzji ramienia, która wykluczyła go z gry na trzy miesiące[1][2]. Po odzyskaniu pełnej sprawności, w listopadzie tego samego roku zaliczył swój 25 mecz w kadrze w spotkaniu z Fidżi[2].

W 2019 roku brał udział w Pucharze Świata, podczas którego reprezentacja Anglii dotarła do finału. W nim jednak 12:32 uległa Południowej Afryce[26][27].

Wyróżnienia

  • Młody Zawodnik Sezonu 2008/2009 według zawodników Tigers[28],
  • Zawodnik Sezonu 2009/2010 według zawodników Tigers[3],
  • Młody Zawodnik sezonu 2009/2010 według kibiców[3],
  • Młody Zawodnik sezonu 2009/2010 według Stowarzyszenia Graczy Rugby (Rugby Players' Association)[3][29],
  • Odkrycie Sezonu 2009/2010 w Premiership (nazywane też Młodym Zawodnikiem Sezonu)[2][30].

Życie osobiste

Starszy brat Bena, Tom, także jest reprezentantem Anglii w rugby. Występuje na pozycji młynarza. Obaj są synami Nicka Youngsa, byłego łącznika młyna Leicester Tigers i angielskiej kadry[2].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Ben Youngs (ang.). ESPN Scrum. [dostęp 2012-12-07].
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Ben Youngs (ang.). Rugby Football Union. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-10)].
  3. a b c d e f g Ben Youngs (ang.). Leicester Tigers. [dostęp 2012-12-07].
  4. Gloucester 16 44 Leicester (ang.). W: The Daily Telegraph [on-line]. 2007. [dostęp 2012-12-07].
  5. Julian Shea: Guinness Premiership final (ang.). BBC, 2008-05-31. [dostęp 2012-12-07].
  6. 2007-2008 - Heineken Cup Pools [wersja archiwalna] (ang.). European Rugby Cup. [dostęp 2012-12-07].
  7. a b c Player statistics Youngs Ben - club stats (ang.). It's Rugby. [dostęp 2012-12-07].
  8. Bryn Palmer: Leicester 10-9 London Irish (ang.). BBC, 2009-05-16. [dostęp 2012-12-07].
  9. James Standley: Leicester 16-19 Leinster (ang.). BBC, 2009-05-23. [dostęp 2012-12-07].
  10. Ben Youngs beats Harry Ellis in race for Leicester Tigers' starting spot (ang.). This is Leicestershire, 2010-02-10. [dostęp 2012-12-07].
  11. Ben Youngs keeps Leicester’s hopes alive as Harry Ellis watches (ang.). Rugby Arena, 2009-12-21. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  12. James Standley: Leicester 33-27 Saracens (ang.). BBC, 2010-05-29. [dostęp 2012-12-07].
  13. 2009-2010 - Heineken Cup Pools [wersja archiwalna] (ang.). European Rugby Cup. [dostęp 2012-12-07].
  14. Leicester 18-22 Saracens (ang.). BBC, 2011-05-28. [dostęp 2012-12-07].
  15. Leinster 17-10 Leicester (ang.). BBC, 2010-04-09. [dostęp 2012-12-07].
  16. Adam Jones: Harlequins 30-23 Leicester (ang.). BBC, 2012-05-26. [dostęp 2012-12-07].
  17. Michael Aylwin: Leicester take their time to beat Aironi while Clermont knock them out (ang.). W: The Guardian [on-line]. 2012-01-21. [dostęp 2012-12-07].
  18. Leicester 33-6 Aironi (ang.). BBC, 2012-01-21. [dostęp 2012-12-07].
  19. Grand Slam glory for England Under 20s (ang.). Rugby Football Union, 2008-03-14. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)].
  20. Ben Youngs (ang.). Międzynarodowa Rada Rugby, 2008. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-11)].
  21. 2008 IRB Junior World Championship - Final (ang.). Międzynarodowa Rada Rugby, 2008-06-22. [dostęp 2016-03-22].
  22. 2009 IRB Junior World Championship - Final (ang.). Międzynarodowa Rada Rugby, 2009-06-21. [dostęp 2016-03-22].
  23. Ben Youngs (ang.). Międzynarodowa Rada Rugby, 2009. [dostęp 2012-12-07].
  24. Robert Kitson: England Saxons edge out Ireland A as youth triumphs over experience (ang.). W: The Guardian [on-line]. [dostęp 2012-12-07].
  25. Ben Youngs (ang.). Międzynarodowa Rada Rugby, 2011. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)].
  26. England men announce squad for Rugby World Cup (ang.). Rugby Football Union. [dostęp 2019-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-11)].
  27. Robert Kitson, Rugby World Cup: South Africa surge to glory as England fall short, „The Guardian”, 2 listopada 2019 [zarchiwizowane z adresu 2020-03-07] (ang.).
  28. Vesty lands players' award (ang.). Leicester Tigers, 2009-05-08. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-19)].
  29. Youngs wins players' vote (ang.). Leicester Tigers, 2010-05-27. [dostęp 2012-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  30. Aviva Premiership Rugby Award Winners (ang.). English Premiership, 2012-05-08. [dostęp 2012-12-07].

Media użyte na tej stronie

Rugby union pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Rugby union. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Ben Youngs 2011.jpg
Autor: George Olcott, Licencja: CC BY-SA 2.0
English rugby union player Ben Youngs during 2011 Rugby World Cup match against Argentina.
British and Irish Lions flag with no Lion.svg
Autor: Blackcat, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fictitious flag for British and Irish lions team composed of various emblems
British and Irish Lions flag.svg
Fictitious flag for British and Irish lions team composed of various emblems.