Benedetto Bravo

Benedetto Bravo
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1931

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia starożytna
Alma Mater

Uniwersytet w Pizie

Doktorat

1966
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

1979
Uniwersytet Warszawski

Profesura

1999

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Okres zatrudn.

1962

Benedetto Bravo (ur. 26 listopada 1931) – filolog klasyczny i historyk starożytności, profesor nauk humanistycznych, profesor emeritus na Uniwersytecie Warszawskim.

Życiorys

Ukończył studia na Uniwersytecie w Pizie i w Scuola Normale Superiore di Pisa w 1953 r. Lektor języka włoskiego w Paryżu w okresie 1956–1960. Doktorat i habilitację uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim w 1966 i 1979 r., profesurę tytularną w 1994 r. Zatrudniony w Instytucie Historycznym UW kolejno jako asystent od 1962 r., starszy asystent, adiunkt, docent, profesor nadzwyczajny od 1991 r., profesor zwyczajny od 1999 r.
Specjalizuje się w historii starożytnej Grecji okresu archaicznego i klasycznego.

Mąż Ewy Wipszyckiej, ojciec Pawła Bravo.

Wybrane publikacje

  • Philologie, histoire, philosophie de l'histoire. Etude sur J.G. Droysen historien de l'antiquité, 1968
  • Sylan. Représailles et justice privée contre des étrangers dans les cités grecques, 1980
  • Historia starożytnych Greków t.1, 1987, t.3, 1992, wyd. 2 poprawione i rozszerzone, 2010 (oba tomy wspólnie z Ewą Wipszycką)[a],
  • Historia starożytnych Greków t. 2 (wspólnie z Markiem Węcowskim, Ewą Wipszycką i Aleksandrem Wolickim), Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2009
  • Rappresentazioni di vicende di Sicilia e di Grecia degli anii 481–480 a. C. presso storici antichi, 1993
  • Pannychis e simposio. Feste private notturne di donne e uomini nei testi letterari e nel culto, 1997
  • Cites et emporia dans le commerce avec les barbares a la lumiere du document dit a tort "inscription de Pistiros", (wspólnie z Andrzejem Chankowskim), 1999
  • Deux ostraka magiques d'Olbia Pontique, 2001
  • Luoghi di culto nella chora di Olbia Pontica, 2001
  • Un frammento della Piccola Iliade (P. Oxy. 2510), lo stile narrativo tardoarcaico, i racconti su Achille immortale, 2001

Uwagi

  1. Łącznie te trzy tomy są opisane w artykule Historia starożytnych Greków.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie