Benedict Iroha

Benedict İroha
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1967
Aba

Wzrost

173 cm

Pozycja

obrońca, pomocnik

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1989Bendel Insurance
1990Iwuanyanwu Nationale
1991–1992ASEC Mimosas
1992–1996SBV Vitesse21(1)
1996–1997San Jose Clash33(2)
1997DC United17(4)
1997–1998Elche CF1(0)
1998–2000Watford10(0)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1990–1998 Nigeria37(1)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2000–2006FC Dallas (młodzież)
2007Nigeria U-17 (asystent)
2007–2008Dolphins FC

Benedict (Ben) Iroha (ur. 29 listopada 1969 w Abie) – piłkarz nigeryjski grający na pozycji lewego obrońcy lub pomocnika. Nosił przydomek "Silencer".

Kariera klubowa

Iroha pochodzi z miasta Aba. Karierę zaczynał w klubie Bendel Insurance FC, w którym zadebiutował w nigeryjskej ekstraklasie jako pomocnik. W 1990 roku przeszedł do Iwuanyanwu Nationale i z klubem z miasta Owerri został mistrzem kraju. Rok później Iroha był już zawodnikiem ASEC Mimosas z Wybrzeża Kości Słoniowej, z którym 2 lata pod rząd – 1991 i 1992 wywalczył tytuł mistrza Wybrzeża Kości Słoniowej, a do tego w 1992 dołożył krajowy puchar.

Zimą 1993 Iroha trafił do Europy i został piłkarzem SBV Vitesse. Na skutek kontuzji w Eredivisie zadebiutował jednak dopiero w kolejnym sezonie (1993/1994). W Vitesse nie wywalczył łatwo miejsca w składzie i jako obrońca rozegrał tylko 9 ligowych meczów i zdobył 1 gola, a z klubem z Arnhem zajął 4. miejsce w lidze. W sezonie 1994/1995 tylko 3 razy pojawił się na boisku Eredivisie, a z Vitesse zajął 6. pozycję. Sezon 1995/1996 był ostatnim w Holandii dla Irohy. Znów grał mało – raptem 9 ligowych meczów – i już zimą 1996 opuścił zespół.

Benedict wyjechał do Stanów Zjednoczonych i podpisał kontrakt z drużyną nowo utworzonej tamtejszej ligi Major League Soccer, San Jose Clash. W San Jose spotkał swojego kolegę z reprezentacji, Michaela Emenalo. W Clash był najczęściej ustawiany na lewej pomocy i grając na tej pozycji zdobył 2 bramki, 8 asyst (2. miejsce w drużynie) i rozegrał 29 meczów. Z San Jose awansował do fazy play-off, ale już w 1. rundzie drużyna ta odpadła z późniejszym mistrzem USA, Los Angeles Galaxy. Rok 1997 Benedict rozpoczął w San Jose, ale 15 maja podpisał kontrakt z Washington D.C. United. W stołecznym zespole rozegrał 17 meczów i strzelił 4 gole, a zespół dotarł do finału play-off, w którym pokonał Colorado Rapids 2:1 stając się tym samym drugim w historii mistrzem MLS.

Na początku 1998 Iroha powrócił do Europy, ale w barwach drużyny z Segunda División Elche CF rozegrał tylko 1 ligowy mecz i opuścił zespół przed końcem sezonu. Latem był wolnym zawodnikiem i po poszukiwaniach nowego klubu ostatecznie trafił do angielskiego Watfordu. Pobytu w Division One nie mógł zaliczyć do udanych i już w debiucie strzałem głową zdobył samobójczego gola. W lidze zagrał w 10 meczach i wywalczył z Watfordem dzięki barażom awans do Premier League. Iroha miał problemy z tzw. paluchem koślawym, które wyeliminowały go z gry na długi okres i ostatecznie w sezonie 1999/2000 zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.

SezonKlubKrajRozgrywkiMeczeBramki
1989Bendel Insurance FCNigeria Premier League??
1990Iwuanyanwu NationaleNigeria Premier League??
1991ASEC MimosasWybrzeże Kości Słoniowej Ligue 1 MTN??
1992ASEC MimosasWybrzeże Kości Słoniowej Ligue 1 MTN??
1992/93SBV VitesseHolandia Eredivisie00
1993/94SBV VitesseHolandia Eredivisie91
1994/95SBV VitesseHolandia Eredivisie30
1995/96SBV VitesseHolandia Eredivisie90
1996San Jose ClashUSA Stany ZjednoczoneMajor League Soccer292
1997San Jose ClashUSA Stany ZjednoczoneMajor League Soccer40
1997DC UnitedUSA Stany ZjednoczoneMajor League Soccer174
1997/98Elche CFHiszpania Segunda División10
1998/99Watford F.C.Anglia Division One100
1999/00Watford F.C.Anglia Premier League00

Kariera reprezentacyjna

W 1990 roku Iroha trafił do pierwszej reprezentacji Nigerii będąc powołanym na Puchar Narodów Afryki 1990. Został wtedy przekwalifikowany przez selekcjonera Clemensa Westerhofa z lewego pomocnika na lewego obrońcę. Jednak w pierwszym meczu z gospodarzami, Algierią nie wypadł dobrze na tej pozycji i Nigeria doznała klęski 1:5. Z czasem gra „Super Orłów” była coraz lepsza i dotarli oni do finału, w którym ponownie przegrali z Algierią, tym razem 0:1. Iroha nie zagrał jednak w finałowym meczu, gdyż w połowie turnieju doznał kontuzji.

W 1994 roku Iroha ponownie wystąpił w turnieju o Puchar Narodów Afryki. Na boiskach Tunezji zagrał już we wszystkich meczach swojej reprezentacji. W półfinałowym meczu przeciwko reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej w 26. minucie zdobył wyrównującego gola, ostatecznie mecz po 120 minutach zakończył się remisem 2:2, a w rzutach karnych zwyciężyli Nigeryjczycy. Iroha zagrał także w finałowym meczu z Zambią, w którym Nigeria wygrała 2:1 i została mistrzem Afryki. Iroha po tym turnieju został wybrany najlepszym lewym obrońcą Afryki. Jeszcze w tym samym roku został powołany przez Westerhofa do kadry na Mistrzostwa Świata w USA. Tam zagrał w meczu z Bułgarią (3:0), jednak w trakcie meczu doznał kontuzji pachwiny. Zagrał w tym meczu do końcowego gwizdka, ale kontuzja okazała się na tyle poważna, że wyeliminowała go z gry do końca turnieju. Jego miejsce zajął Emenalo, który nie grał jednak tak efektownie jak Benedict. Nigeria odpadła ostatecznie w 1/8 finału po porażce 1:2 z Włochami.

W 1998 roku Iroha zaliczył swój drugi w karierze turniej Mistrzostw Świata. Na Mistrzostwach we Francji był jednak tylko rezerwowym dla Celestine Babayaro i zagrał jedynie w grupowym meczu z Paragwajem (1:3), w którym dostał żółtą kartkę. Także i w tym turnieju Nigeria skończyła swój udział na 1/8 finału.

W reprezentacji Nigerii Iroha zaliczył 37 występów i zdobył 1 gola.

Sukcesy

  • Mistrzostwo Nigerii: 1990 z Iwuanyanwu Nationale
  • Mistrzostwo Wybrzeża Kości Słoniowej: 1991, 1992 z ASEC
  • Puchar Wybrzeża Kości Słoniowej: 1992 z ASEC
  • Mistrzostwo MLS: 1997 z Washington D.C.
  • Awans do Premiership: 1999 z Watfordem
  • Mistrzostwo Afryki: 1994
  • Wicemistrzostwo Afryki: 1990
  • Udział w MŚ: 1994, 1998

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Côte d'Ivoire.svg
Flag of the Ivory Coast, written by Jon Harald Søby, modified by Zscout370. The colors match to what is reported at http://fotw.vexillum.com/flags/ci.html.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.