Benedykt Konowalski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
  | |
Benedykt Konowalski (ur. 21 marca 1928 w Radomiu, zm. 27 stycznia 2021 w Warszawie[1]) – polski kompozytor, dyrygent i pedagog.
Życiorys
Syn kompozytora Józefa Konowalskiego. W 1952 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1956 pełnił funkcję kierownika Centralnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego w Warszawie. W międzyczasie rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Pod kierunkiem Jana Maklakiewicza i Tadeusza Szeligowskiego ukończył studia na Wydziale Kompozycji (1960), a następnie na Wydziale Dyrygentury Symfoniczno-Operowej u Stanisława Wisłockiego (1964). Od 1966 był wykładowcą na uczelni, którą ukończył, był prodziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki, w latach 1984–1987 pełnił funkcję prorektora, a od 1987 jako profesor. W latach 1972–1992 przewodniczył kolegium redakcyjnemu Wydawnictwa Muzycznego Agencji Autorskiej w Warszawie[2].
Prowadził wiele koncertów symfonicznych, na których dyrygował w kraju i poza jego granicami. Nagrał wiele płyt i programów telewizyjnych. Pod jego batutą dokonywały się prawykonania utworów kompozytorów współczesnych.
Wielokrotnie wygrywał konkursy artystyczne m.in. został laureatem konkursu kompozytorskiego Oddziału Warszawskiego Związku Kompozytorów Polskich (1990), Międzynarodowego Konkursu Organowego im. Feliksa Nowowiejskiego (1996) oraz Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego im. Grażyny Bacewicz (1999). W latach 1977 i 1987 był nagradzany przez Ministra Kultury i Sztuki, a w 1979 i 1987 otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów I stopnia za całokształt twórczości artystycznej oraz za twórczość dla dzieci i młodzieży. W 1998 został odznaczony Medalem Polonia Mater Nostra Est. W 2017 otrzymał Medal „Milito Pro Christo”[3].
W 2008 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4].
Jest kompozytorem symfonii, koncertów, oratoriów, utworów kameralnych i chóralnych. Tworzy suity, muzykę wokalną, wokalno – instrumentalną i baletową, a nawet operę oraz utwory dla dzieci[5].
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 3B-5-32)[6].
Przypisy
- ↑ Benedykt Konowalski, Warszawa, 06.02.2021 - kondolencje, nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2021-02-07].
- ↑ Kultura polska, Benedykt Konowalski.
- ↑ Benemerenti Ordynariatu Polowego dla Fundacji Ewy Błaszczyk oraz Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego WP. ordynariat.wp.mil.pl, 14 stycznia 2017. [dostęp 2017-01-17].
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-06-21].
- ↑ Interia, Polska lokalna, Bogumiła Gajowiec: Benedykt Konowalski i Mielec, Aktualizacja: Wtorek, 1 kwietnia 2008.
- ↑ Nie żyje Benedykt Konowalski, polmic.pl [dostęp 2021-03-26].
Media użyte na tej stronie
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Baretka: Medal "Milito Pro Christo" – ustanowiony i nadawany przez Ordynariat Polowy Wojska Polskiego od 2001.
Autor: Brunong87, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Benedykta Konowalskiego na Cmentarzu Bródnowskim.