Benedyktynki misjonarki
| ||
Pełna nazwa | Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Misjonarek | |
Nazwa łacińska | Congregatio Sororum Benedictinarum-Missionariarum | |
Skrót zakonny | OSB | |
Wyznanie | katolickie | |
Kościół | rzymskokatolicki | |
Założyciel | Jadwiga (Józefa) Kulesza | |
Data założenia | 24 czerwca 1917 | |
Liczba członków | 305 (2007 r.)[1] |
Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Misjonarek (Benedyktynki Misjonarki) (łac. Congregatio Sororum Benedictinarum-Missionariarum) – żeńskie katolickie zgromadzenie zakonne założone przez Jadwigę (Józefę) Kuleszę[1].
Historia
Zgromadzenie zostało założone przez Jadwigę (Józefę) Kuleszę[2]. Ok. 1912 r. otrzymała ona od bł. Kolumby Gabriel, założycielki Benedyktynek Miłości, misję założenia filii tego zgromadzenia na Podolu[2]. Biskup Ignacy Dubowski wydał zgodę na otwarcie nowicjatu i 24 czerwca 1917 roku w Białej Cerkwi odbyły się pierwsze obłóczyny[2]. Datę tego wydarzenia uważa się za początek nowego zgromadzenia, chociaż wówczas biskup Dubowski uważał, że jest to nowy zakon, a Jadwiga Kulesza – że tylko filia Benedyktynek Miłości.
Charyzmat
Siostry żyją według reguły św. Benedykta, w związku z czym podstawę ich życia stanowią modlitwa i praca[3]. Posługa apostolska koncentruje się szczególnie na dzieciach pozbawionych opieki[3]. W związku z tym siostry prowadzą ośrodki dla dzieci upośledzonych umysłowo, szkoły specjalne, domy dziecka oraz przedszkola, ponadto opiekują się ludźmi w podeszłym wieku, wypiekają hostie i szyją szaty liturgiczne[3].
Na formację zakonną składa się kandydatura (2 tygodnie), postulat (6 miesięcy-2 lata), nowicjat (2 lata), juniorat (5 lat) i formacja stała.
Strój zakonny
Strój zakonny składa się z czarnego habitu z białym kołnierzykiem, czarnego szkaplerza oraz czarnego welonu z białym podszyciem[3]. Habit przepasany jest skórzanym paskiem, a na piersi krzyż na czarnej tasiemce[3]. W Brazylii i Ekwadorze habit jest koloru szarego bez szkaplerza, natomiast welon jest koloru białego[3].
Zgromadzenie w Polsce i na świecie
Dom generalny znajduje się w Otwocku[1]. Poza domem generalnym w Polsce domy Benedyktynek Misjonarek znajdują się w: Biłgoraju, Borkowicach, Chełmie, Ełku, Gdańsku, Grajewie, Koninie, Końskowoli, Kwidzynie, Lublinie, Łomży, Miechowie, Olsztynie, Puławach, Trąbkach, Zielonej Górze[4].
Zgromadzenie jest obecne w Brazylii, Ekwadorze, Polsce, USA i na Ukrainie[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Zgromadzenie Benedyktynek Misjonarek w serwisie Życie zakonne. [dostęp 2017-09-25].
- ↑ a b c Historia Zgromadzenia na jego stronie oficjalnej. [dostęp 2018-09-13].
- ↑ a b c d e f Benedyktynki misjonarki w serwisie Zakony i zgromadzenia zakonne na świecie. [dostęp 2017-09-25].
- ↑ Domy Zgromadzenia w Polsce na jego stronie oficjalnej. [dostęp 2018-09-13].