Bengkulu (prowincja)
Bengkulu – prowincja w Indonezji w południowo-zachodniej części Sumatry. Powierzchnia 21 168 km²; 1,8 mln mieszkańców (2005); stolica Bengkulu.
Obejmuje długi, wąski pas lądu wzdłuż wybrzeża Oceanu Indyjskiego oraz wyspę Enggano. Od północnego wschodu naturalną granicę tworzą góry Barisan. Symbolem prowincji jest kwiat raflezji Arnolda, największy kwiat na świecie, odkryty tu w 1817 r. przez brytyjskiego botanika Josepha Arnolda.
W prowincji wydobywany jest węgiel kamienny (do 400 tys. ton rocznie) oraz złoto; uprawa imbiru, kawowca, muszkatołowca, pieprzu, palmy kokosowej; ważną rolę odgrywa rybołówstwo. Główne miasta: Bengkulu, Curup.
Historia
W przeszłości istniało tu królestwo Selebar, zależne od jawajskiego państwa Banten, było dla niego źródłem pieprzu, goździków, kawy i gałki muszkatołowej. 12 lipca 1685 podpisano umowę z brytyjską Kompanią Wschodnioindyjską, dającą jej prawo do budowy fortów i magazynów. W niedługim czasie powstały Fort York (1685) i Fort Marlborough (1714), które stały się ostoją władzy brytyjskiej na tym terenie. W 1824 r. na mocy układu londyńskiego ziemie te przekazano Holendrom; panowali tu aż do II wojny światowej[1].
Przypisy
- ↑ Embassy to the Eastern Courts of Cochin-China, Siam, and Muscat — Viewer — World Digital Library, www.wdl.org [dostęp 2017-11-22] (ang.).
Media użyte na tej stronie
bendera Indonesia
Lambang Provinsi Bengkulu. Berupa perisai dua lapis dengan pita bertuliskan "Bengkulu". Bagian luar berisi warna hijau (Bukit Barisan) dan gelombang laut berlapis 18. Bagian dalam terdapat bintang, wadah sirih (cerana), dua rudus bersilang, bunga Raffesia, padi 17 bulir, dan kopi dengan 11 helai daun, bunga berjumlah 5 x 6, dan biji kopi berjumlah 5 x 8.