Beniamin (Bagrianski)
Wasilij Bagrianski | |
Biskup irkucki | |
Kraj działania | Imperium Rosyjskie |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | poł. XVIII w. Moskwa |
Data i miejsce śmierci | 8 czerwca 1814 Irkuck |
Biskup irkucki | |
Okres sprawowania | 1789–1814 |
Wyznanie | prawosławne |
Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny |
Inkardynacja | Eparchia irkucka |
Śluby zakonne | 1776 |
Prezbiterat | do 1782 |
Sakra biskupia | 9 grudnia 1789 |
Data konsekracji | 9 grudnia 1789 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Carskie Sioło | ||||
Konsekrator | Gabriel (Pietrow-Szaposznikow) | ||||
|
Beniamin, imię świeckie Wasilij Bagrianski (ur. w poł. XVIII w. w Moskwie, zm. 8 czerwca 1814 w Irkucku) – rosyjski biskup prawosławny.
Był synem kapłana prawosławnego. Studiował w Akademii Słowiańsko-Grecko-Łacińskiej w Moskwie, skąd – jako wyróżniający się student – został skierowany na naukę na Uniwersytet w Lejdzie. Po powrocie do Rosji i zdaniu dodatkowych egzaminów otrzymał stopień naukowy magistra teologii i wyznaczony na wykładowcę filozofii w seminarium duchownym w Nowogrodzie[1]. W 1776, po złożeniu wieczystych ślubów mniszych, został wyznaczony na prefekta seminarium. W 1782 został rektorem seminarium duchownego przy Ławrze św. Aleksandra Newskiego w Petersburgu, był równocześnie przełożonym monasteru Trójcy Świętej w Zieleńcu. Po roku został przeniesiony, także w charakterze przełożonego, do monasteru św. Antoniego Rzymianina w Nowogrodzie i został rektorem seminarium duchownego w Nowogrodzie. W 1788 Świątobliwy Synod Rządzący przeniósł go po raz trzeci, tym razem do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Swijażsku (eparchia kazańska)[1].
9 grudnia 1789 w cerkwi przy Pałacu Zimowym w Petersburgu odbyła się jego chirotonia na biskupa irkuckiego. W swojej eparchii w szczególny sposób dbał o rozwój zainicjowanych przez jego poprzedników misji wśród rdzennej nierosyjskiej ludności. Zreformował również seminarium duchowne w Irkucku. Był także inicjatorem kanonizacji pierwszego biskupa irkuckiego Innocentego (Kulczyckiego), przeprowadził wymaganą w procesie kanonizacyjnym translację jego relikwii i uznał za wiarygodne zgromadzone świadectwa o cudach, do jakich miało dojść za pośrednictwem Innocentego. Biskup został ostatecznie kanonizowany w 1804, po trzyletnich przygotowaniach[1].
Beniamin (Bagrianski) sprawował urząd biskupa irkuckiego do śmierci w 1814. Został pochowany w katedralnym soborze Objawienia Pańskiego w Irkucku[1].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Вениамин (Багрянский), еп. Иркутский. Портрет. Нач. XIX в. (РГИА)