Beniamino Andreatta
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 11 sierpnia 1928 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 26 marca 2007 |
Minister spraw zagranicznych Włoch | |
Okres | od 28 kwietnia 1993 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący OBWE | |
Okres | od 1 stycznia 1994 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() |
Beniamino "Nino" Andreatta (ur. 11 sierpnia 1928 w Trydencie, zm. 26 marca 2007 w Rzymie) – włoski prawnik, polityk, minister i parlamentarzysta.
Życiorys
Absolwent studiów prawniczych na Uniwersytecie w Padwie, studiował też ekonomię na uczelniach w Mediolanie (Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca) i Cambridge[1]. Pracował zawodowo jako wykładowca akademicki[2].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji. Był członkiem Senatu VII i VIII kadencji (1976–1983) oraz X kadencji (1987–1992), a także posłem do Izby Deputowanych IX kadencji (1983–1987) oraz XII i XIII kadencji (1994–2001)[3][4].
Był ministrem ds. budżetu i planowania gospodarczego w pierwszym rządzie Francesca Cossigi (1979–1980), następnie ministrem bez teki w drugim gabinecie tego premiera (1980). Arnaldo Forlani powierzył mu tekę ministra skarbu, którą utrzymał też w dwóch rządach Giovanniego Spadoliniego (1980–1982). W 1993 w Giuliana Amato pełnił funkcję ministra budżetu i planowania gospodarczego. Następnie do 1994 był ministrem spraw zagranicznych u Carla Azeglia Ciampiego. Od 1 stycznia do 11 maja 1994 pełnił funkcję przewodniczącego OBWE[5]. Zrezygnował ze stanowiska ministra w związku z objęciem kierownictwa senackiej frakcji Włoskiej Partii Ludowej. Należał do założycieli i liderów tego ugrupowania, powstałego po rozwiązaniu chadecji. Sprawował później urząd ministra obrony w pierwszym rządzie Romano Prodiego (1996–1998)[2].
15 grudnia 1999 w trakcie parlamentarnej debaty budżetowej wskutek niedokrwienia mózgu zapadł w śpiączkę. Od tamtej pory żył w stanie wegetatywnym, zmarł 26 marca 2007[1].
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP – 1997, Polska[6]
Przypisy
- ↑ a b E' morto Beniamino Andreatta dopo oltre sette anni di coma. repubblica.it, 26 marca 2007. [dostęp 2011-02-13]. (wł.).
- ↑ a b Nota biograficzna na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Włoch. [dostęp 2011-02-13]. (ang.).
- ↑ Beniamino Andreatta na stronie Senatu X kadencji. [dostęp 2011-02-13]. (wł.).
- ↑ Beniamino Andreatta na stronie Izby Deputowanych XIII kadencji. [dostęp 2011-02-13]. (wł.).
- ↑ Former OSCE Chairpersons-in-Office. osce.org. [dostęp 2022-12-29]. (ang.).
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 38, poz. 376 – pkt 5.
Bibliografia
- Beniamino Andreatta. camera.it. [dostęp 2018-02-17]. (wł.).
Media użyte na tej stronie
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Italian economist and politician Beniamino Andreatta, cropped from 970307-D-2987S-022 Italian Minister of Defense Beniamino Andreatta (left) escorts Secretary of Defense William S. Cohen (right) during an armed forces honor ceremony. Cohen was welcomed to Army Headquarters, Rome, Italy, on March 7, 1997. DoD photo by Helene C. Stikkel.
Official picture of the President of Italian Republic Carlo Azeglio Ciampi (1999 – 2006).
(c) dati.camera.it, CC BY 4.0
Foto di Arnaldo Forlani del 1979 Fonte: Camera dei Deputati