Benjamin Ferencz

Benjamin Ferencz
Pełne imię i nazwisko	Benjamin Berell Ferencz
Data i miejsce urodzenia	11 marca 1920 Șomcuta Mare

Benjamin Berell Ferencz (ur. 11 marca 1920 w Șomcuta Mare) – amerykański prawnik węgierskiego pochodzenia.

Życiorys

Urodzony 11 marca 1920 roku w Șomcuta Mare, syn Josepha Ferencza i jego żony Sarah (z domu Legman-Schwartz). Jego rodzina wyemigrowała do Nowego Jorku nim skończył rok. Uczęszczał do City College of New York, który ukończył 1940 roku. Następnie wstąpił na Harvard Law School. W tym czasie pracował także jako asystent kryminologa Sheldona Gluecka i zajmował się badaniem niemieckich zbrodni. Po ukończeniu studiów (1943 r.), Ferencz został wcielony do armii i walczył w Normandii. Wkrótce potem trafił do jednostki zajmującej się niemieckimi zbrodniami wojennymi i zbierał dowody przeciw nazistom m.in. w wyzwolonych obozach Buchenwald, Mauthausen i Dachau. Zwolniony z armii w grudniu 1945 r. w stopniu sierżanta. W toczącym się w latach 1947–1948 procesie przeciwko 24 członkom Einsatzgruppen występował jako główny oskarżyciel^[1].

W 1948 roku został dyrektorem Jewish Restitution Successor Organization, która zajmowała się odzyskiwaniem zagrabionego przez nazistów majątku żydowskiego. W 1952 r. został dyrektorem Conference on Jewish Material Claims against Germany, a wkrótce potem dyrektorem United Restitution Organization. W tym samym roku reprezentował Jewish Restitution Successor Organization w negocjowaniu reparacji pomiędzy Niemcami Zachodnimi i Izraelem^[1].

W latach 1985–1996 pracował jako profesor prawa międzynarodowego na Pace University w Nowym Jorku^[1].

Przypisy