Benno Fiala von Fernbrugg

Benno Fiala von Fernbrugg

28 zwycięstw
porucznik pilot
Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1890 Wiedeń, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	29 października 1964 Wiedeń, Austria
Przebieg służby
Lata służby	1914–1918
Siły zbrojne	K.u.k. Luftfahrtruppen
Jednostki	Flik 1, Flik 19, Flik 41J, Flik 12D, Flik 56J, Flik 51J
Stanowiska	dowódca Flik 51J
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, II wojna światowa
Późniejsza praca	lotnictwo cywilne
Odznaczenia

Benno Fiala von Fernbrugg (ur. 16 czerwca 1890 w Wiedniu, zm. 29 października 1964 tamże) – austriacki pilot, as myśliwski lotnictwa austro-węgierskiego okresu I wojny światowej. Łącznie odniósł 28 zwycięstw powietrznych.

Życiorys

Urodził się w Wiedniu w arystokratycznej rodzinie. Od młodości zafascynowany lotnictwem, wstąpił do lotnictwa wojskowego i 28 lipca 1914](w dniu wypowiedzenia wojny przez Austro-Węgry) ukończył kurs obserwatora lotniczego. Początkowo służył w eskadrze rozpoznawczej Flik 1 (Fliegerkompagnie 1) w Galicji na froncie rosyjskim. Był zwolennikiem wyposażenia samolotów rozpoznawczych w radiostacje do przekazywania meldunków i aparaty fotograficzne oraz karabiny maszynowe. Został odznaczony srebrnym Medalem Zasługi, gdy pociąg z zaopatrzeniem dla jednostki, w którym jechał, został zaatakowany przez rosyjski oddział i maszynista został raniony, wówczas Fiala von Fernbrugg przedostał się do lokomotywy i dalej sam poprowadził pociąg. 10 listopada 1914 został awansowany na stopień podporucznika (Leutnant).

W czerwcu 1915 latając jako obserwator zestrzelił dwa pierwsze samoloty rosyjskie, lecz zwycięstwa te nie zostały potwierdzone oficjalnie. Od stycznia 1916 latał w eskadrze Flik 19 na froncie włoskim na samolotach rozpoznawczo-bombowych Hansa-Brandenburg C.I. 29 kwietnia odniósł pierwsze potwierdzone zwycięstwo nad włoskim samolotem, a 4 maja zestrzelił włoski sterowiec.

Na początku 1917 Fiala von Fernbrugg został raniony przez ogień przeciwlotniczy podczas bombardowania, co wyłączyło go z akcji na kilka miesięcy. W tym czasie, będąc na tyłach, ukończył kurs pilotażu. Powrócił na front w czerwcu 1917 trafiając już do eskadry myśliwskiej Flik 41J, następnie w sierpniu do eskadry Flik 12D. Latając na myśliwcach Hansa-Brandenburg D.I, pierwsze zwycięstwo jako pilot myśliwski odniósł 9 sierpnia. W tym okresie został awansowany na stopień Oberleutnant. Do końca służby we Flik 12D odniósł 6 zwycięstw. Od listopada 1917 latał w eskadrze Flik 56J, odnosząc w niej jedno zwycięstwo.

Od stycznia 1918 Fiala von Fernbrugg został wyznaczony na dowódcę eskadry Flik 51J na froncie włoskim, latając w niej do końca wojny na myśliwcach Albatros D.III (Oef). W jednostce tej odniósł 19 zwycięstw powietrznych, w tym 30 marca jako swoje 14. zwycięstwo zestrzelił myśliwiec Sopwith Camel brytyjskiego pilota Alana Jerrarda, odznaczonego Victoria Cross, który został wzięty do niewoli. 1 maja zestrzelił dwa samoloty i dwa balony. Ostatnie zwycięstwo odniósł 20 sierpnia 1918 (samolot zwiadowczy SVA.5). W październiku został skierowany na stanowisko sztabowe.

Podczas wojny, Fiala von Fernbrugg uzyskał 28 zestrzeleń oficjalnie zaliczonych, co postawiło go na trzecim miejscu spośród asów lotnictwa Austro-Węgier. Ponadto, zestrzelił ok. 6 samolotów prawdopodobnie (podawane są też inne liczby zestrzeleń, doliczające samoloty prawdopodobnie zestrzelone). Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1916 w korpusie oficerów rezerwy artylerii fortecznej. Jego oddziałem macierzystym był 1 Pułk Artylerii Fortecznej^[1].

Po wojnie uzyskał dyplom inżyniera na uniwersytecie wiedeńskim, zajmował się następnie lotnictwem cywilnym. Od 1925 pracował w zakładach Junkers, między innymi do 1927 zajmując się obsługą techniczną samolotów Junkers F 13 polskiej linii lotniczej Aerolot w Warszawie. W 1933, po aresztowaniu przez Gestapo, powrócił z Niemiec do Austrii. Zmarł w Wiedniu 29 października 1964.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Rycerski Orderu Leopolda z dekoracją wojenną
• Order Żelaznej Korony III klasy z mieczami i dekoracją wojenną^[2]
• Krzyż Zasługi Wojskowej III klasy z mieczami i dekoracją wojenną^[2]
• Signum Laudis Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej dwukrotnie^[2]
• Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej^[2]
• Złoty Medal za Odwagę dla oficerów (ordery te otrzymało jedynie po kilkunastu lotników)
• Krzyż Wojskowy Karola^[2]

Przypisy

Bibliografia

• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
• Who's Who: Benno Fiala von Fernbrugg (ang.)
• The Aerodrome: Benno Fiala Ritter von Fernbrugg (lista zwycięstw). [dostęp 2010-09-13]. (ang.).