Benon z Miśni

Święty
Benon z Miśni OSB
Benno
biskup
Ilustracja
Data i miejsce urodzeniaok. 1010
Hildesheim (Niemcy)
Data i miejsce śmierci16 czerwca 1106
Miśnia
Czczony przezKościół katolicki
Kanonizacja13 maja 1523
przez papieża Hadriana VI
Wspomnienie16 czerwca
Atrybutyryba, klucz
PatronMiśni, Monachium i Bawarii; orędownik chorych, rybaków i zwierząt domowych
Szczególne miejsca kultuMonachium

Benon z Miśni, niem. Benno von Meißen (ur. ok. 1010 w Hildesheim, zm. 16 czerwca 1106 w Miśni) – niemiecki benedyktyn i opat, biskup diecezji miśnieńskiej, święty Kościoła katolickiego.

Życiorys

Benon urodził się w arystokratycznej rodzinie saskiej. Wykształcenie zdobywał u benedyktynów i w szkole katedralnej, po ukończeniu studiów wstąpił do benedyktynów. Święcenia kapłańskie przyjął w 1040 i wkrótce został wybrany opatem. Za sugestią cesarza Henryka IV, metropolita Magdeburga ustanowił go biskupem miśnieńskim.

W 1071 r. cesarz przekazał Benonowi, z rąk banity Ozera, osiem "łanów królewskich" w "Villa Goreliz" (Gorelic, dzisiejszy Zgorzelec i Görlitz)[1].

Kiedy pomiędzy cesarzem a papieżem św. Grzegorzem VII wybuchła walka o inwestyturę, biskup opowiedział się po stronie papieża, za co został aresztowany. Legenda głosi, że w momencie aresztowania, wyrzucił klucze katedry do Łaby. Odzyskał je kilka lat później z żołądka ryby, kiedy został uwolniony z niewoli (św. Benon często jest przedstawiany podczas tego wydarzenia).

Po śmierci Grzegorza VII, w 1085 roku podczas synodu w Quedlinburgu, Benon poparł anatemę wobec antypapieża Klemensa III, za co synod moguncki (popierający cesarza) zdjął go z urzędu. W 1088 roku ponownie objął swą diecezję, przywrócił w niej karność kościelną i uzdrowił administrację.

Ponieważ rozwinął działalność misyjną pośród plemion zamieszkujących na wschód od Łaby przyjęło się by nazwać Świętego Benona apostołem Wendów.

Zmarł w 1106 roku. Jego grób został zniszczony w czasie, gdy Saksonia przeszła na protestantyzm.

Kult

Relikwie Benona zostały przeniesione do Monachium, gdzie znajdują się do dzisiejszego dnia.

Benon z Miśni został kanonizowany 13 maja 1523[2] przez papieża Hadriana VI[3]. Fakt ten skłonił Martina Lutra do napisania pamfletu przeciw kultowi świętych.

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w Kościele katolickim 16 czerwca[4].

Święty Benon jest patronem Miśni, Monachium i Bawarii. W Polsce również otoczony jest kultem, szczególnie w archidiecezji poznańskiej. Jest patronem m.in. Kościoła Rektoralnego w Warszawie.
Jest orędownikiem chorych, rybaków i zwierząt domowych.

W ikonografii przedstawiany jest w szatach biskupich. Jego atrybutami są ryba i klucz.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Codex diplomaticus Lusatiae superioris, Bd.1
  2. ↑ Benno von Meißen (niem.). Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2013-10-18].
  3. ↑ poczet papieży
  4. ↑ Antonio Borrelli: San Bennone (Benno) di Meissen. [dostęp 2009-07-07].

Bibliografia

Biskupi Miśni i Drezna
Biskupi Miśni (968-1581)
  • Burchard (968–969/970)
  • Volkold (970/972–992)
  • Ägidius (992–1015)
  • Agilward (1016–1023)
  • Hubert (1023–1024)
  • Dietrich I (1024–1046)
  • Ido (1040–1046)
  • Meinward (1046–1051)
  • Bruno I (1046/1051–1064/1065)
  • Reiner (1051–1065/1066)
  • Krafto (1066)
  • Św. Benon (1066–1106)
  • Hartwig (1108–1118/1119)
  • Grambert (1118/1119–1125)
  • Gotthold (1125–1140)
  • Reinward (1140–1146)
  • Berthold (1146–1149/1150)
  • Albrecht I (1149/1150–1152)
  • Bruno I (1152–1154)
  • Gerung (1154–1170)
  • Martin (1170–1190)
  • Dietrich II von Kittlitz (1191–1208)
  • Bruno II (1209–1228)
  • Heinrich (1228–1240)
  • Konrad I von Wallhausen (1240–1258)
  • Albrecht II z Mutzschen (1258–1266)
  • Witticho (1266–1293)
  • Bernhard z Kamieńca (1293–1296)
  • Albrecht III (1296/1297–1312)
  • Witticho (1312–1341/1342)
  • Wilhelm (1312–1314)
  • Jan I z Nowego Isenburgu (1341/1342–1370)
  • Dietrich z Schönberg (1370)
  • Konrad II von Kirchberg-Wallhausen (1370/1371–1375)
  • Dietrich III (1370–1373)
  • Jan II z Jenštejna (1375/1376–1379)
  • Mikołaj I Ziegenbock (1379–1392)
  • Jan III Kietlicz (1393–1398)
  • Thimo z Colditz (1399–1410)
  • Rudolf von Planitz (1411–1427)
  • Jan IV Hoffmann (1427–1451)
  • Kasper z Schönberg (1451–1463)
  • Dietrich IV z Schönberg (1463–1476)
  • Jan V z Weißenbach (1476–1487)
  • Jan VI von Saalhausen (1487–1518)
  • Jan VII von Schleinitz (1518–1537)
  • Jan VIII von Maltitz (1537/1538–1549)
  • Mikołaj II z Kamieńca (1550–1555)
  • Jan IX von Haugwitz (1555–1559/1581)
Administratorzy Apostolscy Miśni (1567–1921)
  • Jan Leisentrit (1560/67-1586)
  • Gregor Leisentrit (1587–1594)
  • Krzysztof von Blöbel (1594–1609)
  • August Wiederin von Ottersbach (1609–1620)
  • Grzegorz Kathmann von Maurugk (1620–1644)
  • Jan Hasius von Lichtenfeld (1644–1650)
  • Martin Saudrius von Sternfeld (1650–1655)
  • Bernhard z Schrattenbach (1655–1660)
  • Christophorus Jan Reinheld z Reichenau (1660–1665)
  • Peter Franz Longinus von Kieferberg (1665–1675)
  • Martin Ferdinand Brückner von Brückenstein (1676–1700)
  • Matthäus Johann Josef Vitzki (1700–1713)
  • Martin Bernhard Just z Friedenfels (1714–1721)
  • Johann Josef Ignaz Freyschlag von Schmidenthal (1721–1743)
  • Jakob Johann Joseph Wosky von Bärenstamm (1743–1771)
  • Carl Lorenz Cardona (1772–1773)
  • Martin Nugk von Lichtenhoff (1774–1780)
  • Johann Joseph Schüller von Ehrenthal (1780–1794)
  • Wenzel Kobalz (1795–1796)
  • Franz Georg Lock (1796–1831)
  • Ignaz Bernhard Mauermann (1831–1841)
  • Matthäus Kutschank (1841–1844)
  • Joseph Dittrich (1845–1853)
  • Ludwig Forwerk (1854–1875)
  • Franz Bernert (1875–1890)
  • Ludwig Wahl (1890–1905)
  • Georg Wuschnanski (1900–1905)
  • Georg Wuschnanski (1905)
  • Aloys Schaefer (1906–1914)
  • Franz Löbmann (1914–1920)
  • Jakob Skala (1920–1921)
Biskupi Miśni (1921–1979)
  • Christian Schreiber (1921–1930)
  • Dr. Conrad Gröber (1931–1932)
  • Petrus Legge (1932–1951)
  • Heinrich Wienken (1951–1957)
  • Otto Spülbeck (1958–1970)
Biskupi Miśni i Drezna (od 1980)

Media użyte na tej stronie