Benzoesan potasu

Benzoesan potasu

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) benzoesan potasu Inne nazwy i oznaczenia sól potasowa kwasu benzoesowego E212
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C7H5KO2
Inne wzory	C6H5COOK
Masa molowa	160,21 g/mol
Wygląd	biały proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	582-25-2
PubChem	23661960
SMILES C1=CC=C(C=C1)C(=O)[O-].[K+]
InChI InChI=1S/C7H6O2.K/c8-7(9)6-4-2-1-3-5-6;/h1-5H,(H,8,9);/q;+1/p-1 InChIKey XAEFZNCEHLXOMS-UHFFFAOYSA-M
Właściwości Temperatura topnienia >300 °C[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według europejskich kryteriów (na podstawie podanej karty charakterystyki).
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Benzoesan potasu (E212) – organiczny związek chemiczny, sól potasowa kwasu benzoesowego^[2], hamuje rozwój pleśni, drożdży i niektórych bakterii. Najlepiej działa w niskim pH.

Zastosowanie

Benzoesan potasu jest używany jako konserwant do dżemów, produktów do smarowania pieczywa, produktów z chili oraz lukrowanych wiśni. Poza przemysłem spożywczym stosuje się go jako dodatek do niektórych kosmetyków^[2].

Jest dopuszczony do użytku w Kanadzie, Unii Europejskiej i Stanach Zjednoczonych^[3].

Zagrożenia

U niektórych osób benzoesan potasu może wywoływać reakcje alergiczne, a także astmę, pokrzywkę oraz egzemę (wypryski). Związek ten działa drażniąco na błonę śluzową żołądka. Nie powinny go spożywać osoby uczulone na aspirynę^[2].

Przypisy