Berło Ottokara

Tom 8. serii Przygody Tintina
Berło Ottokara
Le sceptre d'Ottokar
ScenariuszHergé
RysunkiHergé
Kraj wydaniaBelgia
Językfrancuski
Data pierwszego wydania1939
WydawcaCasterman
Data pierwszego wydania polskiego2009
Pierwszy wydawca polskiEgmont Polska
TłumaczenieMarek Puszczewicz

Berło Ottokara – ósmy tom przygód Tintina i jego psa, Milusia.

Treść

Tintin znajduje na ławce w parku teczkę. Postanawia odnieść ją właścicielowi, którym jest profesor Nestor Alembik – sygilograf. Profesor proponuje reporterowi zostanie jego sekretarzem podczas wyprawy do Syldawii, gdzie profesor ma zrobić zdjęcia pieczęciom królów syldawskich. Tintin zgadza się na bycie sekretarzem profesora i wyrusza z nim do Syldawii.

Po wejściu do samolotu, Tintin zauważa, że profesor przestał palić. W trakcie lotu okazuje się, że nie potrzebuje też okularów. W trakcie międzylądowania reporter przypadkiem wpada na profesora i łapie jego brodę (podejrzewa, że jest ona fałszywa, co okazuje się nieprawdą). W trakcie lotu do Klowa, pilot opuszcza klapę pod siedzeniem Tintina i ten spada na wóz z sianem. Wieśniacy doprowadzają go do żandarmerii, a następnie reporter wyrusza do Klowa samochodem, w którym podróżuje mediolański słowik – Bianka Castafiore.

Po dotarciu do Klowa, Tintin próbuje dotrzeć na dwór króla Syldawii, Muskara XII, ale jego adiutant, pułkownik Borys, uniemożliwia mu to i nazywa go anarchistą, który chce zagrozić władcy. Następnego dnia, Tintin wpada pod samochód królewski, ale udaje mu się porozmawiać z królem i podzielić się z nim podejrzeniami co do profesora Alembika. Tintin wkracza do sali, w której znajduje się berło Ottokara, ale nie znajduje go. Przechodząc koło sklepu z zabawkami odkrywa jak berło zostało ukradzione.

Tintin i Miluś płyną do lasu po przeciwnej stronie fosy i znajdują berło, choć muszą o nie walczyć z bandytami. Tintin goni jednego z nich aż do granicy skraińskiej, gdzie udaje mu się je w końcu odzyskać. Następnie wsiada do skraińskiego samolotu i wyrusza do Klowa. Niestety zostaje zestrzelony i idzie do Klowa na piechotę. W trakcie marszu gubi berło, ale odnajduje je Miluś, który oddaje je Muskarowi XII.

W dzień świętego Wladimira (narodowe święto syldawskie) król zostaje kawalerem Zakonu Rycerskiego Złotego Pelikana – pierwszym cudzoziemcem, który dostąpił tego zaszczytu. Wyjaśnia się także sprawa berła – politycy, którzy działali w partii Stalowa Gwardia, byli rewolucjonistami, którzy tworzyli stowarzyszenie ZZRK (Zyldav Zentral Revolutzionar Komitzat) i chcieli, aby Syldawia została przyłączona do Skrainy. Profesor Alembik został przez nich pobity i związany, a w jego miejsce podstawiono jego brata bliźniaka, Alfreda.

Tintin wraca do swojego kraju hydroplanem. Towarzyszą mu Tajniak i Jawniak, którzy pod koniec podróży wysiadają z hydroplanu i wpadają do wody.

Linki zewnętrzne

  • King Ottokar's Sceptre (ang. • fr. • hiszp. • niderl. • chiń. • jap.). Tintin.com. [dostęp 2019-07-21].