Berżniki (gmina)

Berżniki
gmina wiejska
1919–1954 i 1973–76[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1919–39: białostockie
1945–54 i 1973–75: białostockie
1975–76: suwalskie

Powiat

1919–24: sejneński
1925–54: suwalski
1973–75: sejneński

Siedziba

Berżniki

Populacja (1974)
• liczba ludności


2529[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

26

brak współrzędnych
Portal Polska

Berżniki (do 1954 Berźniki) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku oraz w latach 19731976[3] w woj. białostockim/woj. suwalskim (obecnie w woj. podlaskim). Siedzibą gminy były Berżniki[4].

Za Królestwa Polskiego gmina należała do powiatu sejneńskiego w guberni suwalskiej[5][6].

Na początku okresu międzywojennego gmina Berżniki należała do powiatu sejneńskiego w woj. białostockim. Wraz ze zniesieniem powiatu sejneńskiego z dniem 1 stycznia 1925 roku gminę przyłączono do powiatu suwalskiego w tymże województwie[7]. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. W dniu 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 26 gromad: Berżniki, Berżniki kol., Berżałowce, Bosse, Degucie, Dubowo, Dworczysko, Grudziewszczyzna, Hołny Wolmera, Krejwińce, Kukle, Markiszki, Ogrodniki, Olszanka, Poćkuny, Podlaski, Posejnele, Posejny, Półkoty, Rachelany, Sztabinki, Świeckie, Wigrańce, Zaleskie, Zaruby, Żegary[8]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[9].

Gminę Berżniki reaktywowano 1 stycznia 1973 roku[10] w woj. białostockim, w (przywróconym w 1956 roku[11]) powiecie sejneńskim. 1 czerwca 1975 gmina znalazła się w nowo utworzonym woj. suwalskim[12]. 1 lipca 1976 roku gmina została zniesiona, a jej tereny przyłączone do gmin Giby i Sejny[13].

Przypisy

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Liczba ludności z publikacji „Rocznik Demograficzny Polski”, GUS 1975–1995
  3. Do 28 września 1954 roku oraz od 1 stycznia 1973 do 30 czerwca 1976
  4. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  5. Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
  6. Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
  7. Dz.U. z 1924 r. nr 117, poz. 1052
  8. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1 VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  9. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  10. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  11. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 290
  12. Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
  13. Dz.U. z 1976 r. nr 23, poz. 142

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).