Berlin (1956)

Berlin
Klasa

trałowiec/stawiacz min

Projekt

15

Oznaczenie NATO

Krake

Historia
Stocznia

Peene-Werft, Wolgast

Wodowanie

30 stycznia 1956

 Volksmarine
Nazwa

3001 → „Berlin”

Wejście do służby

16 sierpnia 1957

Wycofanie ze służby

13 października 1979

Los okrętu

złomowany w 1995

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 553 tony
pełna: 741 ton

Długość

66,1 metra

Szerokość

8,4 metra

Zanurzenie

2,52 metra

Napęd
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 2400 KM, 2 śruby
Prędkość

16,5 węzła

Zasięg

2465 Mm przy prędkości 12 węzłów

Sensory
radar KSIB, sonar Tamir-11
Uzbrojenie
1 działo kal. 85 mm 90-K
10 działek kal. 25 mm 2M-3M (5 x II)
2 zrzutnie bg, 30 min
Wyposażenie
trał kontaktowy MKT-1
trał magnetyczny TEM-2
trał akustyczny AT-2
Załoga

38

Berlinwschodnioniemiecki trałowiec i stawiacz min z lat 50. XX wieku, jedna z dziesięciu zbudowanych jednostek projektu 15. Okręt został zwodowany 30 stycznia 1956 roku w stoczni Peene-Werft w Wolgast, a do służby w marynarce wojennej NRD został wcielony 16 sierpnia 1957 roku. Jednostka została skreślona z listy floty 13 października 1979 roku.

Projekt i budowa

Konstrukcja trałowców bazowych projektu 15[a] (typu Krake[b]) była rozwinięciem poprzedników – trałowców typu Habicht[1][2]. Jednostki oprócz wykonywania zadań trałowych mogły spełniać funkcję stawiaczy min[3][4]. Prace nad konstrukcją okrętów rozpoczęto w 1955 roku[1][2].

Okręt zbudowany został w stoczni Peene-Werft w Wolgast (numer stoczniowy 27)[2][5]. Ceremonia wodowania odbyła się 30 stycznia 1956 roku[5].

Dane taktyczno-techniczne

Okręt był trałowcem (stawiaczem min) o długości całkowitej 66,1 metra, szerokości 8,4 metra i zanurzeniu 2,52 metra[2][6]. Wykonany ze stali kadłub jednostki podzielony był na 12 przedziałów wodoszczelnych[7]. Wyporność standardowa wynosiła 553 tony, zaś pełna 741 ton[1][6][c].

Trałowiec napędzany był przez dwa silniki wysokoprężne 6KVD43A o łącznej mocy 2400 KM, poruszające dwiema śrubami, co pozwalało osiągnąć maksymalną prędkość wynoszącą 16,5 węzła[1][6][d]. Zasięg wynosił 2465 Mm przy prędkości 12 węzłów[6][2]. Energię elektryczną o napięciu 380 V zapewniał agregat prądotwórczy z silnikiem wysokoprężnym 8KND21[7].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki stanowiło pojedyncze działo kalibru 85 mm L/52 90-K oraz pięć podwójnych zestawów działek automatycznych 2M-3M kal. 25 mm[1][2]. Broń ZOP stanowiły dwa miotacze bomb głębinowych[1][6][e]. Okręt zabierał też na pokład 30 min[1][2].

Wyposażenie trałowe stanowiły: trał kontaktowy MKT-1, elektromagnetyczny TEM-2 i akustyczny AT-2[2][6]. Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało m.in. radar KSIB i sonar Tamir-11[2][6].

Załoga okrętu składała się z 38 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2][f].

Służba

Okręt został wcielony do służby w Volksmarine 16 sierpnia 1957 roku[1][2]. Początkowo jednostkę identyfikował jedynie numer 3001, a nazwę „Berlin” otrzymała w styczniu 1960 roku[1][2]. Trałowiec nosił numer burtowy 227, a następnie 245[1][2]. W latach 1963–1965 z okrętu zdemontowano radar KSIB, instalując w zamian stacje radiolokacyjne KSA-5 i Zarnica[2][8].

Od początku lat 70. „Berlin” pełnił funkcję okrętu szkolnego[1][7]. Ostatnie opuszczenie bandery na okręcie odbyło się 13 października 1979 roku[1][6]. Jednostka została złomowana w 1995 roku[5].

Uwagi

  1. Tak podaje Miramar ↓. Natomiast Pietlewannyj 2009 ↓, s. 83 podaje, że projekt nosił numer 35.
  2. Należy zaznaczyć, że wszystkie stosowane powszechnie nazwy typów okrętów NRD nie są oryginalne, lecz stanowią nazwy kodowe NATO, zaadaptowane przez RFN.
  3. Identycznie podaje Gogin 2022 ↓. Natomiast Blackman 1960 ↓, s. 188 i Moore 1973 ↓, s. 143 podają wyporność standardową wynoszącą 650 ton.
  4. Identycznie podaje Gogin 2022 ↓. Natomiast Blackman 1960 ↓, s. 188 i Moore 1973 ↓, s. 143 podają, że łączna moc silników wynosiła 3400 KM, co pozwalało osiągnąć prędkość 18 węzłów.
  5. Identycznie podaje Gogin 2022 ↓. Natomiast Blackman 1960 ↓, s. 188 i Moore 1973 ↓, s. 143 podają, że na okręcie zamontowano cztery miotacze bomb głębinowych.
  6. Pietlewannyj 2009 ↓, s. 83 podaje, że załoga jednostki liczyła 24 osoby, natomiast Blackman 1960 ↓, s. 188 i Moore 1973 ↓, s. 143 podają, że mieściła się w przedziale od 80 do 96 osób.

Przypisy

Bibliografia

  • BERLIN (6131437). miramarshipindex.nz. [dostęp 2022-07-23]. (ang.).
  • Conway’s All the World’s Fighting Ships 1947–1995. Robert Gardiner, Stephen Chumbley (red.). Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
  • Ivan Gogin: 3001 ocean minesweepers (1957-1958). Navypedia. [dostęp 2022-07-23]. (ang.).
  • Jane’s Fighting Ships 1960-61. Raymond Blackman (red.). London: Sampson Low, Marston & Co., 1960. (ang.).
  • Jane’s Fighting Ships 1973-74. John E. Moore (red.). New York: McGraw - Hill, 1973. ISBN 0-07-032020-9. (ang.).
  • M.B. Pietlewannyj: Korabli stran Warszawskogo dogowora. Sankt Petersburg: Galeja Print, 2009. ISBN 978-5-8172-0127-7. (ros.).

Media użyte na tej stronie

Flag of warships of VM (East Germany).svg
flag of warships of VM of the German Democratic Republic