Bernard Łosiński

Bernard Łosiński

Sługa Boży
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1865 Wiele
Data i miejsce śmierci	22 kwietnia 1940 Sachsenhausen
Dziekan dekanatu mirachowskiego; dziekan dekanatu kartuskiego
Okres sprawowania	1923–1926; 1926
Kanonik honorowy Kapituły Katedralnej Pelplińskiej
Okres sprawowania	1927
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Diecezja pelplińska
Prezbiterat	15 marca 1891

Bernard Łosiński

Data i miejsce urodzenia	20 maja 1865 Wiele
Data i miejsce śmierci	22 kwietnia 1940 Sachsenhausen
Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres	od 1919 do 1922
Przynależność polityczna	Narodowe Zjednoczenie Ludowe
Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 1930 do 1935
Przynależność polityczna	Stronnictwo Narodowe
Odznaczenia

Bernard Antoni Łosiński (ur. 20 maja 1865 w Wielu, zm. 20 kwietnia 1940 w Sachsenhausen) – Sługa Boży Kościoła katolickiego, polski duchowny katolicki, działacz polityczny, poseł na Sejm Ustawodawczy i III kadencji w II RP z ramienia Narodowego Zjednoczenia Ludowego oraz Stronnictwa Narodowego^[1].

Życiorys

Teologię studiował w Münster i w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1891, a następnie do 1897 pełnił funkcję wikariusza katedralnego i prokuratora seminarium duchownego. W latach 1897–1939 był proboszczem w Sierakowicach, poza tym od 1926 kanonikiem chełmińskim.

Należał do wielu organizacji między innymi: Towarzystwa Pomocy Naukowej w Chełmnie, Towarzystwa Naukowego w Toruniu, czy Towarzystwa Przyjaciół Kaszub. Wspierał działalność Towarzystw Ludowych i Towarzystw Czytelni Ludowych.

W 1903 został wybrany na posła do sejmu pruskiego z okręgu wejherowski-pucko-kartuskiego. Był sekretarzem Koła Polskiego w sejmie pruskim. Jako jeden z nielicznych działaczy polskich z Pomorza przed 1914 został członkiem Towarzystwa Demokratyczno-Narodowego, a w 1918 wszedł w skład tajnej Ligi Narodowej. W 1920 w wyborach uzupełniających został wybrany z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego-Pomorze posłem na Sejm Ustawodawczy. Podczas kadencji był członkiem klubu Narodowego Zjednoczenia Ludowego. Następnie członek Związku Ludowo-Narodowego^[1]. Ponownie na posła (III kadencji) został wybrany w 1930 z listy Stronnictwa Narodowego.

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[2].

Należał do najbardziej aktywnych na Pomorzu działaczy endeckich oraz przeciwników sanacji. Równocześnie był społecznikiem i gorącym patriotą. Przez całe swoje życie walczył o polski charakter Pomorza, przeciwstawiając się germanizacji Kaszub.

Aresztowanie i śmierć

7 kwietnia 1940 został aresztowany przez gestapo i przewieziony do kartuskiego więzienia. Tu przebywał dwa dni i rano 9 kwietnia 1940 został dołączony do transportu więźniów ze Stutthofu i wraz z nim przewieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen w Niemczech. Po przybyciu na miejsce (10 kwietnia 1940) umieszczono go w bloku 18, skrzydło B. Wcześniej torturowany, 20 kwietnia 1940 został bestialsko zamordowany^[3].

Jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej.

Rodzina

Był synem Wojciecha – rolnika i Matyldy z Kiedrowskich^[1].

Zobacz też

• 108 błogosławionych męczenników
• Słudzy Boży II procesu beatyfikacyjnego drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej

Przypisy

Bibliografia

• Sługa Boży Ksiądz Bernard Łosiński (pol.). Parafia Lipusz, 2013-01-11. [dostęp 2020-10-12].