Bernard II (książę Saksonii-Meiningen)
książę Saksonii-Meiningen | |
Okres | od 24 grudnia 1803 |
---|---|
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | Ludwika Eleonora Hohenlohe-Langenburg |
Żona | |
Dzieci | Jerzy II, |
Odznaczenia | |
Bernard II (ur. 17 grudnia 1800 w Meiningen, zm. 3 grudnia 1882 tamże) – książę Saksonii-Meiningen.
Życiorys
Był jedynym synem księcia Saksonii-Meiningen Jerzego I i Ludwiki Eleonory Hohenlohe-Langenburg. Jego siostra Adelajda (1792–1849) została królową Wielkiej Brytanii, a siostra Ida (1794–1852) księżną Saksonii-Weimaru-Eisenach. Obie przeżył o blisko 30 lat. Na tron wstąpił po śmierci ojca 24 grudnia 1803. Do 1821 realną władzę regencyjną sprawowała jego matka.
11 lutego 1825 roku zmarł Fryderyk IV (1774–1825), ostatni przedstawiciel linii Saksonii-Gothy-Altenburga. Dokonano nowego podziału ziem. Dotychczasowy władca księstwa Saksonii-Hildburghausen książę Fryderyk został władcą księstwa Saksonii-Altenburga. Natomiast władzę nad Hildburghausen przejął Bernard II. W wyniku nowego podziału obszar państwa Bernarda II zwiększył się dwukrotnie. Dwukrotnie zwiększyła się też liczba mieszkańców. 23 sierpnia 1829 dał książę swoim poddanym nową konstytucję.
Wraz z wyjazdem siostry Adelajdy do Anglii i nowym kontaktom nastąpiło ożywienie życia gospodarczego w księstwie. W 1830 roku książę Bernard został odznaczony Orderem Podwiązki. Poprawa sytuacji gospodarczej sprzyjała rozwojowi miast, przyczyniła się do ustanowienia dworskiego teatru (Das Meininger Theater) oraz pozwoliła na budowę zamku Landsberg.
Współfundator Orderu Ernestyńskiego w 1833[1].
Małżeństwo i rodzina
23 marca 1825 w Kassel poślubił Marię Fryderykę z Hesji-Kassel. Para miała dwoje dzieci:
- Jerzego II (1826–1914), księcia Saksonii-Meiningen-Hildburghausen
- ∞ 1. 1850 księżniczka Charlotta Hohenzollern (1831–1855),
- ∞ 2. 1858 księżniczka Feodora zu Hohenlohe-Langenburg (1839–1872),
- ∞ 3. 1873 Ellen Franz (1839–1923).
- ∞ 2. 1858 księżniczka Feodora zu Hohenlohe-Langenburg (1839–1872),
- Augustę (1843–1919)
- ∞ 1862 książę Maurycy z Saksonii-Altenburg (1829–1907).
W 1826 po śmierci ostatniego księcia Saksonii-Gothy-Altenburga odzyskał rodowe terytoria i używał odtąd tytułu książę Saksonii-Meiningen-Hildburghausen. 20 września 1866 abdykował na rzecz syna Jerzego.
Przypisy
- ↑ Robert Werlich: Orders and Decorations of all Nations. Waszyngton: 1963, s. 138
Bibliografia
- genroy.free.fr (fr.)
- Monarchies of Europe. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-30)]. (ang.).
- meiningermuseen.de. meiningermuseen.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-04-06)]. (niem.) (kopia z Internet Archive)
Media użyte na tej stronie
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY-SA 2.5
Ribbon of the Order of the Garter
Baretka: Książęcy Saski Ernestyński Order Domowy. Księstwa Saskie:
- Saksonia-Altenburg (Sachsen-Altenburg)
- Saksonia-Koburg-Gotha (Sachsen-Coburg-Gotha)
- Saksonia-Meiningen-Hildburghausen (Sachsen-Meiningen-Hildburghausen)
Herzog Bernhard II. von Sachsen-Meiningen als Ritter des Hosenbandordens, Gemälde von Samuel Diez, 1830, Gemäldegalerie Staatliche Museen Meiningen