Bernard I (książę Saksonii-Meiningen)
| ||
książę Saksonii-Gothy-Altenburga (z braćmi) | ||
Okres | od 1674 do 1680 | |
Poprzednik | Ernest I Pobożny | |
Następca | podział między braci | |
książę Saksonii-Meiningen | ||
Okres | od 1680 do 1706 | |
Poprzednik | wydzielone z księstwa Saksonii-Gothy-Altenburga | |
Następca | Ernest Ludwik I | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Wettynowie | |
Data i miejsce urodzenia | 10 września 1649 Gotha | |
Data i miejsce śmierci | 27 kwietnia 1706 Meiningen | |
Ojciec | Ernest I Pobożny | |
Matka | Elżbieta Zofia z Saksonii-Altenburga | |
Żona | Maria Jadwiga z Hesji-Darmstadt od do 1680 | |
Dzieci | Ernest Ludwik I, Bernard, Jan Ernest, Maria Elżbieta, Jan Jerzy, Fryderyk Wilhelm, Jerzy Ernest | |
Żona | Elżbieta Eleonora Zofia z Brunszwiku-Wolfenbüttel od 1681 | |
Dzieci | Elżbieta Ernestyna Antonia, Eleonora Fryderyka, Antoni August, Wilhelmina Luiza, Antoni Ulryk |
Bernard I (ur. 10 września 1649 w Govie, zm. 27 kwietnia 1706 w Meiningen) – książę Saksonii w księstwie Saksonii-Gothy-Altenburga od 1674 do 1680 (wraz z braćmi), po podziale od 1680 samodzielny książę Saksonii-Meiningen.
Życiorys
Bernard był jednym z licznych synów księcia Saksonii-Gotha-Altenburg Ernesta I Pobożnego z rodu Wettinów i Elżbiety Zofii, córki księcia Saksonii-Altenburg Jana Filipa[1]. W wyniku podziału księstwa między siebie i sześciu braci otrzymał w 1680 jego niewielką część z Meiningen. Uczestniczył w wojnach prowadzonych przez cesarza Leopolda I Habsburga. Dzięki bezpotomnej śmierci trzech braci udało mu się powiększyć grancie swego księstwa o fragmenty ich dziedzin. W swym testamencie zakazał dalszego dzielenia księstwa[2].
Rodzina
Bernard był dwukrotnie żonaty. Pierwszą jego żoną była Maria Jadwiga (1647–1680), córka landgrafa Hesji-Darmstadt Jerzego II. Z tego związku pochodziło siedmioro dzieci:
- Ernest Ludwik I (1672–1724), następca ojca jako książę Saksonii-Meiningen,
- Bernard (1673–1694),
- Jan Ernest (1674–1675),
- Maria Elżbieta (1676–1676),
- Jan Jerzy (1677–1678),
- Fryderyk Wilhelm (1679–1746), książę Saksonii-Meiningen od 1743,
- Jerzy Ernest (1680–1699)[1].
Po śmierci pierwszej żony Bernard poślubił w 1681 Elżbietę Eleonorę Zofię (1658–1729), córkę księcia Brunszwiku-Wolfenbüttel Antoniego Ulryka i wdowę po Janie Jerzym z Meklemburgii-Schwerin. Para miała pięcioro dzieci:
- Elżbieta Ernestyna Antonia (1681–1766), ksieni w Gandersheimie[2],
- Eleonora Fryderyka (1683–1739),
- Antoni August (1684–1684),
- Wilhelmina Luiza (1686–1753), żona Karola, księcia Wirtembergii-Juliusburga,
- Antoni Ulryk (1687–1763), książę Saksonii-Meiningen od 1746[1].
Przypisy
- ↑ a b c Bernhard I. (III) Herzog v.Sachsen-Meiningen. W: WW-Person [on-line]. [dostęp 2017-11-29].
- ↑ a b Alfred Erck: Georg II. - der bedeutendste Vertreter des herzoglichen Hauses Sachsen-Meiningen. W: Herzog Georg II. von Sachsen-Meiningen (1826–1914): Kultur als Behauptungsstrategie?. Maren Goltz, Werner Greiling, Johannes Mötsch (hg.). Köln - Weimar - Wien: Böhlau Verlag, 2015, s. 16–18, seria: Veröffentlichungen der Historischen Komission für Thüringen. 46. ISBN 978-3-412-50151-8.
Media użyte na tej stronie
Autor: Sir Iain, Licencja: CC BY-SA 3.0
locatiekaart van het hertogdom Saksen-Meiningen
Herzog Bernhard I. von Sachsen-Meiningen (1649-1706)