Bernard Janik
Bernard Janik (ur. 23 czerwca 1904 w Berlinie, zm. 10 lipca 1977 w Gdańsku) – polski pedagog, filolog i germanista.
Życiorys
Przed II wojną światową
W latach 1927-1931 został wydelegowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do Holandii – został organizatorem szkolnictwa polskiego wśród emigrantów w zagłębiu węglowym w Limburgii. W 1932 ukończył pedagogikę i germanistykę na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1932-1933 nauczał w Gimnazjum Polskim w Gdańsku. Od 1932 był członkiem zarządu Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki. Od 1936 do 1937 obejmował stanowisko wicedyrektora Biura Gdańskiej Macierzy Szkolnej. Podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie Generalnego Gubernatorstwa.
Po wojnie
W latach 1945-1948 był dyrektorem I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku[1]. W latach 1945-1950 był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki, a latach 1956-1960 był jego sekretarzem generalnym. W latach 1956-1974 prowadził lektoraty w Wyższej Szkole Handlu Morskiego[2].
Bernard Janik opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego, wykazał zależność polskiej terminologii polskiej od języka niderlandzkiego. Był inicjatorem i współautorem monografii Gimnazjum Polskiego Macierzy Szkolnej.
Został pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon IX, kwatera profesorów, rząd 2, grób 24/25)[3].
Przypisy
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2016-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-14)].
- ↑ Wydział Ekonomiczny Uniwersytetu Gdańskiego, ekonom.ug.edu.pl [dostęp 2017-11-17] (pol.).
- ↑ Bernard Janik. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-01-15].
Bibliografia
- Encyklopedia Gdańska. Gdańsk: Fundacja Gdańska, 2012. ISBN 978-83-929932-5-4.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób nauczyciela Bernarda Janika (1904-1977) na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku