Bernard Tomic
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 21 października 1992 |
Wzrost | 196 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 2008 |
Zakończenie kariery | aktywny |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 4 |
Najwyżej w rankingu | 17 (11 stycznia 2016) |
Australian Open | 4R (2012, 2015, 2016) |
Roland Garros | 2R (2012, 2015, 2016) |
Wimbledon | QF (2011) |
US Open | 3R (2015) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 114 (24 lipca 2017) |
Australian Open | 1R (2010) |
Roland Garros | 1R (2012, 2016, 2017) |
Wimbledon | 1R (2013) |
US Open | 2R (2012, 2013) |
Strona internetowa |
Bernard Tomic, Bernard Tomić[1] (ur. 21 października 1992 w Stuttgarcie) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012).
Także jego młodsza siostra Sara jest tenisistką.
Kariera tenisowa
Występując jako junior, Tomic wygrał dwa turnieje wielkoszlemowe. Pierwszy tytuł wywalczył podczas Australian Open w 2008 roku, kiedy to pokonał w finale wynikiem 4:6, 7:6(5), 6:0 Yang Tsung-hua, stając się tym samym najmłodszym zwycięzcą juniorskich rozgrywek wielkoszlemowych w erze open. Drugie zwycięstwo odniósł na kortach USTA Billie Jean King National Tennis Center podczas US Open w 2009 roku, gdy wygrał w finale 6:1, 6:3 z Chasem Buchananem. W rankingu juniorów najwyżej sklasyfikowany był na pozycji wicelidera pod koniec maja 2008 roku.
Australijczyk status profesjonalisty uzyskał w roku 2008. W turniejach rangi ATP Challenger Tour wygrał dwukrotnie, najpierw w Melbourne (sezon 2009), a potem w Burnie (2010).
W marcu roku 2010 Tomic zadebiutował w reprezentacji Australii w Pucharze Davisa w rozgrywkach przeciwko Tajwanowi. Tomic pokonał w swoich dwóch meczach odpowiednio Yang Tsung-hua oraz Lee Hsin-han, a Australijczycy wygrali rywalizację 5:0. Do marca 2015 roku rozegrał w zawodach 16 singlowych spotkań, z których w 14 zwyciężył.
Sezon 2011 był przełomem w jego karierze – awansował z 208. miejsca na 42. w rankingu ATP i zaliczył występy we wszystkich czterech turniejach wielkoszlemowych. Na Wimbledonie awansował do ćwierćfinału, startując z eliminacji. W turnieju głównym wyeliminował m.in. Robina Söderlinga. Spotkanie o półfinał przegrał z Novakiem Đokoviciem.
W sezonie 2012 wygrał w styczniu pokazowy turniej AAMI Kooyong Classic rozgrywany jako bezpośrednio poprzedzający Australian Open. W finale pokonał Mardy’ego Fisha, 6:4, 3:6, 7:5[2]. Następnie w Australian Open osiągnął czwartą rundę, ulegając Rogerowi Federerowi 4:6, 2:6, 2:6. Latem zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie, z których został wyeliminowany w pierwszej rundzie gry pojedynczej przez Keiego Nishikoriego.
Na początku stycznia 2013 Tomic wygrał swój pierwszy turniej rangi ATP World Tour, a dokonał tego w Sydney. Finałowy pojedynek wygrał 6:3, 6:7(2), 6:3 z Kevinem Andersonem.
Rok później ponownie osiągnął finał w Sydney, tym razem ulegając w nim Juanowi Martínowi del Potro. W lipcu zdobył kolejny tytuł singlowy, podczas rywalizacji w Bogocie. W finale był lepszy od Ivo Karlovicia.
Pod koniec lipca 2015 roku obronił tytuł wywalczony przed rokiem w Bogocie, zwyciężając w spotkaniu finałowym z Adrianem Mannarino 6:1, 3:6, 6:2.
W sezonie 2016 Tomic został finalistą turnieju w Acapulco, ulegając Dominicowi Thiemowi. W październiku został finalistą gry podwójnej w Pekinie, grając razem z Jackiem Sockiem.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP był na 17. miejscu (11 stycznia 2016).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
Wielki Szlem |
ATP World Tour Finals |
ATP World Tour Masters 1000 |
Igrzyska olimpijskie |
ATP World Tour 500 |
ATP World Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 12 stycznia 2013 | Sydney | Twarda | Kevin Anderson | 6:3, 6:7(2), 6:3 |
Finalista | 1. | 11 stycznia 2014 | Sydney | Twarda | Juan Martín del Potro | 3:6, 1:6 |
Zwycięzca | 2. | 20 lipca 2014 | Bogota | Twarda | Ivo Karlović | 7:6(5), 3:6, 7:6(4) |
Zwycięzca | 3. | 26 lipca 2015 | Bogota | Twarda | Adrian Mannarino | 6:1, 3:6, 6:2 |
Finalista | 2. | 27 lutego 2016 | Acapulco | Twarda | Dominic Thiem | 6:7(6), 6:4, 3:6 |
Zwycięzca | 4. | 30 września 2018 | Chengdu | Twarda | Fabio Fognini | 6:1, 3:6, 7:6(7) |
Gra podwójna (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 9 października 2016 | Pekin | Twarda | Jack Sock | Pablo Carreño-Busta Rafael Nadal | 7:6(6), 2:6, 8–10 |
Przypisy
- ↑ Bernard Tomic Bio, Stats, and Results, Sports-Reference.com [dostęp 2013-10-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-14] (ang.).
- ↑ Polska Agencja Prasowa: Tomic wygrał Kooyong (pol.). W: Tenis [on-line]. eurosport.pl, 2012-01-14. [dostęp 2012-01-14].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii