Bernard de Tramelay

(c) Odejea, CC BY-SA 3.0

Bernard de Tramelay (zm. 16 sierpnia 1153 w Askalonie) – czwarty wielki mistrz zakonu templariuszy w l. 1152 - 1153

Pochodził z burgundzkiego rodu spod Dijon.

Już jako wielki mistrz templariuszy brał udział w oblężeniu twierdzy Askalon. Według kronikarza Wilhelma z Tyru śmierć jego była wynikiem pychy i chciwości. Nie czekając na resztę armii chrześcijańskiej a chcąc wyłącznie sobie przypisać zdobycie twierdzy i zagarnąć bogate łupy, nakazał nikogo nie wpuszczać przez uzyskany wyłom w murach miasta, a sam wdarł się tam na czele 40 swoich rycerzy. Tam też został odcięty od reszty armii i poległ wraz ze swoimi towarzyszami.

Wielcy mistrzowie zakonu templariuszy Hugues de Payns (1118–1136) Robert de Craon (1136–1147) Évrard des Barrès (1147–1151) Bernard de Tramelay (1151–1153) André de Montbard (1153–1156) Bertrand de Blanquefort (1156–1169) Philippe de Milly (1169–1171) Eudes de Saint-Amand (1171–1179) Arnaud de Toroge (1181–1184) Gérard de Ridefort (1185–1189) Robert de Sablé (1191–1193) Gilbert Hérail (1193–1200) Philippe du Plaissis (1201–1208) Guillaume de Chartres (1209–1218) Pierre de Montaigu (1218–1230) Armand de Périgord (1232–1244) Richard de Bures (1245–1247) Guillaume de Sonnac (1247–1250) Reynald de Vichiers (1250–1256) Thomas Béraud (1256–1273) Guillaume de Beaujeu (1273–1291) Thibaud Gaudin (1291–1292) Jacques de Molay (1292–1314)