Bernardo Tasso

Bernardo Tasso (ur. 11 listopada 1493 w Bergamo, zm. 5 września 1569 w Ostiglii) − dworzanin i poeta, uznany za jednego z największych w literaturze włoskiej późnego renesansu^[1]; jego dojrzała twórczość jest zaś wyrazem kryzysu tej epoki^[2].

Twórczość

Bernardo Tasso zasłynął początkowo jako liryk horacjański, pisarz sielanek i wierszy miłosnych, również autor obszernego romansu rycerskiego L'Amadigi, liczącego sto pieśni. Po śmierci żony w 1556, nawiązawszy kontakt z wybitnymi postaciami kontrreformacji, zwrócił się w stronę poezji religijnej wiernej ideałom soboru trydenckiego. Porównywano go wówczas do Michała Anioła czy Vittorii Colonny. Przyćmiony sławą swojego syna, Torquato'a, popadł on jednak dość szybko w zapomnienie.

W Polsce znana jest jego twórczość psalmiczna wiernie tłumaczona przez Sebastiana Grabowieckiego.

Wiersze religijne Tassa znane są polskiemu czytelnikowi dzięki dwudziestu wiernym przekładom Sebastiana Grabowieckiego włączonym do jego Setnika rymów duchownych.

Tłumaczenia S. Grabowieckiego	Oryginały B. Tassa
XXIV Władco najwyższy, czemu	Salmo I Perche sommo Motore
XXVII A długoż, Panie, ta moja błędliwa	Salmo II Sin a quando Signor, questa suiata anima
XXXI Twego ratunku, Boże	Salmo VII Il yuo aiuto, o Signore
XLIV Wiem, o przednie władnący	Salmo III Io so somo Motore
LI Twej łaski promień, Panie wysokości	Salmo IV De la tua gratia il raggio, alto Signore

↑ Bernardo Tasso, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-03] (ang.).
↑ Poezja wczesnego baroku. W: Czesław Hernas: Literatura baroku. Warszawa: PWN, 1999, s. 31266. ISBN 83-01-12895-X.