Bernardus Johannes Alfrink

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	17 lipca 1951
Konsekrator	Paolo Giobbe
Współkonsekratorzy	Josephus Hubertus Gulielmus Lemmens; Johannes Olav Smit
Konsekrowani biskupi
Pieter Antoon Nierman	11 maja 1956
Pieter Jan Antoon Moors	17 marca 1959
Theodorus Gerardus Antonius Hendriksen	7 marca 1961
Theodorus Henricus Johannes Zwartkruis	15 października 1966
Hubertus Ernst	17 grudnia 1967
Johann Bernard Wilhelm Maria Möller	28 czerwca 1969
Adrianus Simonis	20 marca 1971
Hendrik Joseph Alois Bomers	9 lipca 1978
Współkonsekrowani biskupi
Aloysius Ferdinandus Zichem	8 lutego 1970
Saminini Arulappa	13 lutego 1972
Charles Brand	13 lutego 1972
Annibale Bugnini	13 lutego 1972
Giuseppe Casoria	13 lutego 1972
Desiderio Elso Collino	13 lutego 1972
Patelisio Punou-Ki-Hihifo Finau	13 lutego 1972
Joannes Gijsen	13 lutego 1972
Edward Heston	13 lutego 1972
Antal Jakab	13 lutego 1972
Efraím Basílio Krevey OSBM	13 lutego 1972
Federico Limon SVD	13 lutego 1972
Paul Mayer OSB	13 lutego 1972
Edward O’Meara	13 lutego 1972
Cesare Pagani	13 lutego 1972
Edoardo Pecoraio	13 lutego 1972
Joseph Powathil	13 lutego 1972
Carlos José Ruiseco Vieira	13 lutego 1972
Dermot Ryan	13 lutego 1972
Hernando Lotero	13 lutego 1972
Johannes Bernardus Niënhaus	6 marca 1982
Johannes Antonius de Kok	6 marca 1982

Bernardus Johannes Alfrink
	Kardynał prezbiter
	Evangelizare divitias Christi
Kraj działania	Holandia
Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1900 ; Nijkerk
Data i miejsce śmierci	17 grudnia 1987 ; Nijmegen
Miejsce pochówku	Katedra św. Katarzyny w Utrechcie
	Arcybiskup Utrechtu
Okres sprawowania	1955-1975
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	15 sierpnia 1924
Nominacja biskupia	28 maja 1951
Sakra biskupia	17 lipca 1951
Kreacja kardynalska	28 marca 1960; Jan XXIII
Kościół tytularny	S. Gioacchino ai Prati di Castello
	Odznaczenia

Bernardus Johannes Alfrink (ur. 5 lipca 1900 w Nijkerk, zm. 17 grudnia 1987 w Nijmegen) – holenderski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup metropolita Utrechtu, prymas Holandii.

Życiorys

Urodził się w Nijkerk, gdzie w 1911 przyjął pierwszą komunię świętą. Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do seminarium duchownego w Rijsenburgu, a po jego ukończeniu do Papieskiego Instytutu Biblijnego w Rzymie oraz Szkoły Biblijnej w Jerozolimie. 15 sierpnia 1924 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk abpa. Hendrika van de Weteringa. Wykładał następnie w Utrechcie (do 1933), Seminarium Duchownym w Rijsenburgu (1933-1945) i Katolickim Uniwersytecie Nijmegen (1945-1951).

28 maja 1951 mianowany biskupem tytularnym Tiany i koadiutorem arcybiskupa Utrechtu. Przeniesiony 31 października 1955 na stolicę metropolitalną w Utrechcie, gdzie sprawował rządy do 6 grudnia 1975, będąc jednocześnie prymasem Holandii. Jeden z najaktywniejszych uczestników Soboru Watykańskiego II. Kreowany kardynałem 28 marca 1960 przez Jana XXIII i 31 marca 1960 otrzymał tytuł prezbitera San Gioacchino ai Prati di Castello. Uczestnik trzech konklawe, które wybrało Pawła VI, Jana Pawła I oraz Jana Pawła II.

Zmarł w Nieuwegein w wieku 87 lat i został pochowany na tamtejszym cmentarzu Św. Katarzyny.

Odznaczenia

Krzyż Wielki Orderu Lwa Niderlandzkiego
Krzyż Wielki Orderu Oranje-Nassau
Wielki Oficer Order Korony Dębowej
Baliw Krzyża Wielkiego Honoru i Dewocji Orderu Maltańskiego
Krzyż Wielki Orderu Grobu Świętego

Bibliografia

Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, Edipresse Warszawa 2005, ISBN 83-7298-643-6
Krótka biografia na Catholic-Hierarchy
Krótka biografia na Gcatholic

Biskupi utrechccy (695–1595)	Wilibrord (695–739) Bonifacy (739–754) Gregorius (754–775) Alberyk I (ok. 776–784) Theodard (ok. 784-ok. 790) Hamacar (ok. 790–806) Ricfried (806–815/816) Frederik I (815/816–835/837) Alberyk II (838–844) Ludger (ok. 848-ok. 854) Hunger (ok. 854–866) Adelbold I (867/879–898) Egilbert (899) Radboud (899–917) Balderik (918–975) Folcmar (976–990) Boudewijn I (990–995) Ansfried (995–1010 (?)) Adelbold II (1010–1026) Bernold (1027–1054) Willem I van Gelre (1054–1076) Koenraad (1076–1099) Burchard (1100–1112) Godebald (1114–1127) Andries van Cuijk (1128–1139) Hartbert van Bierum (1139–1150) Herman z Horn (1150–1156) Godfried van Rhenen (1156–1178) Boudewijn II (van Holland) (1178–1196) Arnold I (1196–1197) Dirk I (1196–1197) Dirk II van Are (1197–1212) Otto I z Geldrii (1212–1215) Otto II z Lippe (1216–1227) Wilbrand van Oldenburg (1227–1233) Otto III z Holandii (1233–1249) Gozewijn van Randerath (1249–1250) Henryk I van Viande (1249–1267) Jan I z Nassau (1268–1290) Jan II van Sierck (1291–1296) Willem II Berthout (1296–1301) Gwidon z Avesnes (1301–1317) Frederik II van Sierck (1317–1322) Jacob van Oudshoorn (1322) Jan III van Diest (1322–1340) Nicolaas Capocci (1341) Jan IV van Arkel (1342–1364) Jan V van Virneburg (1364–1371) Arnold II van Horne (1371–1378) Reinoud van Vianen (1378–1380) Floris van Wevelinkhoven (1378–1393) Frederik III van Blankenheim (1393–1423) Zweder van Culemborg (1423–1432) Rudolf z Diepholz (1423–1455) Walraven van Meurs (1434–1448) Gijsbrecht van Brederode (1455–1456) David van Bourgondië (1456–1496) Fryderyk IV z Badenii (1496–1516) Filips van Bourgondië (1517–1524) Henryk II z Bawarii (1524–1529) Willem III van Enckenvoirt (1529–1534) George van Egmond (1534–1559)
Arcybiskupi utrechccy (1559–1600)	Frederik V Schenck van Toutenburg (1561–1580)
Wikariusze Apostolscy Batawii (1601–1727)	Sasbout Vosmeer (1602–1614) Philippus Rovenius (1614–1651) Jacobus de la Torre (1651–1661) Boudewijn Catz (1662–1663) Johannes van Neercassel (1663–1686) Petrus Codde (1688–1702) Theodorus de Kock (1702–1704) Gerhard Potcamp (1705) Adam Daemen (1707–1717) Johannes van Bijlevelt (1717–1727)
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii z siedzibą w Brukseli (1727–1828)	Joseph Spinelli (1727–1731) Vincentius Montalto (1731–1732) Silvester Valenti Gonzaga (1732–1736) Franciscus Goddard (1736–1737) Lucas Melchior Tempi (1737–1743) Petrus Paulus Testa (1744) Ignatius Crivelli (1744–1755) Carolus Molinari (1755–1763) Bartholomeus Soffredmi (1763) Thomas Maria Ghilini (1763–1775) Joannes Antonius Maggiora (1775–1776) Ignatius Busca (1776–1785) Michael Causati (1785–1786) Antonius Felix Zondadari (1786–1790) Caesar di Brancadoro (1792–1794) Ludovicus Ciamberlani (1794–1828)
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii z siedzibą w 's-Gravenhage (1829–1853)	Franciscus Capaccini (1829–1831) Antonius Antonucci (1831–1841) Innocentius Ferrieri (1841–1847) Joannes Zwijsen (1847–1848) Carolus Belgrado (1848–1853)
Arcybiskupi utrechccy (od 1853), prymasi Holandii	Joannes Zwijsen (1853–1868) Andreas Ignatius Schaepman (1868–1882) Petrus Matthias Snickers (1883–1895) Henricus van de Wetering (1895–1929) Joannes Henricus Gerardus Jansen (1930–1936) Johannes de Jong (1936–1955) Bernardus Johannes Alfrink (1955–1975) Johannes Willebrands (1975–1983) Adrianus Simonis (1983–2007) Willem Jacobus Eijk (od 2008)

Wikariusze polowi	Bernardus Johannes Alfrink (1957 – 1975) Johannes Willebrands (1975 – 1982) Philippe Bär (1982 – 1986)
Biskupi polowi	Philippe Bär (1986 – 1993) Jos Punt (1995 – 2020) Everard de Jong (od 2020)

Zmarli kardynałowie	Adriaan Florenszoon Boeyens (1517) Willem van Enckevoirt (1523) Willem Marinus van Rossum (1911) Jan de Jong (1946) Bernardus Alfrink (1960) Johannes Willebrands (1969) Adrianus Simonis (1985)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Wim Eijk (2012)

Wikariusze polowi	Bernardus Alfrink (1957–1975) Johannes Willebrands (1975–1982) Philippe Bär (1982–1986)
Biskupi polowi	Philippe Bär (1986–1993) Jos Punt od (1995–2020) Everard de Jong (od 2020)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Bernardus Johannes Alfrink

Życiorys

Odznaczenia

Bibliografia

Media użyte na tej stronie