Bernhard Bonitz

Bernhard Heinrich Bonitz

oberkapo
Data i miejsce urodzenia	11 czerwca 1907 Chemnitz
Data i miejsce śmierci	20 marca 1971 Staumühle
Przebieg służby
Lata służby	1937–1945
Formacja	Waffen-SS
Stanowiska	członek załogi Sachsenhausen, Auschwitz-Birkenau, 36 Dywizja Grenadierów SS

Bernhard Heinrich Bonitz (ur. 11 czerwca 1907 w Chemnitz, zm. 20 marca 1971 w Staumühle^[1]) – oberkapo w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau i zbrodniarz wojenny.

Życiorys

Urodził się w Chemnitz jako syn kowala Paula Bonitza i Berty z d. Stopf. Po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął naukę u mistrza piekarskiego, którą zakończył w 1924 egzaminem na czeladnika. W roku 1926 przeniósł się do Berlina, gdzie pracował jako robotnik. Już w Chemnitz, a potem w Berlinie był karany za kradzieże - łącznie spędził w więzieniach 6 lat. W marcu 1937 został aresztowany przez berlińską policję kryminalną i przewieziony do KL Sachsenhausen, gdzie pełnił funkcję blokowego.

20 maja 1940 został z 29 innymi więźniami przywieziony do KL Auschwitz, gdzie oznaczono go numerem 6.

W latach 1940–1944 był więźniem funkcyjnym. Pełnił między innymi funkcje starszego bloku nr 2 i oberkapo w warsztatach odzieżowych w obozie głównym. Miał na sumieniu zakatowanie na śmierć wielu więźniów. Innych topił w dołach kloacznych lub w kadziach z chemikaliami, przeznaczonymi do garbowania skór. 15 czerwca 1944 został powołany do jednostki Oskara Dirlewangera. Kiedy jego oddział miał trafić do niewoli zbiegł i pod koniec maja 1945 dostał się do Berlina. W 1953 ożenił się, a od 1956 do aresztowania w 1966 pracował w zakładach AEG w Berlinie jako zbrojarz.

14 czerwca 1968 został za swoje zbrodnie skazany przez zachodnioniemiecki sąd we Frankfurcie nad Menem na dożywotnie pozbawienie wolności.

Przypisy

Bibliografia

• Informacje z procesu Bernharda Bonitza i Josefa Windecka (ang.)
• Artykuł Tańce z Historią w „Rzeczpospolitej”