Bertel Haarder

Bertel Haarder

(c) Johannes Jansson/norden.org, CC BY 2.5 dk
Data i miejsce urodzenia	7 września 1944 Rønshoved
Przynależność polityczna	Venstre
Odznaczenia

Bertel Geismar Haarder (ur. 7 września 1944 w Rønshoved) – duński polityk, wieloletni minister w różnych rządach, parlamentarzysta krajowy i eurodeputowany.

Życiorys

W 1970 ukończył nauki polityczne na Uniwersytecie Aarhus. Pracował jako nauczyciel i wykładowca akademicki, opublikował kilka prac z zakresu politologii, poświęconych m.in. liberalizmowi.

Zaangażował się w działalność liberalnej partii Venstre. Od 1975 do 1999 nieprzerwanie zasiadał w duńskim parlamencie (Folketingecie), reprezentując różne okręgi wyborcze. Od 1982 do 1993 był ministrem edukacji w rządach Poula Schlütera, od 1987 odpowiadał także za resort nauki, technologii i postępu.

W 1994 i 1999 był wybierany do Parlamentu Europejskiego, w którym zasiadał do 2001. Pełnił m.in. funkcję wiceprzewodniczącego PE (1997–1999) oraz dwukrotnie wiceprzewodniczącego frakcji ELDR. W 2005 Bertel Haarder powrócił do Folketingetu, w 2007, 2011, 2015 i 2019^[1] uzyskiwał mandat po raz kolejny.

W 2001 Anders Fogh Rasmussen powierzył mu tekę ministra ds. uchodźców, imigrantów i integracji. W tym samym roku został też ministrem ds. europejskich, a w 2004 ministrem współpracy na rzecz rozwoju. W drugim rządzie tego samego premiera został ministrem edukacji oraz ministrem ds. kościelnych. Resortem edukacji kierował także w trzecim gabinecie od 2007, ponownie odpowiadając też za współpracę nordycką. Te same stanowiska utrzymał w powołanym w 2009 rządzie Larsa Løkke Rasmussena. W 2010 został przesunięty na urząd ministra zdrowia i spraw wewnętrznych, funkcję tę sprawował do 2011. W 2015 ponownie wszedł w skład duńskiego gabinetu – Lars Løkke Rasmussen powierzył mu tekę ministra kultury i ds. kościelnych^[2]; zakończył urzędowanie w 2016.

Bertel Haarder sprawował urząd ministra w różnych resortach łącznie ponad dwadzieścia lat, najdłużej od czasu reformy ustrojowej w 1901^[3].

Odznaczenia

• Krzyż Wielki Orderu Danebroga (2016)^[4]
• Krzyż Wielki Orderu Sokoła (Islandia)^[4]
• Komandor z Gwiazdą Orderu Sokoła (Islandia)^[4]
• Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Norwegia)^[4]
• Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN (Niemcy)^[4]

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie Folketingetu (duń.). [dostęp 2018-07-24].
• Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2018-07-24].