Bestia (film 1988)

Bestia
The Beast
Gatunek

dramat wojenny

Rok produkcji

1988

Data premiery

16 września 1988

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski, paszto

Czas trwania

111 min

Reżyseria

Kevin Reynolds

Scenariusz

William Mastrosimone

Muzyka

Mark Isham

Zdjęcia

Douglas Milsome

Scenografia

Kuli Sander
Richard D. James
Shimon Allon
Doron Efrat

Kostiumy

Rochelle Zaltzman

Montaż

Peter Boyle

Produkcja

John Fiedler

Wytwórnia

A&M Films
Brightstar Films

Dystrybucja

Columbia Pictures

Budżet

161 000 $

Bestia (org. The Beast) – amerykański dramat wojenny z 1988 w reżyserii Kevina Reynoldsa na podstawie sztuki Williama Mastrosimone pod tytułem Nanawatai. Film znany jest również pod tytułem Bestia wojny.

Opis fabuły

Wojna w Afganistanie, rok 1981. Afgańską wieś pacyfikuje oddział radzieckich czołgów, giną bestialsko mordowani cywile. Podczas powrotu jeden z radzieckich pojazdów myli drogę i odłączając się od reszty oddziału wjeżdża do Doliny Szakala – równiny otoczonej ze wszystkich stron górami i przepaścią. Wiedzie do niej tylko jedna droga, będąca jednocześnie wyjściem. Gdy grupa lokalnych Mudżahedinów zauważa, że pojazd jest w pułapce, wraz z krewnymi zamordowanych postanawia go zaatakować i zniszczyć. Zadanie nie jest proste, bowiem ludzie ci nie mają wojskowego przeszkolenia i nie potrafią posługiwać się bronią jaką posiadają. Sytuacja zmienia się gdy w ich ręce wpada jeden z członków załogi czołgu – mechanik Kowierczenko (w cywilu poeta-student). Nie akceptując brutalnych metod swojego dowódcy Daskala (Daskal z zimną krwią zabija towarzyszącego załodze afgańskiego tłumacza) zostaje on przez niego pozostawiony na niechybną śmierć przywiązany do skały z odbezpieczonym granatem pod głową. Kiedy Afgańczycy odnajdują go i uwalniają, Kowierczenko decyduje się do nich przyłączyć. Naprawia znajdujący się na wyposażeniu Pasztunów granatnik przeciwpancerny RPG-7 (wykradziony radzieckim żołnierzom przez afgańskie kobiety) i deklaruje pomoc w zniszczeniu radzieckiego czołgu. Nie jest to zadanie łatwe, dowódca czołgu to stary, doświadczony żołnierz, który jako dziecko bronił Stalingradu. Pozbawiony skrupułów nie waha się przed niczym – zatruwa źródło wody, zastawia pułapki minowe. Oddział ścigających go Pasztunów coraz bardziej się wykrusza. Wkrótce za pojazdem, którego załoga w końcu odnajduje drogę powrotną, podążają już tylko Kowierczenko i Kaj, którego ojciec i brat polegli zamordowani w wiosce. Przy wyjściu z doliny dopadają wreszcie uciekający czołg i bezskutecznie próbują go zniszczyć – pocisk wystrzelony z RPG-7 przez Kowierczenkę trafia pojazd w armatę nie czyniąc mu większych szkód. Gdy zdaje się, że czołg bezpiecznie opuści dolinę zmierzając ku swoim, spada na niego z gór lawina kamieni, którą wywołały afgańskie kobiety – wieśniaczki ze spacyfikowanej wsi. Czołg zostaje unieruchomiony i podpalony. Załoga poddaje się, a następnie zostaje puszczona wolno. Jednak tylko ładowniczy Golikow i działonowy Kaminski uchodzą cało – Daskal ginie ukamienowany z rąk kobiet afgańskich. Sam Kowierczenko zostaje ewakuowany przez radziecki śmigłowiec. W ostatniej symbolicznej scenie wymienia z Tajem swojego „kałasznikowa” na archaiczny muszkiet.

Obsada aktorska

  • George Dzundza jako Daskal
  • Jason Patric jako Kowierczenko
  • Don Harvey jako Kaminski
  • Stephen Baldwin jako Golikow
  • Steven Bauer jako Taj
  • Erick Avari jako Samad
  • Kabir Bedi jako Akbar
  • Yitzhak Ne'eman jako Iskandar
  • Chaim Girafi jako Mustafa
  • Shoshi Marciano jako Szerina
  • Victor Ken jako Ali
  • David Sherrill jako Kowalow
  • Moshe Vapnik jako Hasan
  • Claude Aviram jako Sadio
  • Avi Keedar jako Nur
  • Rami Heuberger jako II pilot helikoptera
  • Avi Gil-Or jako Kazaman
  • Roberto Pollak jako Szazaman
  • Beni Baruchin jako Afzal

Produkcja

W wyprodukowanym przez Amerykanów w roku 1988 filmie, kiedy współpraca filmowa z kinematografią radziecką nie była jeszcze możliwa, zwraca uwagę scenografia, a ściślej – uzbrojenie żołnierzy radzieckich. Aktorzy noszą radzieckie mundury (kombinezony, hełmofony, maski przeciwgazowe), posiadają radziecką broń („kałasznikowy”, RPG-7) oraz przemieszczają się radzieckim czołgiem. Ta zapewniająca dużą dozę realizmu inscenizacja możliwa była dzięki współpracy producentów filmu z armią Izraela[1], która po kilku wojnach z państwami arabskimi zbrojonymi przez ZSRR posiadała w swoim arsenale wiele egzemplarzy radzieckiej broni. Pojazd który „wystąpił w roli” radzieckiego czołgu (w filmie jest to T-62) to izraelski Ti-67, będący zmodyfikowaną wersją radzieckiego, zdobycznego T-55. Mankamentem tej „radzieckiej oprawy” filmu jest śmigłowiec transportowy występujący w jednej ze scen. Rolę tę (najprawdopodobniej Mi-8) pełni bowiem francuski Aérospatiale Super Frelon.

„Afgańskie” plenery znaleziono w Izraelu.

Film przez wiele lat był stosunkowo mało znanym obrazem poświęconym wojnie w Afganistanie. Najprawdopodobniej stało się tak dlatego, że jego premiera przypadła zaledwie cztery miesiące po premierze megaprodukcji Rambo III utrzymanej w tej samej tematyce. Pozostając w jej cieniu Bestia wyświetlana była w ograniczonej ilości kin w USA i praktycznie pozostała niezauważona przez krytyków i media reklamowe. W 2003 film został po raz pierwszy wydany na DVD i zyskał dużą popularność.

Przypisy

  1. Dale Dye: The Beast--Thoughts on the Production (ang.). W: Warriors, Inc. [on-line]. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 stycznia 2012)].

Linki zewnętrzne