Beta Aquilae
| |||||||||||||||||||||||
| β Aql | |||||||||||||||||||||||
 Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | Orzeł | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja | 19h 55m 18,793s[1] | ||||||||||||||||||||||
| Deklinacja | +06° 24′ 24,34″[1] | ||||||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | 0,07300 ± 0,00020[1]″ | ||||||||||||||||||||||
| Odległość | 44,68 ± 0,12 ly 13,699 ± 0,038 pc | ||||||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | 3,710 ± 0,009[1]m | ||||||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | 45,27 ± 0,18[1] mas/rok | ||||||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) | −481,91 ± 0,20[1] mas/rok | ||||||||||||||||||||||
| Prędkość radialna | −40,07 ± 0,09[1] km/s | ||||||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy | podolbrzym | ||||||||||||||||||||||
| Typ widmowy | G9,5 IV[1] | ||||||||||||||||||||||
| Masa | 1,3 M☉[2] | ||||||||||||||||||||||
| Promień | 3 R☉[2] | ||||||||||||||||||||||
| Jasność | 6[2] L☉ | ||||||||||||||||||||||
| Temperatura | 5300[2] K | ||||||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Beta Aquilae (β Aql, Alshain) – gwiazda w gwiazdozbiorze Orła. Jest odległa od Słońca o ok. 45 lat świetlnych.
Nazwa
Gwiazda ta ma tradycyjną nazwę Alshain, która wywodzi się od perskiego شاهين ترازو šāhin tarāzu, co oznacza „szalę wagi” i odnosiło się dawniej do asteryzmu złożonego z tej gwiazdy, Altaira i Gamma Aquilae, której nazwa własna (Tarazed) pochodzi od drugiej części tego wyrażenia[2][3]. Grupa robocza Międzynarodowej Unii Astronomicznej do spraw uporządkowania nazewnictwa gwiazd zatwierdziła użycie nazwy Alshain dla określenia tej gwiazdy[4].
Charakterystyka
Alshain to żółty podolbrzym należący do typu widmowego G9,5. Ma temperaturę około 5300 K, nieco niższą od temperatury fotosfery Słońca. Jest on 6 razy jaśniejszy i ma promień około 3 razy większy niż promień Słońca. Mając masę o 30% większą niż masa Słońca, jest na dalszym etapie ewolucji niż ono, zakończył syntezę wodoru w hel w jądrze i zaczął zmieniać się w olbrzyma[2].
Beta Aquilae nie ma znanych planet ani dysku pyłowego, za to jest gwiazdą podwójną[2]. Składnik β Aql B o obserwowanej wielkości gwiazdowej 11,9m jest odległy na niebie o 13,4 sekundy kątowej od podolbrzyma (pomiar z 2015 r.)[5][6], a w przestrzeni o 175 au[2]. Jest to czerwony karzeł[2] należący do typu M3[6]. W odległości 214,8″ od Beta Aquilae A (pomiar z 2008 r.) widoczna jest też gwiazda o wielkości 11,24m, ale ma ona inny ruch własny i nie jest związana fizycznie z układem[5][7].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Beta Aquilae w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h i Jim Kaler: ALSHAIN (Beta Aquilae) (ang.). W: STARS [on-line]. [dostęp 2017-05-13].
- ↑ Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 57, 60. ISBN 0-486-21079-0. (ang.)
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-02-01. [dostęp 2017-05-13].
- ↑ a b Mason et al.: WDS J19553+0624A. W: The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
- ↑ a b bet Aql B w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ UCAC2 34007840 w bazie SIMBAD (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Szczureq, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gwiazdozbiór Orła. Mapa została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Wersję wektorową stworzył Szczureq według wzoru z wersji rastrowej, której autorem jest BlueShade.