Beta Ophiuchi
| |||||||||||||||||||||
β Oph | |||||||||||||||||||||
![]() Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | Wężownik | ||||||||||||||||||||
Rektascensja | 17h 43m 28,353s | ||||||||||||||||||||
Deklinacja | +04° 34′ 02,30″ | ||||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | 0,03985 ± 0,00017[1]″ | ||||||||||||||||||||
Odległość | 81,85 ± 0,35 ly 25,09 ± 0,11 pc | ||||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | 2,75[1]m | ||||||||||||||||||||
Ruch własny (RA) | -47,45 ± 0,14 mas/rok | ||||||||||||||||||||
Ruch własny (DEC) | 159,34 ± 0,09 mas/rok | ||||||||||||||||||||
Prędkość radialna | -12,53 ± 0,01 km/s | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | olbrzym | ||||||||||||||||||||
Typ widmowy | K2 III[1] | ||||||||||||||||||||
Masa | ~2 M☉[2] | ||||||||||||||||||||
Promień | 12,5 R☉[2] | ||||||||||||||||||||
Jasność | 64[2] L☉ | ||||||||||||||||||||
Okres obrotu | 142 d[2] | ||||||||||||||||||||
Prędkość obrotu | 2[2] km/s | ||||||||||||||||||||
Temperatura | 4600[2] K | ||||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Beta Ophiuchi (β Oph) – gwiazda w gwiazdozbiorze Wężownika, znajdująca się w odległości około 82 lat świetlnych od Słońca.
Nazwa
Tradycyjna nazwa gwiazdy, Cebalrai, wywodzi się z arabskiego كلب الراعي kalb al-rā‘ī, co oznacza „pies pasterski”, jako że starożytni Arabowie widzieli w tym obszarze nieba pastwisko, którego strzegł pasterz – gwiazda Rasalhague, wraz ze swoim psem. Współcześnie w tradycji zachodniej gwiazdy „pastwiska” zalicza się do gwiazdozbiorów Wężownika i Herkulesa[2]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Cebalrai dla określenia tej gwiazdy[3].
Charakterystyka
Jest to olbrzym należący do typu widmowego K, chłodniejszy od Słońca, o 64 razy większej jasności i 12,5 raza większym promieniu. Masa gwiazdy nie jest dobrze znana, ale jest równa około 2 mas Słońca. Najprawdopodobniej w jego helowym jądrze odbywają się reakcje syntezy helu w węgiel. Gwiazda charakteryzuje się kilkoma okresami zmienności, z których najdłuższy, 142-dniowy wiąże się z obrotem gwiazdy, natomiast trzynastodniowy okres zmienności odpowiada jej pulsacjom, których przyczyna pozostaje słabo zrozumiana. W przeszłości gwiazda ta pomagała znaleźć na niebie historyczny gwiazdozbiór o nazwie Ciołka Poniatowskiego[2].
Zobacz też
- lista gwiazd w gwiazdozbiorze Wężownika
- lista najjaśniejszych gwiazd w poszczególnych gwiazdozbiorach
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Autor: Szczureq, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gwiazdozbiór Wężownika. Mapa została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Wersję wektorową stworzył Szczureq według wzoru z wersji rastrowej, której autorem jest BlueShade.